Mijn moeder is al haar hele leven een grote narcist. Het is nooit haar schuld, zij is perfect en iedereen in haar omgeving is knettergek en tegen haar. Al vanaf mijn kindertijd kan ik me niet anders herinneren dan dat alles in het teken van haar moest staan. Ze heeft mijn vader getreiterd, kapot gemaakt en zwart gemaakt bij anderen. Altijd ruzies in de familie, veroorzaakt door haar. Niemand wil nog bij haar op de koffie. Door een relatiebreuk (met een narcist, hoe verzin je het hé) kwam ik weer terug in mijn ouderlijk huis. Ik kreeg 2x achter elkaar een burnout en had dus geen baan of redelijk inkomen. Ik was afhankelijk van mijn ouders. En dat vond ze heerlijk. Ik kreeg vanalles, ze was lief en leuk etc. Maar toen pakte ik mijn leven weer op en vond een baan. Ik werd onafhankelijker en dat was fout. Ze bood me geld dan hoefde ik toch niet te werken, das toch voor stommelingen. Ik ging naar de woningbouw en kwam erachter dat ik uitgeschreven was. Door wie? Tja dat was me wel duidelijk. Helaas kreeg ik geen huis dus woon noodgedwongen bij haar. Mijn vader is intussen overleden en voor hun overleed zei hij .......laat je niet terroriseren door je moeder. Ze weigerde hem te verzorgen tijdens zijn ziekte en schopte hem eruit naar een aanleunwoning. Scheiden weigerde ze en als hij dat zou aanvechten dan zou zij iedereen vertellen dat hij aan kleine meisjes zou zitten (wat niet waar is). Zo hield ze hem in bedwang en mij ook. En zo regelde ze dat ze alles erfde en nu de rijke weduwe uithangt. En maar zielig doen.....ik ben weduwe, vreselijk. Ik mag ook geen relatie want dan heb ik geen tijd voor haar. Helaas voor haar heb ik die wel, al een paar jaar. Samenwonen is helaas geen optie vanwege de afstand naar mijn werkt maar ook door de privesituatie van mijn vriend. Hopelijk veranderd dat in de komende 5 jaar. Een huis kan ik met deze wachttijden wel vergeten en nu ze ouder word, 79 inmiddels word ze nog erger. Ze belt me tijdens werk om te schreeuwen dat ze dingen kwijt is die ze NU nodig heeft en dat is mijn schuld etc. Ze zegt dingen om later te zeggen dat ze dat helemaal niet gezegd heeft en dat ik haar dement wil laten verklaren. Ze eist dat ik haar mantelzorger word. Maar dat ga ik echt niet doen, ik verzorg haar niet. Zij wilde mijn vader tenslotte ook niet verzorgen. Het zijn kleine dingen die ik opmerk in haar toch al vreselijke karakter. Ze wil niet douchen, hooguit eens per 10 dagen, dingen zeggen die niet waar zijn en mij beschuldigen, dingen die ik haar verteld heb die verteld ze ze aan bv de buurvrouw op zo'n manier dat t lijkt of zij het heeft meegemaakt etc. Gisteren hadden we visite en dat vetelde ze me in de avond. Hallo ik was erbij!!! Dingen doen en beloven aan mensen en dan terugtrekken en dan moet ik dat maar weer rechttrekken. Zou ze dement worden? Stiekem hoop ik het, dat het snel gaat en dat ze snel weg is. Geloof me, dat ga je echt denken met zo iemand.