Als je eerder ook al mammo's hebt gehad, is dat dus eigenlijk omdat je vaker en langer bang bent dat er iets met je borsten mis zou zijn?

Ik heb op mijn 26ste een mammo gehad toen de dokter (vorige huisarts) een schijfje voelde. Na de mammo was er niets aan de hand. Op mijn 32ste ben ik bij de huisarts geweest omdat ik (toevallig) bij dezelfde borst als waar ik nu de verdikking voel, bij de mammapoli geweest. Ik had een aantal dagen ontzettend veel pijn in de oksel en borst en mijn borst nam ook een "vreemde" vorm aan. Ben tweemaal door twee verschillende artsen op de huisartsen prakrijk onderzocht en daar was niets uit gebleken tijdens het onderzoeken van de borsten met de vingers. Helaas bleef de pijn aanhouden en kwam er ook nog eens bij dat de halfzus van mijn vader borstkanker had. Op de mammapoli hebben ze enkel een mammo gemaakt van beide borsten en daaduit was alles goed. De arts zei nog, er is geen spatje kalk te zien! Ze zijn super gezond! Ik was hartstikke blij natuurlijk.

Ik kan mijn borsten niet zelf onderzoeken, zoals ik al zei. Ik heb cup H90 🙁 na de bevalling 7 jaar terug zijn ze gigantisch geworden en eigenlijk nóóit meer geslonken. Ik hou ze zelf in de gaten door te observeren alleen afgelopen zaterdag vond ik het dus raar toen ik per toeval langs die verdikking ging. Ik weet niet of ik het al lang heb. Van buiten ziet het er goed uit. Als ik zit en voel, voel ik amper wat. Enkel als ik sta en mijm borst wat omhoog duw en mijn ene arm achter mijn achterhoofd houdt. Ik raakte panisch. Elke knobbel of heuvel is dan alarmerend. Vooral ik ben 36 jaar..

De huisarts zegt meteen het is niet kwaadaardig maak je geen zorgen. En geloof me momenteel denk ik ook aan haar woorden en dat kalmeert me dan alleen de hypochonder in mij vertrouwt het niet. Vooral omdat ze zei, als het zo blijft gaan we wel een echo laten maken. Ja dan heb ik waarom nu dan gewoon niet??

U mag ook gerust weten John dat ik vaak door de medische wereld aan mijn lot ben over gelaten. Dat is een ander verhaal maar daardoor zeker wel een aandeel in mijn hypochonderie gekregen. Voor die trauma's loop ik overgings wel bij de psycholoog.

Het was dus niet zo dat je vanuit angsten voor de onderzoeken bent geweest. dat scheelt dan weer.
Probeer je niet te druk te maken. Het helpt toch niet. Gewoon even rustig de onderzoeken afwachten

Nee inderdaad, maar angst speelt wel gedeeltijk een rol. Ik ben bv blij dat ik as dinsdag terrecht kan. Veel vrouwen vrezen een mammografie voor de pijn maar ik ben daar juist niet bang voor. Ik ben juist erg bang voor de uitslag.. ook krijg ik niet meteen de uitslag zeiden ze. Ik probeer me er niet druk om te maken maar dan denk ik toch even aan de woorden van de huisarts.

Maar ik zie in de woorden van de huisarts geen bedreigend iets. Het is maar net welke betekenis je zelf aan de woorden geeft. En dat dan vanuit angst..en dan worden ze wel beladen.

Nee ik bedoelde juist dat het rust geeft enigzins dat de huisarts zei dat het niet iets kwaadaardigs is zeg maar. Ik wacht de onderzoeken af. Ik ben overgings wel ongesteld geworden en dinsdag heb ik de mammo en evenrueel echo. Volgens de radioloog (werd terug gebeld) is dit niet zo'n probleem.

Dat zou inderdaad geen probleem moeten zijn

John ik heb zo de drang om de mammo af te bellen 🙁 zo vreselijk bang ben ik. Ik brn er zelfs misselijk van 🙁

Als je de mammo gaat afbellen blijft je met de twijfel zitten dus dat zou ik dan toch maar niet doen

Waar ben je bang voor?

Ik ben gewoon bang dat ze toch eeb afwijking zullen vinden vandaar..

Maar dan ben je toch tegen jezelf.... als er een afwijking zou zijn, dat is het toch juist goed dat die dan z.s.m. gevonden wordt zodat er dan nog iets aan gedaan kan worden

Ja dat is dan ook wel zo, alleen ik weet niet of (stel dat ze iets vinden) dat nieuws wel kan verdragen. Mijn angst is zo niet te omschrijven.. het gaat zelfs verder dan angst..

Even volhouden...
Maar het is wel iets om met de psycholoog te bespreken

Ja dat ga ik zeker doen..