Ik heb een probleem: ik moet (twee jaar terug eigenlijk al) een uitstrijkje laten maken. Zo gebeurt zou je zeggen, maar voor mij dus niet. Dit komt door dingen die in mijn jeugd onvrijwillig met mij zijn gebeurt op sexueel gebied. Mijn arts weet er van, maar zodra het onderwerp maar ter sprake komt, sla ik op slot.
Arts heeft al voor gesteld het door de assistente (vrouw) te laten doen, vriendin heeft aangeboden mee te gaan, maar de drempel blijft te hoog....
Ik besef het belang er van, ik weet dat het dagelijkse kost voor een arts is, dat er niks gebeurt (behalve dat het door alle spanning wel zeer zal doen), maar toch blijft de drempel te hoog....
Ik heb een borst onderzoek gehad (mammografie, echo, punctie, niks aan de hand.... Maar dat was boven de gordel....

Hoe verlaag ik die drempel?

Tsja... misschien dat een natuurlijk kalmeringsmiddel helpt? Sint Janskruid bijvoorbeeld? Houd er wel rekening dat Sint Janskruid niet altijd goed reageert op andere medicijnen als je die eventueel slikt. En het is lief van die vriendin dat ze met je mee wilt gaan. Ook de vrouwelijke arts is een fijne gedachte. En anders toch echt de kiezen weer een keer op elkaar, ogen dicht en aan leuke dingen denken. Het moet, dat weet je, en dan ben je er weer voor twee jaar van af.

Zet 'm op

Lees ook:

Uitstrijkje, ik durf niet
http://www.dokter.nl/forum/Vagina-baarmoeder-eierstokken/166418-uitstrijkje-ik-durf-niet.html

Het is niet zomaar zenuwen, er zit veel meer achter.
Ogen dicht en aan leuke dingen denken is leuk als je oppervlakkige angst heb. Zoals ik in mijn post beschrijf is het alles behalve oppervlakkig