Ik moet mijn verhaal even kwijt.
Ik ben 36 jaar en woon al 5jaar samen met een fantastisch man. hij is wel 16j ouder maar we voelen ons super samen!
Door een domme fout van mezelf ben ik ongepland zwanger en weet niet wat ik moet doen.
voor mijn man hoeven kinderen niet. Hij wil de laatste jaren van zijn leven genieten van ons leventje met 2 - en geloof mij wij genieten van de kleine dingen samen. Hij heeft schrik van al de verantwoordelijkheid. Gedaan met ons zorgeloos bestaan, vanaf nu MOET alles. Hij heeft schrik dat hij zichzelf zal verliezen als er een kind komt. Toch aangezien we beide gaan werken en ook drukke (leuke) weekends hebben. Past een kind hier wel in?
Hij zal mij steunen bij welke keuze ik ook maak (zo fantastisch is hij) maar ik weet dat de kans bestaat dat hij zichzelf helemaal zal wegcijferen en hierdoor uiteindelijk ongelukkig wordt.
Zelf heb ik ook schrik of ik een kind wel aankan. Ik zie heel graag kinderen, maar 24 op 24, 7 op 7 de zorg hiervoor dragen? Mijn leven zal ook zwaar veranderen. Ik heb echt een luilekker leven (op een zware job met veel verantwoordelijkheid na).
Mijn gevoel is zo dubbel.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb hem de keuze ontnomen door mijn domme fout en dat doet mij nog het meeste pijn.
Mijn leven met hem (met ons tweetjes) is goed - dat weet ik, dat ken ik.
Van een leven met een kind weet ik niets. Ja het zal zwaar zijn, maar hoe zwaar weet je pas als het er is...
Maar wat als ik het wegdoe en ik krijg daarna toch een sterkere kinderwens? - ik ben al 36, gaat het dan wel nog lukken, ben ik dan niet te oud? Ga ik dan niet nog meer spijt hebben dat ik het weggedaan heb?
Ik weet dat ik de keuze uiteindelijk zal moeten maken, maar het is hartverscheurend - en nog meer omdat ik zelf niet 100% zeker ben van wat ik wil. Het ene moment denk ik dat het beter is van niet, het andere moment wil ik het absoluut houden...
Volgens mij is dit een medisch forum.
Wat is het medische probleem?
Terechte opmerking.
Mijn excuses. Misschien had ik het onder topic Psychiatrie moeten zetten want ik heb het gevoel dat ik ga instorten...
Ik zie gewoon geen medische vraag.
Ik begrijp best dat je het even van je af wilt schrijven, maar ik betwijfel of dit het juiste platform is. Je bent volwassen en zult je beslissingen in het leven toch zelf moeten nemen, dat kun je niet aan anderen over laten.
Anoniem 13.41 uur
Het is niet aan jou om te boordelen of te bepalen of vragen in welke vorm dan ook, hier op dit forum thuishoren. Dat is voorbehouden aan dokter.nl
Niemand heeft jou heeft gevraagd om vragen te beantwoorden.
@ kaat
Het is een moeilijke keuze/beslissing, waar niemand je eigenlijk in kan adviseren. Het enige advies wat ik je hierin kan geven is, om er samen goed over te praten en samen een beslissing te nemen.