blinde darm ontsteking – mijn verhaal

  • #1

    Het begon allemaal met een weekendje Parijs.
    Vrijdagavond gezond vertrokken naar Parijs, 's avonds laat ingechecked in het hotel en samen met mijn vriendin uitzien naar het weekend.
    's morgends wakker geworden en ik voelde me heel ziek en had koorts, terug naar huis dan maar...
    Eenmaal thuis aangekomen naar de dokter gegaan waar ik te horen kreeg dat ik een keelontsteking had. Orofar gaan halen en het hele weekend in het bed gelegen.
    's Maandags een paar belangrijke afspraken voor het werk dus ben ik de hele dag gaan werken, toen ik thuiskwam terug naar de dokter want ik wou de dag erna niet terug gaan werken omdat ik nog te ziek was. De dokter heeft toen antibiotica voorgeschreven. 's Nachts om 2u ben ik wakker geworden met ongeloofelijk veel buikpijn. Ik dacht dat het van de honger was want ik had van het hele weekend niets kunnen eten. Ik heb toen iets proberen te eten maar alles kwam er terug uit. Ik heb die nacht denk ik wel 10 keer over gegeven. Om 7u is ons zoontje dan naar school vertrokken en zijn wij naar spoed gereden want ik hield het niet meer uit.
    Op spoed werd er direkt gedacht aan een blinde darm ontsteking. Na een echo en een scan waren ze zeker en werd me verteld dat ik moest geopereerd worden.
    Ik heb toen op spoed gelegen van half8 's morgends tot bijna middernacht voor ik geopereerd werd.
    De dag erna vertelde de dokter me dat ze juist op tijd waren en de appendix nog niet gesprongen was.

    Ik was doodziek, naast mij lag iemand die dezelfde operatie had gekregen. Deze persoon voelde zich goed en kon al direkt eten.
    Ik kon geen hap binnen krijgen.
    De dag erna mocht deze persoon naar huis en was ik nog steeds doodziek.
    Dit ging zo door tot vrijdag toen de dokters besloten terug een scan te doen. Daarna moest ik terug onder het mes omdat zich er een abces vormde. Toen ik wakker werd zaten er 2 drains in mijn buik en had ik nog meer pijn. Ik bleef doodziek en kon niet eten tot de week erachter 's woendags. Ik kreeg nauwelijks pijnstillers die hielpen. Soms kreeg ik gewoon een dafalgan bruistablet, als ik een zwaardere pijnstiller vroeg werd dit geweigerd.

    Toen werd het me allemaal teveel en belde ik mijn huisdokter. De huisdokter vroeg de namen van mijn hoofdarts en degene die me geopereerd had. Toen ik deze namen ging vragen aan de dokter vroeg deze steeds waarom ik die nodig had. Ik heb ze wel gekregen.
    Ik ben toen kwaad geworden op de dokter (beleefd) en heb hem gezegd dat ik het niet meer uithield van de pijn, ik niet kon slapen en eten,... De dokter zei me toen dat mijn appendix gesprongen was. Ik was kwaad omdat dit me niet verteld was. Mijn appendix was gesprongen omdat ik te lang op mijn operatie had moeten wachten.
    Mijn vertrouwen in de dokters was helemaal weg.
    Iets daarna kreeg ik opeens een zwaardere pijnstiller. Mijn pijn was iets erna weg en heb toen de hele nacht goed kunnen slapen.
    De dag erop voelde ik me stukken beter en heb ik terug iets kunnen eten. Vanaf hier ging het beter en beter en donderdagavond mocht ik al naar huis. Ik was superblij.

    We zijn nu bijna een week verder, heb nog steeds pijn in mijn buik maar kan terug eten en ik voel me beter.
    Tot gisteren...
    De hele dag koorts gehad en terug meer pijn in mijn buik.
    Er was me gezegd dat ik naar het ziekenhuis moest bellen als ik terug koorts had. Ik heb dit niet gedaan want ik wil echt niet terug...
    We zijn nu 1 dag verder, ben juist wakker.
    De koorts is weg maar mijn buik doet nog steeds wat meer pijn.
    Ik weet niet wat ik moet doen, ik hoop dat de koorts wegblijft en mijn buik weer beter wordt...

    Reageer
    #2

    als er gezegd is dat je moet bellen als je koorts krijgt, dan moet je dat doen!
    en niet zeggen ik bel niet., want ik wil niet terug, dat is je kop in het zand steken.
    wees zuinig op jezelf en bel in ieder geval nu meteen de huisarts!
    sterkte Brenda

    Reageer
    #3

    vervelend dat het zo is gelopen en dat ze dan niet gelijk zeggen dat het gesprongen was dat zien ze toch meteen?ben zelf 6 weken geleden ook geholpen aan blindedarm was niet gesprongen,maar naast me lag een man bij hem wel die moest 5 dagen blijven aan infuus met antibiotica,die buikpijn zal nog wel ff blijven maar u weet zelf het beste hoe het voelt is hetdezelfde pijn minder of erger?als u het niet vertrouwt toch maar ff bellen desnoods met huisarts beter voorkomen dan genezen toch?ikzelf ben ook terug naar huisarts geweest omdat ik soort van bal voelde boven me litteken heb echo gehad en blijkt wondvocht te zijn moet vanzelf weg gaan zeggen ze zit er nog hoor en houd het ook in de gaten,gaat niet weg ga ik ook gewoon weer terug alles wat je niet vertrouwt moet je laten nakijken sterkte ermee en beterschap verder,laat ff weten hoe het afloopt?

    Reageer
    #4

    Een klassieke blindedarmonsteking is vaak heel erg eenvoudig en erg duidelijk. Maar er zijn zoveel verschillende verschijningsvormen dat het in de praktijk toch vaak lastig is om het goed te diagnosticeren, en laat staan er goed beleid op in te stellen.

    Reageer
    #5

    Auw! Een gesprongen appendix is heel erg pijnlijk! Wel vreemd hoor dat dit zo gelopen is.

    Reageer
    #6

    Nog eens een update:

    Omdat ik nog steeds veel last had van mijn buik ben ik maandag naar de huisdokter gegaan.
    Alles is in orde maar ik moet geduld hebben. Alles geneest langzaamaan.
    Heb ook geen koorts meer gehad en ik voel me meestal goed.

    Alles zal dus nu wel in orde komen 😀

    Bedankt voor jullie reacties !!!

    Reageer
    #7

    Hoi Freakazorz,
    Mag ik vragen hoe het nu met je gaat? Op dit moment zit ik in een soortgelijke situatie als jij. Bijna 3 en een halve maand geleden heb ik een gesprongen appendix gehad, met alles erop en eraan(buikvliesontsteking, geperforeerde dikke darm), omdat ze me ook te lang hebben laten liggen, daarmee heb ik 3 weken in het ziekenhuis gelegen, een paar dagen daarna is een abces ontdekt en ben ik weer geopereerd. Nu heb ik nog steeds heel erg veel pijn en ben al 3,5 maand thuis,(waarvan 1 maand in het ziekenhuis in totaal) en kan helemaal niks doen. Hoe gaat het nu met jou? Gaat het met jou al wat beter of ook niet? & hoelang trug is het precies gebeurd? Liefs,
    Amber. Ik hoor graag van je !

    Reageer
    #8

    Bij mij is het nu ongeveer 3-4 maand geleden ook.
    Bij mij is alles weer in orde meestal maar er zijn nog dagen dat ik nog buikpijn/krampen heb.
    Is wel steeds minder en minder.

    Ik hoop dat het bij jou ook snel beter gaat ...

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    Hey

    Het is maar even om mijn verhaal te doen.
    Mijn dochter van 6 had ook een blinde darm ontsteking.
    Van donderdag op vrijdad is zij tijdens de nacht erg beginnen over te geven maar kloeg niet echt mijn buikpijn.
    Mijn man en ik s'morgens naar de huisarts hij stelde direct vast dat de appendix gezwollen was en dat er ook nog lucht of vocht achter zat.
    Wij omiddellijk naar spoed,hier toegekomen vrijdag om 11u3O enkele onderzoeken daar bleek niks uit te komen.Om 15u40 naar de kinderafdeling begeleid.
    Zaterdag nieuwe echo waar uit bleek dat de appendix tot wel gezwollen was.
    Hebben dan toch nog een nacht moeten wachten voor dat dat kleine wormpje er werd uitgehaald.
    Zondag dan in alle spoed dat wormpje verwijderd.
    Twee van de 3 sneedjes zijn mooi dicht genaaid het derde is open gelaten en daar zit een buisje om het vuil uit haar buik te laten komen.
    Nu krijgt ze nog antibiotica omdat er ecobacil in haar bloed zit.
    Dat is iets dat in je darmen hoord te zitten.
    Wij zitten al van de 24ste april in het ziekenhuis en mogen pas de 9de mei naar huis.

    Reageer
    #10

    Hoi Vanessa,
    Jullie veel sterkte ! Is de blindedarm uiteindelijk gesprongen of niet? & mag ik vragen bij welk ziekenhuis jullie zijn? Is het een gevolg van de blindedarm dat er ecobacil in het bloed zit?
    Sterkte !
    Groetjes.

    Reageer
    #11

    hij was idd gesprongen maar dat weten we pas van vandaag plus de buikwand was al geinfecteerd.
    In Dendermonde heb verder geen klachten over dit ziekenhuis de verpleegsters zijn hier echt wel goed bezich maar het was de assisten van de chirug waar ik geen goed woord over kan vertellen.

    Reageer
    #12

    Van elke honderd patiënten met een vermoedelijke appendicitis worden 35 patiënten onterecht geopereerd als van tevoren geen beeldvormend onderzoek is gedaan.

    Reageer
    #13

    [b]Puk schrijft:[/b]
    [quote]Van elke honderd patiënten met een vermoedelijke appendicitis worden 35 patiënten onterecht geopereerd als van tevoren geen beeldvormend onderzoek is gedaan.[/quote]

    Is dit een statement om de fouten van ziekenhuizen goed te praten?

    Ik ben nu al ruim 6 weken met mijn man in de weer na een zeer succesvolle niertransplantatie. En als ik zou gaan op sommen wat ze allemaal fout doen in zo'n academisch ziekenhuis. Volgens mij komt dit gewoon door de onkunde van het personeel en de slechte interne communicatie. Fout of fout wordt er gemaakt zeker als je zelf niet allert bent!!!!
    Het is toch van de zotten dat net als bovenstaande verhalen mensen zolang met intense pijnen moeten lopen en dat terwijl er grote risico's aan het uitstel kleven...

    Als 'aanhangsel' (want zo wordt je behandeld als vrouw zijnde) Moet je het maar van brokjes informatie hebben van de patient, die vaak te ziek is om goed in staat te zijn om te kunnen vertellen wat er allemaal gebeurd.

    Het ziekenhuis systeem zou eens zeer goed op de schop genomen moeten worden. Dan zouden de verzekeringspremies voor het 'klootjesvolk' ook eens omlaag kunnen. En de salarissen van de artsen en vooral managers drastisch verlagen zou misschien meer mensen met een roeping voor het vak aantrekken!

    Een kleine tirade van zeer teleurgestelde en bijna tot wanhoop gedreven vrouw van de liefste man van de hele wereld die nu een nummertje is en proefkonijn. En het enige wat het voltallige personeel zou denken als het heel erg mis zou gaan; och dat was jammer weer eentje voor het dossier "Medische missertjes"!

    Ik leef mee met al die verhalen die je tegen kan komen als ik google op dit item. Wat een ellende dat het niet 1 verhaal is, maar dat het gewoon schering en inslag is.

    Terwijl mij de diagnose niet zo heel moeilijk lijkt. Maar ik ben geen arts natuurlijk....

    Weet iemand hier trouwens of er ergens een plek/instituut is waar je met je klachten naar toe kan?

    Reageer
    #14

    De ombudsdienst van het ziekenhuis. Heb ik ook al een keer gebruik van gemaakt en klachten werden zeer ernstig genomen en alles werd goed opgevolgd!

    Reageer
    #15

    Als ik dit hier lees, ben ik héél blij hoe het mij vergaan is. De nacht van maandag op dinsdag had ik ontzettend veel buikpijn rond de navel. 'S morgens ging het wat beter, maar zat de pijn al meer naar rechts. Omdat de pijn wat minder was, ben ik toch gaan werken.

    Na enkele uren kwam de pijn terug op en heb ik een afspraak gemaakt met de huisarts. Eigenlijk had ik gehoopt op één of ander pilletje, maar die hoop vervloog toen ze me naar spoed doorstuurde.

    Op spoed hebben ze mij direct onderzocht en hebben ze besloten me zo snel mogelijk te opereren, zelfs de uitslag van het bloedonderzoek hebben ze niet afgewacht.

    De dag nadien is de chirurg me komen vertellen dat ik niet nog een nacht had mogen wachten, of dat de appendix gesprongen was. Ik had ook veel pijn en mijn eetlust kwam maar niet, ze hebben me telkens pijnstillers gegeven toen ik er om vroeg. Ook probeerden ze me altijd een beetje te laten eten en veel te laten drinken. Ik ben de verpleegster en de chirurg zo dankbaar omdat ze mij zo goed verzorgd hebben.

    Reageer
Reageer op: blinde darm ontsteking – mijn verhaal


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief