Dag,

Sinds 2 maanden loop ik met het volgende probleem:
Dag in dag uit heb ik het gevoel dat ik om de 2 minuten diep adem moet halen. Mijn lichaam pusht mij om dit te doen en daardoor denk ik er ook de hele dag aan.

Deze diepe adem verschilt ook van normale diepe ademhalingen omdat het als ik deze diepe ademhaling doe ik het gevoel heb dat ik een 'volmaakte' teug neem, dat ik als het ware achter de ademhaling kom en dat ontspant mij enorm(voor 2 minuten dan want dan komt die drang weer...)

Deze soort van ademhaling had ik vroeger ook wel eens als ik bijvoorbeeld na een lange dag even rustig op de bank adem diep adem haalde, maar nu heb ik er dus de hele dag last van.
Dit gaat af en toe gepaard met een aparte druk/pijnlijk gevoel op de borstkas. De fysiotherapeut heeft mijn zuurstofverzadiging gemeten en die kwam wel eens op 100, hij zei dat dit het probleem was en dat ik via mijn buik moest ademhalen. Terwijl ik dat deed kwam hij ook op 98 99 te staan wat volgens hem perfect was. Mijn hartslag is ook goed en de bloeddruk ook.
Nu probeer ik bij elke ademteug sinds 1,5 maand er op te letten dat ik via mijn buik ademhaal. Maar het gevoel van constant diep te moeten ademen blijf ik de gehele dag bij me hebben en daar word ik erg moe van. Hij vertelde mij ook dat ik er niet aan moest denken maar dat werkt natuurlijk tegenovergesteld. Elk moment hoop je dat de drang om diep adem te halen weg is en je let er bij elke ademteug op.
Soms probeer ik de drang om diep adem te halen te onderdrukken en te vergeten. Maar na een tijdje adem ik heel kort in en dan voel ik al die perfecte ademhaling..

Tijdens sporten heb ik dit ook en volgt er soms een pijn. Ook tijdens een drukke dag voel ik een druk ontstaan die mijn energie wegneemt.

Weet iemand wat ik hiertegen zou kunnen doen?

 

Je hyperventileert. heb je veel stress of spanningen of angsten?

Ik ervaar voor mijn gevoel niet zozeer stress wat mijn gezondheid kan beïnvloeden. Ja, ik ervaar stress, op school, nadat mijn relatie voorbij is gegaan, maar er zijn ook momenten dat ik geheel ontspannen ben. Dit is wel vaak in een vertrouwde omgeving. Deze momenten zijn er nu eigenlijk niet meer nadat het ademhalingsprobleem is gekomen. Ik had het idee dat mijn fysiotherapeut mij niet echt begreep.

Probeer dan de volgende oefening eens als je weer drang krijgt om diep te gaan inademen: 5 tellen rustig door de neus in ademen en dan 8 tellen rustig door getuite mond uitademen en dat dan een paar keer achter elkaar. Via de buik ademhalen

5 seconden inademen is al best lastig.. Ik ben bij 2/3 seconden al zover dat mijn buik maximaal is uitgezet en ik mijn borstkas moet gebruiken om nog langer adem te kunnen halen.

Dan adem je toch iets te diep... Je moet rustig aan in ademen