Ik heb gisteren bij de echografist te horen (en zien) gekregen dat ik één galsteen heb in mijn galblaas. Deze echo werd gemaakt naar aanleiding van een tot nog toe eenmalige koliek die ik ruim een week geleden had. Nou begon de huisarts van tevoren al meteen over een galblaasverwijdering in het geval ik galstenen zou hebben. Dat vind ik best nogal rigoureus en er zitten de nodige risico's aan het verwijderen van een orgaan, ook al is de galblaas niet onmisbaar. Op het net lees ik echter ook over zogeheten extracorporele lithotripsie, oftewel een schokgolfbehandeling die van buiten het lichaam wordt toegediend, waarmee stenen vergruisd kunnen worden. Deze techniek wordt vooral bij nierstenen toegepast, maar ergens las ik ook dat het toepasbaar zou zijn op galstenen, mits het aantal galstenen laag is en deze uit cholestrol bestaan. Dit laatste zou vrijwel altijd het geval zijn bij mensen onder de 50 jaar. Ik ben 31 jaar, dus zal het bij mij wel cholestrol zijn. Daarbij heb ik dus maar één steen.
Kortom, mijn gedachte is: als een schokgolfbehandeling voor mij een grote kans van slagen heeft, waarom zou ik dan een verder goed werkend orgaan moeten laten verwijderen? Het enige is, dat ik nergens op het net echt duidelijke informatie vind over de mate waarin deze methode wordt toegepast bij galstenen, of waar dit wordt toegepast.
Mijn vraag is dus vooral: is het een reële wens om deze behandelmethode te willen krijgen voor die galsteen die ik heb, of is het iets wat eigenlijk (nog) niet gedaan wordt?
Want als ik nu veel galstenen zou hebben, of ik zou een ontstoken galblaas hebben, dan zou er in mijn optiek wel wat te zeggen zijn voor een operatie met verwijdering, maar voor één galsteen in een galblaas die nog maar één keer tot een koliek heeft geleid (na een iets te grote maaltijd), vind ik dit wel erg rigoureus. Of denk ik verkeerd?
Ik hoop dat iemand hier meer over kan zeggen...