Hocus pocus pas…..

Column door Bernard Ligtenberg

In de vorige column stond hypnose centraal: de aandacht naar binnen, van denken naar voelen, van bewust naar onbewust. Dus: uit het hoofd naar de rest van het lichaam. Plezierig en ontspannend, zeker voor wie te veel “in z’n hoofd zit”, het hoofd soms overbelast.

Hoe wordt hypnose therapeutisch gebruikt?

Stel er gebeurt steeds meer wat je niet wilt, je loopt vast en besluit hulp te zoeken. Er moet iets veranderen, maar therapie is tegelijkertijd ook wel eng. Hoe heftig wordt het en wat gaat een hypnotherapeut allemaal oprakelen? Allemaal logische vragen en verwachtingen. Zo vroeg onlangs een nieuwe cliënt van mij een soort toneelhypnose. “Als je me nu even in hypnose brengt en zegt dat ik nooit meer rook”. Wat zou dat makkelijk zijn: de hypnotherapeut brengt je heel diep in hypnose, je raakt “weg” en als je weer terug bent is je probleem weg. Hocus pocus pas!

Een betere aanpak

Misschien omdat het zo aantrekkelijk klinkt hebben veel mensen dergelijke beelden van hypnotherapie, ook wel “je moet er in geloven”. Helaas, zo simpel werkt het niet, toneelhypnose heeft niets met therapie te maken. Zelfs al zou het wel werken, mijn methode is het niet. Wie bij ziekte alleen maar een pilletje tegen de koorts en de pijn neemt is niet slim bezig, en bij gedragsproblemen is dat niet anders. Symptoombestrijding zonder de oorzaak aan te pakken leidt alleen maar tot andere klachten. Werken aan de oorzaak maakt de symptomen daarentegen steeds meer overbodig, totdat ze verdwijnen!

Een concreet voorbeeld

Een intern conflict is vaak de oorzaak van veel klachten. Stel je eens voor dat we anderen die iets van ons verwachten niet willen teleurstellen. Waardoor we steeds ja zeggen, ook als we nee willen zeggen, maar gewoonweg niet kunnen of durven. We maken dan steeds meer de verwachtingen van anderen waar in plaats van onze eigen verwachtingen. Door de ander altijd maar voor te laten gaan zeggen we in feite nee tegen onszelf. Wat we zelf willen wordt steeds uitgesteld en dat geeft onvrede. Er ontstaat tijdnood en we voelen ons gehaast, de irritatie loopt op. We lopen vast en kunnen deze spanningen letterlijk in ons lichaam voelen. Uiteindelijk maken lichamelijke klachten als stijfheid en pijn in nek, schouders of rug duidelijk dat er iets niet goed gaat. Soms laat zelfs een hernia een onverbiddelijk nee horen. Wie leeft vanuit onvrede zoekt vaak ook compensatie hiervoor. Teveel drinken, eten of gamen, roken, er zijn genoeg mogelijkheden. We hebben het steeds meer nodig voor ons geluk en het kan zeer verslavend werken. Zo kan een breed scala aan klachten ontstaan. Wat heeft een hypnotherapeut nu in zo’n situatie te bieden, welke aanpak wordt gevolgd?

Op zoek naar de oorzaak

Tijdens het intake gesprek spreekt menig cliënt al vermoedens uit over de oorzaak van de problemen. Maar ja, wie heeft leren leven met een pijnlijk verleden heeft weinig behoefte alles weer op te rakelen. Gebeurd is gebeurd en wat haal je allemaal overhoop! Dat hoeft ook niet, hypnotherapie is direct oplossingsgericht. Een hypnotherapeut zal goed naar alle symptomen luisteren en ons helpen een doelstelling te identificeren. In ons voorbeeld “voor jezelf opkomen”. Wie gelukkig wil zijn moet eigen verwachtingen leven en niet die van anderen! Volkomen logisch, en de volgende stap van de therapeut zal zijn ons te helpen dat voor elkaar te krijgen. Want nu lukt het niet, nee zeggen of grenzen stellen, anders hadden we dat allang gedaan. Iets houdt ons – onbewust – elke keer tegen. Elke keer als we nee willen zeggen verstarren we, een heel specifiek lichaamsgevoel en emotie maken nee zeggen onmogelijk.

Dat is dus hypnotherapie!

Daarmee kan de therapeut aan de slag, met dat “iets”, die onbewuste belemmering. De bijzondere eigenschappen van de hypnotische trance worden ingezet om daar een dialoog mee aan te gaan. Zodat we daar meer bewustzijn en controle over krijgen. Dat contact maakt veranderingen mogelijk, “iets” komt in beweging, waardoor de belemmering zwakker wordt om uiteindelijk helemaal te verdwijnen. De therapeut richt zich dus direct op datgene wat ons belet adequaat te reageren. Dat maakt hypnotherapie kortdurend, al hangt het tempo waarin veranderingen zich voltrekken natuurlijk sterk af van cliënt en problematiek. Als gereedschap wordt – naast helder inzicht – hypnose gebruikt. Eigenlijk is het meer een gereedschapskist, want met name de afgelopen vijftig jaar zijn er nogal wat nieuwe gereedschappen toegevoegd. Naast de klassieke- de moderne Ericksoniaanse hypnotherapie, regressie- en reïncarnatietherapie, NLP, RET, EFT en EMDR, enzovoort. Welke techniek ook toegepast wordt, in alle geval gaat het om de combinatie van inzicht, oplossingsgerichtheid en mogelijkheden van hypnotische trance!

 

Delen:  
reactie op “Hocus pocus pas…..
  1. Beste Eagle, dank voor je reactie.

    Het klopt dat we als kind leren door nabootsen. Maar we blijven zeker niet alles nadoen wat we ooit gezien hebben. De een koopt een pakje sigaretten en rookt het niet eens op, een ander begint er nooit aan, en weer een ander raakt verslaafd. Waarom reageren we verschillend? Dat is theoretisch te benaderen, maar mijn voorkeur is bij een persoon die wil stoppen te vragen wat dat roken oplevert – voor de een stress afreageren, voor de ander even helemaal niets anders, rust, enzovoort. Ook in welke situaties er gerookt wordt, want het kan ook verbonden zijn met bijvoorbeeld drinkgedrag. Daarna kan een betere manier om te bereiken wat het roken opleverde met nog wat suggesties het rookgedrag veranderen. Dus voor eenzelfde probleem namelijk roken hebben verschillende personen verschillende oplossingen nodig. En in mijn praktijk heb ik in ruime mate ervaren dat hypnotherapie uitstekend kan helpen om te stoppen met roken, maar ook bij eetproblemen om de afhankelijkheid van de verslaving te verminderen, danwel stoppen.

    Omdat ik wel vaker misverstanden over traumaverwerking tegenkom zal in mijn volgende column nader ingaan op de stelling: “Je kunt de situatie waarin iemand een trauma heeft opgelopen ook niet meer terugdraaien”.

    Voor nu heel kort, een trauma is een gebeurtenis die we op het moment dat het gebeurt niet kunnen verwerken. Het is dan te veel, te groot. Bijvoorbeeld een sterfgeval. In een rouwproces – dat wellicht jaren duurt – wordt de gebeurtenis verwerkt. De dode wordt niet tot leven gebracht, maar de nabestaande leert omgaan met de veranderingen, en de schok verwerken. Als dat proces geheel of gedeeltelijk ontbreekt (de gebeurtenis eigenlijk wordt weggedrukt, verdrongen) kan dit proces met therapie succesvol worden gevolgd. Maar hierover binnenkort meer.

    Geschreven door Berbard Ligtenberg op

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief