Leukemie!!

  • #1

    ik ben 15 jaar een weet nu ong een week dat ik leukemie heb. Ik heb veel gesprekken en onderzoeken moeten ondergaan en vond het allemaal heel moeilijk om te beseffen. Ik barste af en toe gewoon in tranen uit als ik weer in een scan moest en durfde eigenlijk okk gewoon niet. Was niet bang voor de scan maar gewoon weer de spanning voor de uitslag dat ik het allemaal gewoon niet meer wilde. Gelukkig waren de artsen daar om mij te helpen, en stelde me gerust zodat ik mn onderzoek wel kon ondergaan. Maar morgen is de dag dat ik weer voor het eerst naar school ga na deze week. Ik vind het heel lastig om het aan mn vrienden en docenten te vertellen. Heb het hier ook over gehad in het ziekenhuis en zij zeiden dat ik moet doen wat voor mij het beste voelt en het niet moet vertellen als ik dat zelf niet wil. Maar ik wil dat ze het weten maar weet niet hoe ik ze dit moet vertellen en weet niet hoe ik op hun vragen moet antwoorden. Is er iemand die misschien ervaring hiermee heeft of mij misschien kan helpen met wat ik moet doen?

    Reageer
    #2

    Hoi, wat een tragisch nieuws. Ik dacht ik reageer even want ik denk niet dat iemand anders dat gaat doen op dit tijdstip.

    Zoals de dokters al zeiden; doe wat goed voelt. Je kunt het aan je vrienden vertellen, en dat jij geen antwoorden op hun vragen hebt is logisch. Het is een voorstel maar je kunt misschien beginnen bij je mentor/mentrix. Als je de andere docenten het niet telkens 1 op 1 wil vertellen kan de mentor dat voor jou doen. In besprekingen of over de mail om maar iets te noemen.

    Ik denk dat het misschien wel belangrijk is om te vertellen, in jouw tempo. Want anders is het allemaal vaag voor hun straks als je behandeling bent, en voor jou irritant als je steeds moet liegen. Ik denk dat je juist steun kunt vinden in je vrienden en mensen die je het verteld. En ik weet bijna wel zeker dat als jij je vrienden vraagt het niet door te vertellen, zij dat ook niet zullen doen.

    Reageer
    #3

    ik heb ondertussen ook te horen gekregen dat het erg agressief is en ik dus nooit meer beter ga worden. Ik heb mn vrienden het uiteindelijk wel verteld en iedereen leefde heel erg mee wat wel fijn was. Maar ik weet zelf pas sinds vrijdag dat het ongeneeslijk is. Ik heb dus ook sinds vrijdag al niet meer geslapen. Gebruik daar bepaalde middelen voor om wakker te blijven want ik durf gewoon niet meer te slapen. Maar dit is iets wat ik liever niet met mn vrienden deel omdat ik het eerst zelf goed wil beseffen en het een plek kan geven. Alleen staat er morgen een vertrek naar lloret op de planning met mn vrienden waar ik liever niet meer heen ga omdat ik gewoon te moe ben elke keer en ik me vaak niet lekker voel. Maar vind het moeilijk ze dat te vertellen en helemaal na dit nieuws. Van de artsen mag ik wel en moet ik gewoon zoveel mogelijk leuke dingen doen en genieten van elk moment. Want ze kunnen mn niet zeggen hoelang ik nog heb. Maar merk aan mn lichaam dat ik steeds verder achteruit ga. Ik wilde dit graag even hier schrijven zodat ik het van me af kan schrijven. En hoop dat iemand miss tips heeft of ik wel of niet mee zou gaan en hoe ik het mn vrienden kan vertellen.

    Reageer
    #4

    Ga met je vrienden mee. Geniet inderdaad van elk moment. Je neemt middelen om niet te slapen: Daar moet je wel mee stoppen, want dat gaat echt niet helpen maar maakt je vermoeidheidsklachten alleen maar erger. Je hebt je vrienden toch al verteld wat er aan de hand is? dat hoef je dan toch niet opnieuw te doen.

    Reageer
    #5

    ben met ze meegegaan. Maar wat ik bedoel dat ik moet vertellen is dat ik niet meer beter word en ze niet weten hoelang ik nog heb. En dat ik dus van alles moet genieten en geen zin heb in gezeik en dat soort dingen. En ik ga een tatoo laten zetten met een van mn vrienden maar voor mij is dat de rede dat ik dat wil met haar. Maar weet gewoon niet hoe ik het ze moet vertellen. Want het ging voor dit nieuw best goed en voelde me gewoon okee maar gaat nu wel steeds minder en ben vaker ziek enzo

    Reageer
    #6

    Moeilijk....maar het is toch iets dat je voor jezelf moet bepalen. Je moet een manier bedenken die voor jou het beste is

    Reageer
    #7

    Jeetje wat heftig voor jou meid! Het leven is ook oneerlijk hè! Geniet van de tijd die je nog hebt en probeer (hoe onwijs moeilijk dat ook is) om positief te blijven en alles uit het leven te halen. Ik stuur je bij deze heel veel liefde en kracht!

    Reageer
    #8

    Wat een droevig verhaal wauw,
    Ik hoop dat je nog steeds aan het vechten bent..
    Het leven is zo oneerlijk.

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    hoop het ook

    Reageer
Reageer op: Leukemie!!


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief