Zoals de titel zegt ben ik helaas elke dag ongesteld. Omdat ik op zoek ben naar de mogelijke oorzaken hoop ik hier antwoorden te vinden, aangezien mijn arts en gynaecoloog de oorzaak (nog) niet kunnen vinden. Op mijn 14e werd ik voor het eerst ongesteld, dit was heel mooi regelmatig en elke maand 3/4 dagen lang. Verder ook nooit klachten gehad. Op mijn 15e/16e veranderde dat helaas, zo werd ik ineens om de 2 weken ongesteld, toen om de week en uiteindelijk had ik elke dag bloedverlies. Dit is anderhalf jaar zo geweest omdat ik niet naar de dokter durfde. Uiteindelijk toch de stap genomen en gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. De hormoonwaarden waren volgens haar goed en ook de buikecho liet geen afwijkingen zien. Toen ben ik maar aan de pil gezet en had gelukkig ook geen tussentijdse bloedingen. Na 2 jaar aan de pil wilde ik er toch wel graag vanaf en hoopte ik dat de menstruatie een normaal patroon zou krijgen. Helaas, na 3 maanden ontpillen werd ik weer elke dag ongesteld, ook weer voor een jaar lang omdat ik niet aan de pil wilde gaan en de artsen nog onderzoeken wilden doen. Uiteindelijk kreeg ik ernstige bloedarmoede en had ik niet veel opties meer over behalve om aan de pil te gaan. Nu bijna 6 jaar later heb ik toch maar besloten om te stoppen met de pil omdat ik niet goed tegen de pil kan en omdat ik in deze 6 jaar dat ik aan de pil zat, diverse diagnoses heb gekregen en daarvoor behandeling heb gekregen
( o.a coeliakie, ernstig b12 tekort, vitamine D tekort, ijzer tekort). Ik hoopte dat de menstruatie na de behandelingen wellicht ook goed zou zijn, en dat 1 van de bovenstaande factoren de oorzaak kon zijn van de menstruatie.

Maar helaas, nu ben ik weer elke dag ongesteld en ik weet niet meer wat ik moet. Wat kan de oorzaak zijn? Wat kunnen de gevolgen zijn? Ben ik verminderd vruchtbaar? Kan ik zo überhaupt kinderen krijgen? Mijn artsen hebben mij op vele dingen onderzocht zoals hormonen, schildklier, bloedstolling-afwijkingen maar deze waarden zijn allemaal goed. Mijn arts weet het niet meer, alleen de internist zal nog met collega's aan tafel gaan in Maart.

Als je dagelijks bloedingen hebt wordt zwanger raken wel moeilijk.

Ga voor een  second opinion naar een gynaecoloog in een academisch ziekenhuis

Bedankt voor u snelle reactie, ik hoop niet dat ik u in uw nachtrust stoor!

Ik zit toevallig bij een allergoloog in het UMCG in Groningen, zou dat ook een geschikt ziekenhuis kunnen zijn? Mijn huisarts staat vast wel open om mij daar ook door te verwijzen naar een gynaecoloog als ik dat wil omdat ik daar ook al bekend ben.

Denkt u dat er wel sprake kan zijn van een eisprong als ik elke dag ongesteld ben? Ik wil heel graag kinderen, al sinds ik klein ben droom ik van een groot gezin maar heb de hoop zo langzamerhand verloren. Of kan IVF een uitkomst bieden als je elke dag bloed verliest? Of zou het niet kunnen innestelen? Ik had dezelfde vraag ook gesteld aan mijn huisarts en die zegt dat ik gewoon normaal zwanger kan raken maar ik geloof het niet omdat het mij ook niet heel logisch lijkt als ik elke dag bloed verlies. Ik word liever teleurgesteld met de waarheid dan hoop houden op iets wat niet realistisch is.

Groningen zou zeker kunnen.

Je huisarts was wellicht iets te optimistisch wat zwanger raken betreft. De innesteling is nou juist een probleem als je voortdurend baarmoederlijke bloedingen hebt. Een bevruchte eicel zou namelijk weggespoeld kunnen worden. Een eisprong zou er wel kunnen zijn. Maar ook daar dient zich dan een probleem aan. Voor een normale bevruchting moeten spermacellen via de baarmoeder naar de eileider. Als je constant bloedingen hebt zouden ook die weggespoeld kunnen worden.

Is er eigenlijk al eens een inwendige echo gemaakt? Is er nooit gesproken om een curettage te doen?

Nogmaals bedankt! Ik vind het fijn dat u eerlijk bent, hoewel ik liever niet in deze situatie had gezeten. Er is nog nooit een inwendige echo gedaan en ook geen curettage. Ik vind achteraf gezien dat de artsen dit allang hadden moeten doen toen ik 16 was maar helaas wist ik toen ook nog niet beter om voor mezelf op te komen. Ik zal het eens bespreken met mijn huisarts en internist. Bedankt!

Bespreek het inderdaad met de huisarts/internist

Er zijn in ieder geval 2 onderzoeken die toch minimaal gedaan hadden moeten worden. Een inwendige echo of een hysteroscopie.  Er had eerder naar de eierstokken en de inwendige baarmoeder gekeken moeten worden. Dat wil overigens niet meteen zeggen dat het probleem dan opgelost is, maar dan was er wel beter onderzoek gedaan om een mogelijke oorzaak te vinden. Waarschijnkijk is het de eerste jaren toch iets te makkelijk op "puberteits" klachten afgeschoven.

Weet je nog welke hormonen er zijn gecontroleerd? Hoe lang is dat geleden?

Ik ben het ook zeker eens dat er meer onderzoek had moeten worden plaatsgevonden. Ik snap nu ook niet waarom er destijds geen inwendige echo of curettage is gedaan terwijl dat vaker word gedaan bij abnormaal bloedverlies. Los of dat de oorzaak is, hadden ze het wel uit kunnen sluiten. Welke hormonen geprikt zijn weet ik helaas niet, tegenwoordig vraag ik alle bloeduitslagen op maar toen destijds niet. Ik ben afgelopen jaar nog op mijn schildklierwaarden geprikt en toen ik 16 was geloof ik nog op andere hormonen. Welke hormonen weet ik dus niet. Wellicht kan ik mijn volledig medische dossier opvragen zodat ik kan zien wat er allemaal gedaan is.

Ik ben bang dat mijn huisarts zal zeggen "Je bent al eens naar een gynaecoloog geweest, die zei dat alles goed was en de pil werkt goed voor je want je ben dan regelmatig ongesteld. Dus ik stel voor dat je gewoon weer aan de pil gaat" ...En dat hij dus alleen aan symptoombestrijding wil doen omdat hij het zelf niet meer weet, terwijl het probleem blijft dat ik zonder pil elke dag ongesteld ben en met zwangerschapsproblemen kom te zitten.

Je huisarts kan wel vinden dat je "maar aan de pil" moet gaan, maar dat is te kort door de bocht. Daar moet je dan ook geen genoegen mee nemen. De pil kan wel het probleem tijdelijk oplossen, maar daarmee is de oorzaak niet gevonden.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat er helaas niet altijd een oorzaak gevonden kan worden. Maar die conclusie kan wel pas dan worden gesteld, als alle mogelijke onderzoeken zijn gedaan en pogingen (curettage bijvoorbeeld) zijn gedaan, om het echt op te lossen. En daar is op dit moment zeker geen sprake van.

Probeer eens te achterhalen welke bloedwaarden er destijds zijn gecontroleerd..

Hartstikke bedankt Tandor, fijn dat u eerlijk bent! Ik zal de gegevens deze week nog opvragen en actie ondernemen voor nieuwe onderzoeken!

Sorry, ik heb nog 1 vraag. Hoe zit het met IVF? Word een bevruchte eicel dan meteen geplaatst in de baarmoeder? Of zou dat ook door continu bloeden weggespoeld worden?

Want als IVF dan ook onmogelijk zou zijn, dan blijft er geen optie meer over als de oorzaak niet gevonden word.

Die wordt in de baarmoeder geplaatst.

Eerst moet maar eens duidelijk worden waar de bloeding precies vandaan komt en wat de oorzaak is.. Je moet even niet te ver vooruit lopen.

Bedankt Tandor. U heeft gelijk, eerst maar eens de oorzaak proberen te vinden en wellicht hebben ze nog ideeën om het bloeden te stoppen zonder pilgebruik.

Ik heb overigens ook niet weg te drukken bloedpuntjes in de huid op met name de armen en benen, ook daar weten de artsen niet wat het is en ik heb een vitamine K tekort, ook daar weten de artsen de oorzaak niet van. Ik ben zelf van mening dat deze 3 factoren met elkaar te maken hebben omdat het allemaal met "bloed" te maken heeft. Het is toch ook gek genoeg dat je met 3 lichamelijke problemen rondloopt waarvan geen 1 arts weet wat het is en hoe het komt? Ik dacht zelf dat het vitamine K tekort wel eens de oorzaak kan zijn voor de bloedpuntjes en de menstruatie maar mijn artsen denken van niet. Nu heb ik medicatie gehad voor de vitamine K maar na het stoppen van de medicatie zakte mijn waarde weer naar 0.3 (normaal waarden zijn 0,8-5,3 nmol/l) Mijn internist vind het wel heel vreemd dat ik een vitamine K tekort heb, maar de stollingswaarden in het bloed normaal zijn.

Heb je ooit, langdurig antibiotica gebruikt?  Darmklachten gehad? Gewrichtsklachten?

Bij volwassenen ontstaat zelden een tekort aan vitamine K. De mogelijkheid op een vitamine K tekort dreigt alleen bij (zeer) langdurig antibiotica gebruik. Antibiotica vernietigen de bacteriën in de darmen waardoor het lichaam zelf onvoldoende vitamine K aanmaakt. Het zou dus kunnen , dat er iets met je dikke darm niet goed gaat. Er zou een darmonderzoek gedaan moeten worden.

Nee ik heb "gelukkig" bijna nooit antibiotica gebruikt, 1 keer voor 5 dagen lang omdat ik een keelontsteking had. Verder nooit. Wel heb ik Coeliakie maar ook al zit ik in aan het dieet, de vitamine K waarde blijft helaas onveranderd laag. Ze geven mij er nu ook geen medicatie meer voor terwijl de waarde 0.3 is.

Eerst nog maar eens naar de gynaecoloog en terug naar de internist en vragen om een darmonderzoek.