Alle tips voor herstel tonsillectomie (amandelen knippen) op rij!

  • #91

    Na alle horrorverhalen te hebben gelezen op verschillende forums, wilde ik graag mijn verhaal delen. Ik ben 23 naar en 7 feb geopereerd. Ik had 3-5 keer per jaar een keelontsteking en een keer een abces gehad. Ik kon er niet meer onderuit en het moest gebeuren. Ik zag er onwijs tegen op maar het is mij tot nu toe erg mee gevallen (nu dag 5).

    Ik werd om 15.20 vol spanning de ok in gereden en 16.15 werd ik wakker op de uitslaapkamer. Het voelde erg gek, vergelijkbaar met een goede keelontsteking  omdat ik erg bang was voor bloedingen heb ik het eerste uur meteen 4 ijsjes gegeten. Dit ging eigenlijk wel prima. Om 1930 mocht ik naar huis. Ik had thuis zoveel trek dat ik een eierkoek had gegeten en dit ging. Ik nam pijnstilling en ging slapen. Om 2 uur werd ik wakker met een helse pijn. Ik kon alleen maar huilen en niks hielp. Met moeite een ijsje gegeten en dronk water. De volgende dag had ik nog steeds veel pijn en had van de dokter het advies gekregen om ipv ibuprofen diclofenac te nemen. Ik slik nu 4x 1000 Mg paracetamol en 2x 75 Mg diclofenac.

    Het ging al snel beter en ik ben pannenkoeken en broodjes zonder korst en smoothies gaan eten/drinken. ‘s nachts zet ik om de twee uur een wekker om wat te drinken of een ijsje te eten en dit helpt enorm. Zolang m’n keel nat blijft gaat het goed.

    Veel succes voor iedereen die nog moet! Het is even doorbijten, maar tot nu toe valt het mij mee.

    Wat tips:

    zorg dat je zetpillen in huis hebt, de eerste twee dagen kreeg ik paracetamol niet weg.

    Zorg voor niet te grote ijsjes, je moet gaat niet ver open na de operatie. Perenijsjes zijn top.

    zorg dat je de eerste 3 nachten/dagen niet alleen bent

    vanaf dag 1 ben ik elke dag een stukje gaan wandelen, erg fijn om even frisse lucht te krijgen en wat afleiding

    smoothies zijn echt een uitkomst om veel binnen te krijgen en voel je je al snel fitter door

    zet je wekker elke twee uur en drink een paar slokken water, hoe veel pijn het ook doet

     

     

    Reageer
    #92

    Hallo iedereen,

    Wat ben ik stiekem jaloers op de mensen die heel weinig last hebben na het verwijderen van hun amandelen ?. Bij mij is vorige week maandag 25/02 de operatie gebeurd. En zoals bij de meeste dag 1 en 2 redelijk cava. Inmiddels dag 8 en heb net mijn huisarts moeten bellen voor andere pijnmedicatie. Ik slikte dafalgan codeïne en dicoflenac 100 mg. De diclofenac helpt tot hiertoe het beste maar mag er maar 2 per dag van nemen. Dus dokter heeft me nu ook tramadol paracetamol voorgeschreven. Het is een ware hel!!! Ik hoop elke dag dat de pijn minder is maar tot hiertoe valse hoop ?. Morgen op controle bij de Nko ben benieuwd. Veel sterkte voor degene die nog moeten. Ik wil je niet ontmoedigen maar het is niet bepaald prettig ?

    Reageer
    #93

    hoi allemaal,

    ik ben afgelopen maandag geopereerd en zit vandaag op dag 5 van herstel..

    de eerste dagen waren niet prettig en had mega erge pieken met pijn, Maar afgelopen nacht en deze ochtend zijn hels.. wat doet dat pijn zeg.. ik heb gehuild als een klein kind..

    eet veel ijsjes en drink veel water! Ik neem/nam 6 keer per dag oxycodon 5mg waarvan ik erg ziek wordt dus nu probeer te stoppen, dan 4 keer per dag 1000mg paracetamol en 3 keer per dag diclofinaq maar daarvan kreeg ik gisteren bloed bij mijn ontlasting dus per direct mee moeten stoppen.

    Iedereen veel succes die dit nog moet ondergaan, het is niet leuk maar uit eindelijk voor een goed doel!

    Reageer
    #94

    Ik ben nu 15 dagen geleden geholpen maar heb nu veel last van kriebelhoest, misschien door herstel? En heb nog veel pijn vind ik. Terwijl ik eigenlijk had gedacht dat het na 2 weken wel over zou zijn. Ik ben ook door een hel geweest, vooral die 4,5 en 6e dag zeg jezus!!

    Ik zit nu nog aan de Paracetamol 1000mg 4x dgs en de Diclofenac 37,5mg die ben ik aan het afbouwen..maar ik moet zeggen die Diclofenac heb ik zeker nog nodig. Wanneer wordt het nou eindelijk minder?

    Ik hoop dat ik over een tijdje kan zeggen wat ben ik blij dat ik het gedaan heb, want nu heb ik dat nog niet..

    Reageer
    #95

    Hoi Allemaal,

    Ik zit nu op dag 10 na de tonsillectomie, bij mij hebben ze ook een stuk van de huig afgehaald, dus had helaas een extra wond. Maar ik moet zeggen dat ik enorm op zag tegen de nasleep, het niet kunnen eten en de pijn.

    Hier mijn ervaring en wat tips, ik merk dat iedereen er baat bij heeft om een ander zijn ervaring te lezen en ook tips te krijgen. Nu denk ik wel als ik zo mezelf inlees dat het ook soms per persoon verschilt hoe het beloop gaat, maar over het algemeen een beetje hetzelfde.

    Ik kan als eerste als tip geven: buffer een maand of 2 voor de operatie, ik heb vanalles gegeten zodat ik wat kilo's aankwam en hopelijk miste ik het na de operatie niet zo.

    Ik heb gemerkt dat het fijn is dat je dan wat meer weerstand hebt en wat meer kan leiden.
    Maar toch blijf je de eerste week heel slap en val je af.
    Ik kon pas echt weer wat vast voedsel eten op dag 7.
    Toen heb ik een lauw pasta gerecht gegeten, wat was dat lekker en het glee er zo in.
    Meteen voel je dan ook dat je nieuwe energie krijgt in je lijf.

    De eerste week kon ik alleen maar leven op ijswater, ijsklontjes en waterijsjes.
    Ik had een eiwitdieet gehaald, kant en klare shakes en puddinkjes. Ik moet zeggen dat dat ook heel goed ging omdat daar toch net wat meer inzit dan gewone vla en ook minder suikers.
    Toch deed dat ook echt zeer met slikken en moest ik echt bijkomen daarna omdat slikken zoveel zeer deed.

    Vanaf dag 4 kon ik 1-2 sneden brood op zonder korst en ben ik ook afgekoelde soep gaan eten. Was uiteraard wel minder lekker maar ik was het zo zat dat ik geen gezonde voeding binnenkreeg.
    De soepen die bij mij goed gingen vanaf toen waren: pompoensoep, erwtensoep, tomatensoep, kippensoep. Kreeg je ook wat meer energie van.
    Verder had ik eiwitrepen in huis en die zijn ook wat zachter, die at ik vanaf dag 6 als ontbijt.
    Ik had allerlei soorten waterijsjes in huis gehaald van de lidl, als tip kan ik geven doe dit ook!
    Zorg voor variatie, ik was het op een gegeven moment zo beu dat ik geen gewone gezonde voeding kon eten dat ik wel troost haalde uit de afwisseling aan waterijs die ik had.

    Verder zou ik nog als tip willen geven om kruiden te gebruiken.
    Om de pijn te verzachten en de wondgenezing te versnellen, maar ook om je weerstand te behouden nam ik dagelijks:

    • multi vitamine capsules, echinacea met vitamine C capsules ( dit vooral voor je weerstand)
    • afgekoelde thee van kurkuma en gember (gember is een natuurlijke ontstekingsremmer en kurkuma helpt bij de wondgenezing en eventuele andere virussen en bacteriën te onderdrukken)
    • afgekoelde verbena thee ( verbena ook wel ijzerkruid of ijzerhard genoemd, helpt je herstellen na een operatie er zit namelijk ook echt ijzer in)

    Ik merk nu ik op dag 10 zit ik de pijnstilling minder nodig heb en de pijn nog aanwezig is maar in een vele mindere mate, ik heb het gevoel dat de korsten weg of bijna weg zijn en het gevoel alsof er een brok in mijn keel zit, ook keelpijn is nog aanwezig, slikken en praten gaat heel goed maar moet vooral opletten met praten dat verergerd de klachten. Verder eet ik weer gewoon normaal, geen harde dingen maar ik probeer gewoon van alles.
    Ik ben zo blij dat ik weer gezond en vrij normaal kan eten! Dat heb ik het ergste gemist, ik voel me ook echt niet meer slap en zo moe.

    Tot zover mijn ervaring en tips.

    Hopelijk kun je er wat mee!

    Groetjes

    Reageer
    #96

    Correctie:  * Lijden en niet leiden...

    Reageer
    #97

    Ben ik weer..

    Ik vergat nog een hele belangrijke.

    Ik las ook als tip om je wekker te zetten zodat je 's nachts pijnstillers en drinken kan nemen. Aanrader! Doe dit echt, scheelt je qua opstarten 's morgens heel veel.
    Nu heb ik als tip, vries een half fles water in en zet deze naast je bed als je naar bed gaat. Als je dan 's nachts wakker wordt hoef je niet je bed uit om ijs te halen en je hebt ijswater naast je tot de volgende ochtend. Ik vond dit 's nachts fijner wegdrinken dan gewoon lauw water.Al met al is soms even doorbijten en vooral door de zure appel heen bijten. Ik vond het erg meevallen je went er op een gegeven moment ook wel aan vind ik.
    Nou moet ik zeggen dat ik al meer als een jaar altijd erge keelpijn had dagelijks en moeite met slikken dat het me daarom ook wel mee kan zijn gevallen?

    Ieder ervaart het toch op zijn eigen manier, probeer vol te houden, het wordt namelijk echt wel beter na verloop van tijd!

    Groetjes

    Reageer
    #98

    Hallo iedereen,

     

    Ik ben blij zoveel tips te mogen zien van mensen die net dezelfde ingreep ondergingen, maar ik moet zeggen dat het bij mij toch ietsje anders lag. Misschien kan ik daarmee ook iemand anders helpen, dus ik wil mijn zotte ideeën niet voor mezelf houden. Ikzelf ben momenteel 30 jaar en zit nu op de 7de dag (dag van operatie meegerekend)

    Om te beginnen, ik was erg ongerust voor de verdoving. Eerdere operaties hebben mij geleerd dat ik half wakker wordt en dan als een gek panikeer omdat ik niet goed weet wat er gebeurd. Deze keer had ik mij voorgenomen een beetje rustiger te zijn (zodat de verpleegsters ook niet teveel werk hadden met mij ?) en het meer op me af te laten komen. Ik ben gevoelig aan braken, zeker tijdens verdoving en heb dit meegedeeld aan de anesthesist. Zo hebben die mensen mij iets gegeven waardoor ik minder snel misselijk werd en het hielp mij héél goed!

    Na de operatie werd ik – dat dacht ik toen – vrij snel wakker en ik herinnerde mij dat ik moest proberen rustig te blijven. Ik was erg onrustig en ging eigenlijk liever gaan lopen, maar heb mij gewoon rechtop gezet en dat ging prima zo. De pijn valt dan goed mee omdat je nog goed verdoofd bent, maar het voelt wel allemaal een beetje raar. Ik voelde mij opgelucht en de dokter was daar vrij snel. Zonder twijfelen verwachtte ik dat ze zou vertellen dat alles heel vlotjes verlopen was, bleek dat uiteindelijk niet zo te zijn. Ik had ernstige bloedingen gedaan tijdens de operatie en het stopte erg moeilijk. Ze hebben veel meer moeten dichtbranden dan de bedoeling was. Mijn reactie: ok, maar ik merk er gelukkig niks van ?. Bleek dat de operatie – die gewoonlijk ongeveer een uurtje duurt – 3uur heeft geduurd. Je moet dan ook wel iets langer op de ontwaakzaal. De schrik zat er ook in dat het nog zou nabloeden vanwege de moeilijkheden tijdens de operatie. Ze hebben bloedstalen geprikt omdat ze vermoedden dat er een stollingsprobleem was, maar dat bleek uiteindelijk niet het geval. Ik heb daar een eerste ijsje gegeten en dat ging redelijk. Ik weet wel nog dat ik erg snakte naar water, maar om één of andere reden heb ik dat toen niet gevraagd of niet gekregen, dat weet ik niet zo goed meer.

    Na de ontwaakzaal mocht ik op de kamer. Ik probeerde mij rustig te houden, maar op den duur had ik het zo gehad dat ik maar een beetje ben gaan rondwandelen. Daar gaven ze fris water en dat ging vlotjes binnen. Ik had wel veel te weinig met die halve liter flessen en heb er uiteindelijk zeker 1 liter gedronken + nog een ijsje. Ik had echt veel meer voldoening van het water dan van de ijsjes, maar ze zeiden mij dat het goed is om bloedingen tegen te gaan dus heb ik mijn best gedaan. Helaas mocht ik pas om 18u30 naar huis vertrekken.

    Thuisgekomen ging alles wel redelijk. Ik heb voor mezelf een schema opgesteld wanneer ik welke pijnstiller nam (normaal 4x 1g paracetamol bruistablet en 2x 75mg diclofenac in een klein pilletje). Die bruistabletten en pilletjes gingen in de eerste dagen uitstekend en de pijn was zeker draaglijk maar gewoon een beetje lastig. Het slikken ging mij echter niet goed af. Behalve water, kon ik echt niks binnenkrijgen. Bij yoghurt, flan, zachte kaasjes of melk kreeg ik zodanig veel slijmen dat ik onophoudelijk moest hoesten. Producten die dan weer zoet waren, kreeg ik amper binnen omdat de smaak zo verschrikkelijk werd eens het in mijn mond zat en ik braakneigingen kreeg erdoor. Ik heb dus de eerste 2 dagen niks gegeten, maar toch wel zeker 2 tot 3 liter water gedronken per dag. De ijsjes waren inmiddels een ware hel geworden, want de koude schoot telkens in mijn oor. Met water alleen was ik dus het beste geholpen zolang het maar kamertemperatuur had en niet ijskoud...

    De 3<sup>de</sup> dag was ik erg uitgeput door niet te eten (geloof mij, ik krijg een rotkarakter als ik niet gegeten heb) en ben ik ten einde raad (nog eens) door de winkel gelopen, alle rekken afgaand om te zoeken of er niks zou zijn dat wél lukt. Ik had dan ineens het super idee om gerookte zalm in huis te halen. Da’s voedzaam en dat glijdt gemakkelijk binnen in je keel. Hele fijne stukjes heb ik ervan gemaakt en dan kunnen eten. Rond de middag zo’n 20 gram – echt, ik was zooooo fier – en dan ’s avonds nog eens bijna 200 gram! Zo had ik een beetje reserve. Dat reserve bleek ook hard nodig voor de volgende dagen, want dag 4 ging het terug een stuk minder goed en kreeg ik opnieuw niks binnen. Ook kreeg ik zeer veel slijmen en heb ik mijn mond vaak gespoeld onder de kraan zodat ik die slijmen niet steeds zou inslikken.

    De 5<sup>de</sup> dag was een ware hel. De rechterkant in mijn keel viel best mee, maar links was bijna niet te doen. Heel bizar, want de dokter had verteld dat aan de rechterkant er veel meer gebrand was dan links. Pijnstillers nemen ging erg moeizaam: de diclofenacpilletjes gingen erg moeilijk binnen en de paracetamol bruistabletten waren een nachtmerrie om binnen te krijgen.

    De 6<sup>de</sup> dag ben ik opgestaan met het gevoel dat ik zou flauwvallen van de pijn. Nu, ik had ook al niks meer gegeten en als je ’s morgens opstaat ik dat met een droge keel. Ik kreeg niks meer binnen van pijnstilling en ben naar mijn huisarts geweest. Die zei dat ik beter overschakelde naar dicolfenac suppo’s en kleine smelttabletjes tradonal. Het leek goed te helpen, maar van zodra ik een half uurtje wachtte om te drinken, was de pijn weer erg snijdend. Ook kreeg ik rare klachten: bloeduitstortingen op mijn huid met kleine rode korstjes bloed erop (vooral in mijn haar), bloedend tandvlees (ik heb nochtans elke dag gepoetst zonder tandpasta zoals de dokter zei) en neusbloedingen. Misschien heeft het iets te maken met de paracetamol? Ik heb geen idee.

    De 7<sup>de</sup> dag, vandaag is net zoals de vorige. Heel pijnlijk opstaan en ik had ook maar een uurtje kunnen slapen. Toch op de tanden gebeten en veel kleine slokjes water gedronken. De pijn schiet in je keel telkens als je slikt, maar als je volhoudt gaat het echt wel over. Je lichaam heeft water nodig om te genezen. De kleine bloeduitstortingen waren zo goed als weg, maar ik had wel nog last van wat bloed in de neus. Inmiddels kan ik terug een klein beetje praten, maar mijn stem klinkt heel vreemd. Ik hoop dat dit terug in orde komt. Als ik kijk in de spiegel in mijn keel, dan zie ik aan de niet pijnlijke kant wit beslag dat eerder rozig aan het worden is, maar aan de pijnlijkste kant is het helemaal wit en zit er wat dikker uit. Aan de buitenkant is mijn keel sterk verdikt aan de linker kant in vergelijking met rechts. Ook veel last van slijmen en kriebelhoest. Manlief is trouwens vandaag een soepje aan het maken voor mijn moederdag in de hoop dat ik toch iets van voeding binnenkrijg, want momenteel ben ik erg draaierig en uitgeput. Wens mij succes dat ik de soep binnenkrijg zodra ze afgekoeld is, want ik heb honger als een paard. Nog even geduld denk ik ?

    De dokter heeft mij trouwens verteld dat de 9<sup>de</sup> dag de ergste is, ik hoop echt dat dit geen waar is en dat het nu zal beteren, maar als dat zo is, probeer ik verder te doen zoals ik nu doe. Ook al is het pijnlijk, het zal later zeker de moeite waard zijn. Ik had immers bijna om de 2 weken ernstige keelpijn en last van heesheid (ow, ik realiseer mij net dat mijn man dat sexy vond, die hese stem ☹ oeps ?)  Verder denk ik de medicatie toch een beetje af te bouwen omdat ik schrik heb dat dit helemaal niet zo gezond is voor je lijf en omdat in combinatie met niet eten mijn maag echt aangetast wordt.

    Mijn tips:

    • Zoals hier vaker aangehaald, blijf drinken. Echt waar! Zelfs al deed het helse pijn om te drinken, als ik volhield dan ging het na een uur of 2 al beter. Kleine slokjes, maar de hele dag door. De eerste nachten kwam ik minstens één maal per uur wakker en daarvan heb ik geprofiteerd om telkens kleine slokjes water te drinken. Na de 5<sup>de</sup> dag kon ik echter bijna niet meer slapen en de pijn was ’s nachts ook erger. Ik weet niet of het ermee te maken heeft op welke kant je slaapt of zo, maar ik kan wel zeggen dat ik altijd op mijn linker zij lig en links deed ook steeds meest pijn. Op mijn rechter zij kan ik onmogelijk slapen en op de rug lukte enkel de eerste 2 dagen. Na de 6<sup>de</sup> dag heb ik slechts een uur geslapen, doodmoe, uitgeput en hongerig, maar de pijn telkens onder controle gekregen door te drinken.
    • Koud water was not done voor mij, wel water op kamertemperatuur. Overal in huis staan flessen zodat ik er vlot bij kan.
    • Ik weet niet of het van belang is of niet, maar het water dat ik drink is altijd met zo weinig mogelijk droogrest erin. Het water is dan iets zachter en misschien verloopt het genezingsproces dan ook wel wat vlotter?
    • Probeer je dag zoveel mogelijk normaal te laten verlopen, doe vanalles om je gedachten te verzetten, maar vergeet je fles water niet. De tijd gaat vlotter voorbij als je bezig bent en je leert positiever omgaan met pijn.
    • De eerste dagen heb ik wel af en toe iets voelen ‘lopen’ in mijn keel en als ik hoestte bleek er toch wel wat bloed bij te zitten. Af en toe verslikte ik mij erg en proefde ik bloed. Gelukkig niet veel en dus niet zo ernstig, maar dan heb ik wel geprobeerd om ijskoud water te drinken zodat het zou gaan stelpen en een ice pack tegen mijn keel gehouden. Dat leek goed te werken.
    • Als je iets kan eten, eet dan. Je weet niet vanaf wanneer het precies erger zal worden en je hebt energie nodig om te helen. Ondersteun je lichaam met voeding van zodra dat kan.

    Ik hoop hiermee heel eerlijk te kunnen zijn van wat je precies allemaal kan verwachten, maar ook dat iedereen toch positief kan blijven, want uiteindelijk gaat het niet blijven duren hoor. Vroeg of laat gaat het echt wel eens over en dan hoop ik te kunnen lachen om alle keren dat ik de koelkast opentrok in de hoop iets te vinden dat ik binnen zou krijgen, al die keren dat ik verwaterd naar manlief zijn bord aan het kijken was terwijl hij smakelijk kon eten en meest van al: ik kijk echt uit naar de dag dat ik weer alles kan eten. Ik heb alvast een lijstje gemaakt met alle lekkere dingen tussen die ik nu zo hard mis. Ah ja, sinds die operatie en mijn honger-gevoel, kook ik eigenlijk nog graag. Ik ruik graag vanalles en het is doenbaar dat ik niet kan eten. Het lijkt er soms een beetje op dat mijn lijf denkt dat het wel iets gegeten heeft wanneer ik met voeding bezig geweest ben, bizar hé?

    Succes allemaal!

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #99

    ik ben vorige week woensdag geopereerd. De eerste paar dagen 1 t/m 3 gingen goed en ik vond alles heel erg meevallen! Maar dag 4 werd het erger. Ik kon niet veel meer eten terwijl ik eerst poffertjes, maceroni, brood ect kon eten kan ik nu alleen maar zachte dingen eten. Ik werd wakker met helse pijn die niet te doen was. Ook begon het een klein beetje te bloeden alsof het wondje los liet maar ik weet niet hoe dat er uit gaat zien. Iemand tips voor deze pijn?

    Reageer
    #100

    Op maandag 16 september zijn mijn amandelen eruit gehaald. De operatie ging voorspoedig en ik werd bijna euforisch wakker. Had weinig last. In de middag zelfs al een broodje gegeten. De volgende twee/drie dagen ging het ook aardig. Kon hele kleine beetjes eten. Ik dacht dat ik zo weer de oude zou zijn maar toen begon de ellende. Donderdagnacht de hele nacht wakker gelegen wegens extreme maar dan ook echt extreme pijn. Mijn keel deed pijn, trommelvliezen, kaak, tong en tanden. Mijn tanden voelden alsof er een zenuw bloot lag en iemand er uren lang een ijsje op duwde. Dit bleef zich elke nacht herhalen tot en met maandag. Het hele weekend niks gegeten. 7 kilo afgevallen. Het was echt een hel. En geloof me, ik heb een zeer hoge pijngrens en stel me nooit aan. Eindelijk ging in de nacht van maandag op dinsdag de pijn grens van 10/10 naar 8/10. Dinsdag heb ik weer wat broodjes kunnen eten en voelde mijn keel alsof hij wat ging genezen. Het is nu dinsdag avond (de negende dag) en ik hoop dat het nu voorspoedig gaat. Al met al een helse ervaring. Het ijskoude water leek wel glas. Waterijsjes helemaal zat. En enorm slap en flauw door ernstig voedseltekort. Wel fijn hierna nooit meer last te hebben van ontstoken amandelen

    Reageer
    #101

    Hallo,

    Morgen is het 14 dagen geleden dat mijn amandelen zijn verwijderd en het is mij heel erg meegevallen.

    Zelf vond ik de eerste twee nachten wel vervelend omdat ik benauwd was en slikken lastig ging maar ik ben blijven drinken en af en toe ijsjes eten (perenijsjes zijn echt het beste voor deze ingreep, niet te groot en niet zo uitgesproken van smaak).

    Wat ik niet veel lees is het enige waar ik echt last van heb; als ik moet gapen. Dan lijkt het alsof ik te weinig ruimte heb ofzo? Alsof de wonden weer open willen voor mijn gevoel. Maar ook daar heb ik een oplossing voor gevonden, mocht ik moeten gapen bijt ik even op mijn vinger zodat mijn mond niet open kan.

    Mijn pijnstilling bestond uit 4x1000 mg PCM en 4x50 tramadol. De tweede week alleen ‘s nachts genomen.

    Succes iedereen die de behandeling nog moet ondergaan!

    Reageer
    #102

    Was nog iets vergeten te vragen, mijn keel is nu heel asymmetrisch, zijn er meer mensen die dit hebben? Zou het kunnen dat er nog een stuk(je) is achtergebleven?

     

    Reageer
    #103

    Het is nu 3.5 week sinds mijn tonsillectomie. Ik heb hier van te voren een hoop verhalen gelezen en me daardoor veel meer zorgen gemaakt dan nodig was. Als ik het moet omschrijven zou ik vooral zeggen dat de eerste 2 weken erg vervelend waren. Soms pijnlijk maar over het algemeen goed te behandelen met 4*1000mg pcm en 2* diclofenac; je wordt wel slap en kunt eigenlijk weinig doen. Snachts wel om de zoveel uur vanzelf wakker geworden en dan even wat drinken om de keel nat te houden;  sommigen zetten een wekker maar dat was voor mij niet nodig. Ik sliep rechtop, omdat ik plat niet meer door mijn neus kon ademenen de eerste week.

    Na 2 dagen was ik wel klaar met die smerige waterijsjes, en al het andere lauwe en koude zachtgemaakte eten zonder pit. Helaas moet je dan dus even figuurlijk doorbijten. Dagelijks nam ik voor de eiwitbehoefte (weer op krachten komen!) een zachtgekookt eitje: ei aan de kook brengen, na precies 3 minuten uit de pan halen, afspoelen en in een bak koud water leggen, dan heb je een koud, zachtgekookt eitje, aanrader!

    Praten blijft lang vermoeiend; de 2e week ging ik thuis werken om niet met mensen te hoeven praten en kon ik eigenlijk alleen zachtjes praten, ook omdat je keel openzetten gewoon pijn doet. 3e week merkte ik dat nog steeds mijn stem snel vermoeid was. Nu in de 4e week gaat dat beter, maar ik kan nog steeds geen "G" of "R" meer zeggen (ik klink als een cappuchinoapparaat als ik een G klank probeer voort te brengen).

    @laatste anoniem: bij mij lijkt mij keel ook niet symetrisch, dat viel me meteen al op, maar ik heb nog geen controle gehad.

    Reageer
    #104

    Eind juli 2019 amandelen weg gehaald. En idd asymmetrische bogen naast mijn huig ervan overgehouden. Dit is nog steeds hetzelfde gebleven en wordt niet minder. Kno arts heeft het gezien, maar zei er eigenlijk niets over.

    Daarnaast zijn mijn klachten van het gevoel dat er iets met slikken achter mijn bogen, begin keel zit niet weg. En 2 Kno artsen vertelden me dat dit door mijn amandelen kwam. Niet dus.

    Reageer
    #105

    Maandag 2/12 operatie gehad van mijn keelamandelen:

    ik werd wakker en kreeg direct ijskoudwater mijn eerste slok deed vreselijk pijn.. daarna mocht ik naar de kamer gaan en ik heb daar medicatie gekregen via da infuus. Bekertje cola mogen drinken (wat ook pijn deed) en dan een waterijs en ging goed. ‘S morgens doet het vreselijk pijn inderdaad dus bij deze gelieve u wakker op te zetten ik zit zelf nu bij dag 5 en ga het ook doen.. ik slaap enorm veel. Eten kan ik moeilijk doen, ik eet veel ijswater en helpt wel..

    inslikken doet vreselijk pijn.. ik hoop dat het snel voorbij gaat want dit is echt geen leuk pijn:(

    ik wens iedereen veel succes en moed!

    Reageer
Reageer op: Alle tips voor herstel tonsillectomie (amandelen knippen) op rij!


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief