Herstel Burn out. Dringend advies gevraagd

  • #1

    4 jaar geleden kwam ik van de een op de andere dag thuis te zitten. Ik kon niets meer. Ik was helemaal op. Zowel lichamelijk als geestelijk kreeg ik veel klachten.

    Ja, ik had jaren lang hard gewerkt, de bezuinigingen binnen ons werk maakte dat we van 12 naar 4 man personeel gingen. Ik liep uit de naad om alles goed te blijven doen.  Ik kreeg steeds meer verantwoordelijkheid.

    Thuis heb ik 2 kinderen die elkaar dagelijks uitdagen. Het werkte steeds meer op mijn zenuwen. Al ging ik even naar de wc dan wisten ze in de 2 minuten 'ruzie te maken'

    De relatie met mijn man verliep als broer en zus. Nog steeds. Hij is introvert , ik extravert. Ik had veel verwachtingen en merkte steeds meer dat we van elkaar verschilden.

    Artsen hebben mij meerdere malen niet serieus genomen. Dit heeft er voor gezorgd dat ik soms jaren moest vechten om mijn gelijk te halen.. Diagnoses die ik zelf al had gesteld vonden de artsen flauwekul. Zelfs een jaar geleden toen ik met  enorm veel pijn op bed lag wilde de huisarts niet komen. Na 3 dagen!! aandringen en blijven bellen, kwam de huisarts langs. 'Ach, het is een griepje'  'heb je hier voor gebeld' ... Een dag later lag ik met een geperforeerde blinde darm en een bloedvergiftiging, kantje boord in het ziekenhuis. Dit is slechts een voorbeeld. Helaas heb ik een waslijst aan artsen, kinderartsen en therapeuten die ons niet serieus hebben genomen.

    Ik heb veel zelfinzicht. Ik weet waar ik 'last ;  van heb.

    Toen ik 4 jr geleden niets meer kon en ik me vrijwillig op laten nemen in een herstellingsoord. Ik vond het fijn maar eenmaal thuis was alles weer heftig. Geluiden, mijn man en mijn kinderen om me heen.. Tot op de dag van vandaag ben ik overprikkeld en draag ik een zonnebril en oordoppen.

    Ik heb verschillende therapieen gevolgd. Sommige enkele weken, sommige jaren... Emdr, reiki, sytheemtherapie, angsttherapie, exposure therapie, mindfullness, personal coaching, ademhalingstherapie, paarden therapie, fysio therapie enz enz..

    Ik heb geleerd mijn grenzen aan te geven. Ik probeer te leven met het motto 'het is , wat het is' , ik probeer mijn situatie te accepteren maar vind dit nog altijd erg moeilijk. Ik ben 39 , heb 2 kinderen, kon altijd alles .. dat is het heel lastig accepteren dat wat je wilt, niet lukt. Ik heb geleerd dat waar ik geen invloed op heb, dat los te laten. De ene keer gaat me dat beter af dan de andere, ik heb geleerd om te gaan met verwachtingen, ik heb geleerd zelfcompassie te hebben en liever voor mezelf te zijn..

    Toch, ben ik na 4 jaar uitgeput, weten de artsen het niet meer en zeggen ' je moet het zelf doen . Je moet knopen doorhakken'  maar wat voor knopen? Dat vertellen ze er niet bij..

     

    Ik heb nog iedere dag lichamelijke en geestelijke klachten. Auto rijden doe ik al 4 jaar niet meer. Fietsen af en toe maar met veel angst. Het voelt alsof ik constant in een mijnenveld loop/ een oorlogsgebied waar ik op scherp sta. Ik gebruik medicijnen . Mijn klachten zijn te omschrijven als: opgejaagd, wanhopig, angstig, hoofdpijn, maag en darm klachten. geïrriteerd bij aanrakingen. Geen zin in seks ( al heel wat jaren niet), slecht kunnen concentreren. zweten en heel erg overprikkeld. Ik heb een paar neurologische aandoeningen.

    Soms gaat het periodes goed en fiets ik een stukje , breng ik mijn kinderen naar school of haal ik zo vroeg mogelijk een boodschapje in de supermarkt. Op sommige dagen kom ik niet van de bank af. Voel ik me uitgeput en komt er niets uit. Ik kan geen beslissingen nemen. Ieder geluid irriteert me.

    Sinds een week hebben we nieuwe buren. Ze hebben een gigantische voillere neergezet waar meer dan 50 vogeltjes in zitten. Het zijn leuke mensen en ruzie wil ik niet maar buiten zitten gaat niet meer.

    Iedere dag sta ik op met een stemmetje in mijn hoofd dat zegt 'leef!! "  iedere avond als ik naar bed ga denk ik' wat heb ik weinig uit de dag gehaald' ... Niet omdat ik niks wil maar het lukt me niet.

    Mijn lichaam en geest zijn nog zo uit balans. Therapeuten weten zich geen raad meer en zeggen dat ik de enige ben die mij kan helpen.  Mijn verwachtingen heb ik bijgesteld. Groter wonen zodat ik ruimte heb voor mezelf, dat mijn man extra verter wordt.. Ik probeer juist te kijken naar wat ik wel heb, wat wel lukt. Ik ben ook niet somber. Ik huil veel maar kan door de tranen heen wel van hele kleine dingen genieten.

    De coronacrisis heeft veel mensen boos gemaakt en ik hoop dat wat ik nu zeg, begrepen wordt.  Voor mij is het een leefbaardere periode geworden. Een avond klok is meer rust op straat, minder prikkels. Op afspraak winkelen?Ik vind het een genot. De radio's staan niet meer aan in de winkel en ik ben er slechts met een paar mensen. Ik durf weer kleine beetjes. Natuurlijk zie ik het leed wat corona heeft aangericht maar ik ben zelf bang dat alles weer normaal wordt en het leven weer hectisch en druk wordt.

    Ik bezoek nu nog een fysio en een personal coach. ik heb mijn voeding aangepast, ik probeer iedere dag te bewegen, wandel met regelmaat, heb een soort van dagprogramma .. maar ik wil zo graag ietsje meer......

    Zie ik iets over het hoofd? naar mijn idee kennen alle hulpinstanties mij, ik kan niet iets bedenken wat ik nog niet heb geprobeerd maar ik zit echt vast!

    Mee eten aan tafel kost me moeite. Ik zit veel op de bank, met een kussen vastgeklampt op mijn buik. Radio en tv staan niet veel aan. Ik vind het maar saai zo. Op goede dagen bezoek ik wel vriendinnen en gaan we er als gezin graag op uit maar over het algemeen gaan de stapjes tergend langzaam en soms een aantal terug.

    Reageer
    #2

    Geen reacties? Dan gelieve mijn bericht te verwijderen s.v.p.

    Reageer
    #3

    Ik heb je eerste berichtje blijkbaar over het hoofd gezien. Excuus daarvoor.
    Je hebt verschillende therapieën gehad zag ik. Neem aan dat je daarvoor bij psychologen bent geweest. Ben je ook al eens bij een psychiater geweest?

    Reageer
Reageer op: Herstel Burn out. Dringend advies gevraagd


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief