Beste,
Ongeveer een paar maanden geleden in februari om precies te zijn was ik aan het afvallen. Ik ben persoonlijk erg dik en was op een strikt dieet. Tijdens dat dieet had ik vaak last van een lage bloedsuikerspiegel waardoor ik ging trillen en een beetje zweten. Op de dag dat ik een paniekaanval kreeg had ik een eetentje staan van mijn oma en opa die zoveel jaar getrouwd waren. Op die dag had ik expres extreem weinig gegeten zodat ik die avond lekker kon genieten. Toen we aangekomen waren had ik erg last van een raar gevoel, vermoedelijk was dit nog geen derealisatie maar gewoon door de lage bloedsuiker. Maar toen ik aan kwam in het restaurant had ik een dikke biefstuk besteld met friet. Toen ik begon te eten kreeg ik ineens last van zweten en een versnelde hartslag en ook van een soort vlaag over me heen alsof ik gek werd. Ik dacht op dat moment dat het kwam door me bloedsuiker dus ik maakte mezelf er niet zo druk om. Ongeveer 5 tot 10 minuten later ging het al een stukje beter maar voelde ik me nog steeds redelijk vervreemd. Toen ik weer naar huisging werd ik erg bang en emotioneel door dat rare vervreemde gevoel. Toen ik thuis kwam ben ik meteen naar me bed gegaan en heb daar een hevige angstaanval gehad, ik was aan het trillen met mijn benen, ik had een versnelde hartslag en kreeg telkens een soort vlaag over me heen alsof ik gek ging worden. na ongeveer 30 tot 60 minuten ging het al weer een stukje beter. Ik was moe dus ben ik maar gaan slapen. Toen ik de volgende dag in de ochtend wakker werd voelde ik mezelf heel erg afwezig en wazig, ook had ik geen gevoel van dag of nacht en voelde ik me vervreemd. In de periode van februari tot ongeveer maart viel te vermoedelijk derealisatie redelijk mee, ik had dagelijks nog wel een vervreemd gevoel maar ik had ups en downs, in zo'n up voelde ik me nog steeds wel raar maar wel goed en wat meer aanwezig, maar bij zo'n down kreeg ik weer veel last van angsten en van het nare gevoel, ook heb ik sinds die dag waar het begon een ontzettend vol hoofd waar van alles en nog wat doorheen dwaalt, ik kan overal aan denken. Als ik bijvoorbeeld een Tv zie kan ik tot aan een stukje rijst denken [bewijzen van spreken]. na deze periode had ik nog steeds een raar gevoel alleen was ik een stuk minder angstig ervoor, ik begon er voor mijn gevoel een beetje aan te wennen. Tot op 24 april, op die dag ging ik met de hele familie naar Turkije met het vliegtuig. Maar ik heb ontzettend last van vliegangst en heb op die dag een ontzettend angstig gevoel gehad, zo erg dat ik gewoon bijna neer viel en duizelig werd [voor mijn gevoel dan!] Maar op die dag ging het wel wat beter met de derealisatie, dit komt waarschijnlijk omdat ik er op dat moment niet echt aan dacht wat ik op het moment wel doe. Toen we eenmaal aangekomen waren in Turkije voelde ik me prima, ik was vooral erg opgelucht van de vliegreis. Toen we aangekomen waren in het Resort in Turkije voelde ik me weer een beetje raar, ook dacht ik de hele tijd aan de angsten, dit merk ik ook de laatste tijd hoe meer ik er aan denk hoe gekker ik mezelf maak en hoe slechter ik mezelf ga voelen. Maar ik kwam dus aan in het hotel en de eerste paar dagen gingen redelijk goed, ik was heel erg afgeleid ik was namelijk iedere dag aan het zwemmen met mijn neefjes en nichtjes. Maar na het zwemmen gaan wij meestal een powernap doen op de kamer. Toen we aankwamen op de kamer voelde ik me nog steeds redelijk afgeleid en dus prima. Maar toen we een aantal uur later de kamer verlaatten voelde ik me plotseling heel erg vervreemd een raar, ik had het gevoel dat het een hele andere dag was en had geen gevoel wat we die dag gedaan hadden, wel wist ik dit natuurlijk in mijn hoofd. Maar toch voelde het niet zo. Op dezelfde avond zijn wij nog wezen shoppen in het centrum van Turkije, ook hier merkte ik dat ik na een aantal uurtjes afleiding had en dat ik me iets meer begon te realiseren, wel had ik natuurlijk nog last van dat ik niet wist wat ik die dag had gedaan. Of ja zo voelde het [Ik heb hier eigenlijk altijd wel last van gehad sinds mijn vermoedelijk derealisatie. Van dit gevoel sinds die avond heb ik hier de hele vakantie last van gehad. Sinds ik terug ben in Nederland, wat 9 mei was heb ik thuis ook ontzettend veel last van deze klachten en is voor mijn gevoel mijn derealisatie heviger geworden, ik denk persoonlijk zelf dat dit komt doordat ik een hele nare ervaring van de avonden in Turkije heb gekregen en dat ik hier erg angstig voor ben. Ook merk ik dat ik sinds die avond(en] steeds meer en langer pieker, ik zit vast in mijn derealisatie gedachtes en angsten dat ik zwaar verward ga worden en stemmen in mijn hoofd ga krijgen en misschien wel een psychose. Ik wil ben een weekje geleden naar de praktijk ondersteuning geweest en daar hulp gezocht en onderzoeken te doen of dit wel derealisatie is. Maar tot op de dag van vandaag ik mijn 'derealisatie' nog steeds niet verbetert. Wel realiseer ik meer als ik afleiding heb of als ik communiceer met mensen rond om te tafel.
Verder ben ik als 15 jarige jongen al jaren angstig aangesteld. Ik heb last van hypochondrie en mogelijk een angststoornis, ook heb ik al jaren een onregelmatig slaap ritme. Ik hoop jullie zo voldoende te hebben geinformeerd over mijn klachten en hopelijk hebben jullie tips, of misschien kunnen jullie dit vaststellen als daadwerkelijk derealisatie.
Mvg,
Niet vreemd als je te weinig eet. Voor een gezond gewicht ook beter om te zorgen voor evenwichtige voeding dan om minder te eten. Als je te weinig eet, breek je eerder spierweefsel dan vetweefsel af en krijg je te weinig voedingsstoffen binnen. kan ook goed zijn om een paar voedingssupplementen te gebruiken maar vraag advies.