Hallo iedereen,
Ik had graag even jullie aandacht gewild bij het vertellen van dit ingewikkelde verhaal...
Het begint in de zomervakantie van 2012, waarin ik voor het eerst een spiraal heb geplaatst.
Alles ging goed en wel.
Mijn menstruatie verminderde in enorme hoeveelheden en ik voelde me beschermd.
Ik ben niet de persoon die geschikt is om een relatie in stand te houden, maar toch kreeg ik op een gegeven moment de kans om te vrijen (in de periode van oktober).
Ik ben op het verzoek ingegaan, maar besloot toch om hem een condoom te laten gebruiken.
Tussendoor moest ik deze even verwijderen, opdat deze onaangenaam begon te schuren en lichte pijnen bezorgde.
Dat duurde niet lang en daarna vroeg ik hem onmiddellijk om een nieuwe uit te halen.
In totaal heb ik zo'n drie keer gevreeën met dezelfde persoon en met niemand anders.
Ook hebben we het in het vervolg steeds met condoom gedaan.
Alles ging goed en wel, totdat ik plots last kreeg van een verschrikkelijke, die na een tijd zelfs leidde tot het openkrabben en het doen bloeden van de gevoelige huid aan de vagina.
Ik vertelde het aan mijn ouders en besloot om naar de gynaecologe te gaan.
Na een kort onderzoek stelde ze vast dat het alleen maar een lichte infectie was, ten gevolgde van de hormonen die mijn spiraal afgaven.
Ik onderging een aantal tests op SOA's en scoorde overal negatief.
De gynaecologe schreef me een aantal medicamenten voor en een hele hoop antibiotica.
Ik hoopte dat de situatie vlug zou beteren, maar dat deed ze niet.
Ik heb dus nog maanden rondgelopen met erger wordende pijnen en mijn wonden wilden maar niet genezen.
Het duurde dan ook een tijdje voordat ik opnieuw naar een gynaecoloog durfde te gaan...
Uiteindelijk zette ik de stap en ging opnieuw naar een andere gynaecoloog.
In zijn onderzoek ontdekte hij dat ik ooit reeds andere medicamenten moest innemen voor mijn staphyloccoccen. En deze kon niet ingenomen worden in combinatie met de voorgeschreven antibiotica die mijn vorige gynaecologe aanbood.
De gynaecoloog raadde mij onmiddellijk aan om een verwijdering van de spiraal plaats te zetten.
De verwijdering duurde misschien maar een kleine tel, maar hij zei wel dat deze al op het punt stond om afgestoten te worden.
Om een laatste controle te bieden, voerde hij een echografie uit, waarbij hij de inhoud van mijn baarmoeder bekeek en de staat van eierstokken.
Twee dagen na de verwijdering kreeg ik voor het eerst weer een menstruatiebloeding, die van korte duur was.
Nog een week tot twee weken later kreeg ik weeral eenzelfde menstruatiebloeding.
Ik wist niet of dat perfect normaal was, dus bleef ik wachten op een normale cyclus (van 23 dagen).
Ondertussen zat ik ook al in gedachten met de mogelijkheid dat ik zwanger zou kunnen zijn.
Die gedachte bleef door mijn hoofd dwalen, waardoor ik op een dag achter een zwangerschapstest greep.
Deze sloeg negatief uit.
Uiteindelijk, 23 dagen later, kreeg ik een normale bloeding (de gedachte dat ik zwanger zou kunnen zijn haalde ik uit mijn hoofd).
Ik besloot om mijn eerste overstap te zetten op de pil.
Deze neem ik ondertussen nu al zes dagen (maar op de een of andere manier heb ik het weer in mijn hoofd gehaald dat ik zwanger zou kunnen zijn).
Ik merk wel dat ik mij heel vaak opgeblazen voel waardoor mijn onderbuik soms heel opgezet kan zijn.
Ook heb ik last van vermoeidheid en een depressieve stemming die alsmaar slechter wordt.
Welnu, ik ben ongelooflijk bang voor het feit dat ik toch zwanger zou kunnen zijn.
Het enige wat ik nodig heb is informatie van personen die kennis en ervaring hebben op het vlak van zwangerschap.
Hai, je had een spiraaltje en jullie hebben condooms gebruikt. De kans om op die manier zwanger te raken is dus nul komma nul.
Hallo iedereen,
Ik had een vraagje 7nov heb ik mijn spiraal uit gehaald kort daarna menstrueerde ik. Na mijn ongesteldheid heb ik en mijn vriend onveilig gevreen, is de kans groot of klein dat ik zwanger ben?
Groetjes