Om een lang verhaal kort te maken...

Ik ben een meisje van 17 jaar sinds 2 jaar geleden voel ik mij niet meer goed in de klas (sommige ex-leerkrachten kunnen mij niet af maar dat kan me niet meer schelen). Vooral de klas en dan toch meer de meisjes lieten mij in de steek.. Ook kan ik niet zo goed meer mee met de lessen ook door die dingen.

Ik heb vaker last van hoofdpijn vermoeidheid en ben vaak triest. Vroeger was ik een blokbeest en haalde tienen nu haal ik met moeite de helft en heb geen zin meer om te leren. Tests van op het internet zeggen dat ik een burn-out heb (maar ik denk niet dat dat kan op 17-jarige leeftijd).

Zeer binnenkort moet ik aan de leraar van nu zeggen wat ik verder wil studeren, waar en wat ik wil worden. Het probleem is dat ik er niet kan of wil aan denken. Ik wordt super depressief als ik voor een leeg blad kijk , realiserend dat de tijd dringt.

Ik wil geen hulp zoeken want ik heb liever dat mijn ouders dit niet weten.. Ook kan ik op de school niet terecht omdat ik daar niemand vertrouw.

Misschien hebben jullie wat tips...

Hai, waarom accepteer jij geen hulp van school? Wat is er werkelijk aan de hand met je?

Bedankt voor je reactie!

Wel ik vertrouw de leerkrachten en het clb niet omdat ik vroeger ruzie had met iemand van mijn klas. Die kreeg zijn/haar goesting en bij mij werd er gedreigd dat ze mijn diploma konden afpakken als ik die persoon niet gerust liet. Iedereen stond en staat achter die persoon. Ik was altijd de slechte persoon. Nu zit ik nog steeds in de klas met die persoon en nu begint deze persoon de klas een beetje op te zetten tegen mij.

Ik durf niets doen, ik wil mijn diploma niet kwijt (als ik die haal). Ik durf niet naar de persoon te stappen..

Ik word er heel depressief van.. Zo had ik al eens (toen ik de leerkrachten nog vertrouwde)tegen een leerkracht gezegd dat ik hier niet meer wou zijn.. (als je begrijpt wat ik bedoel) en die lachte het gewoon weg...

Ik zit vaak met mezelf in de knoop maar ben er altijd al zelf uitgeraakt dus denk ik steeds dat ik het zelf kan oplossen maar nu werd alles te veel en wou ik praten maar wist niet met wie..

Ik ben blij dat dit soort sites bestaan..

Tips om een (domme) ruzie aan te pakken en me vrolijker te maken zijn steeds welkom..

P.S: de personen die ik vermelde blijven anoniem en ik denk niet meer aan 'weg gaan van hier' als je begrijpt wat ik bedoel..

Groetjes en al vast bedankt!

Hai, je zou aan die persoon in kwestie een brief kunnen schrijven waarin je uitlegt dat de situatie zoals die nu is jou gewoon heel erg dwars zit. Ik denk dat hij of zij zelf niet eens doorheeft dat het jou boven je hoofd is gegroeid. Je moet er wel dapper voor zijn, maar wie niet waagt die niet wint.

Zet 'm op!

Zo stop je die uitzichtloze ruzie:
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/communicatie/32197-zo-stop-je-die-uitzichtloze-ruzie.html

Bedankt voor de reacties!

Ik voel me er beter door dat ik mijn hart kan luchten..

Vandaag deed de persoon (extreem) vriendelijk tegen mij maar op een foute manier vrees ik

Toch zal ik al mijn moed bijeen rapen en met de persoon eens gaan praten..

groetjes

P.S: ik had de site geprobeerd. Ik wist niet dat die bestond .. dus bedankt nog is 🙂

Graag gedaan! Zet 'm op!

Hey allemaal,

Ik ben nog niet met de persoon gaan babbelen. Wel gaat het iets beter met de klas hoewel dat veranderd van dag op dag.

Soms zijn er zo van die dagen waarvan ik denk 'Waarom ben ik hier?' Ik doe alles mis, de punten blijven dalen, binnenkort zijn er examens,...

Ik weet nog steeds niet wat ik later ga worden. Ik denk al het hele jaar over 'wat maakt het uit, tegen dan ben ik er niet meer.' Heel bizar want ik denk echt niet meer over 'weggaan van hier' (als je begrijpt wat ik bedoel.)

Het voelt soms aan of ik ben al dood, figuurlijk gezien. Niemand geeft nog om respect, of een complimentje, iedereen voor zichzelf.

Het ergste is als het heel erg opvalt dat de klas zowat gesplitst is van mij dat de leraren het niet eens willen zien. Ze willen er niets mee te maken hebben. Waarom zou ik dan nog moeite doen om het hun te zeggen..

Ik wou gewoon even mijn hart luchten..
Bedankt voor degene die dit gelezen hebben want het is redelijk lang..

Groetjes..

Kop op, het is ook de leeftijd. Je bent vol aan het puberen! En de een heeft daar meer moeite mee dan de ander. Hij die opgeeft, zal nooit winnen en een winnaar geeft nooit op!

Danku voor de steun

Ik ga mij volledig herpakken en mijn best doen.
Het is vakantie. Genoeg tijd om in te halen dus.

Doei

Groetjes

Hai Vero,
Sterk van je dat je met onze positieve support aan de slag gaat. Houd je ons op de hoogte?
Liefs Lana

Don't give up:
http://www.youtube.com/watch?v=uiCRZLr9oRw

Bedankt voor de vele steun,
Ik werd stil van het liedje het was mooi..
Het past wel bij me.
Ik ben blij dat de mensen hier mij verstaan.
Ik hou jullie zeker op de hoogte.

Groetjes

Hai, hoe gaat het met je?
Groetjes

ps mooi nummer hè!

Gaat wel,

Zit nog in de knoop met mezelf..
Doordat het vakantie is denk ik helemaal niet aan school dus voel ik me veel beter.. Ik ben bang dat als de school terug begint dat ik weer de diepte in ga..
Ik voel wel stress die nog zo moet weg gaan. Ik denk nog wat van school enzo..

Ik ben blij dat je het vraagt.. Heb jij ook zo een probleem? (is maar een vraagje)

Groetjes