Nou ik heb ondertussen al zoveel geld uitgegeven aan fysio, chiropractor, optometrist een bril/lenzen en nu zit ik bij een psychotherapeute wat ook niet bergoed wordt. Daarbij slik ik visoliepillen en heb ik hyperventilatie bachbloesem geprobeerd. Ook weer zoveel geld. En het helpt voor even. Dus ik word er hopeloos van.

O ja daar word je inderdaad wel goed moe van als niks helpt en het alleen maar geld kost.. Ik gebruik zelf alleen valeriaan om wat kalmer te worden dat is opzich wel goedkoop geloof ik.. Wil liever niet aan zware medicijnen gaan beginnen. Ik moest vandaag weer naar school sinds twee weken viel me echt zwaar hele dag anstig, snelle hartslag en duizelig.. En die ellendige steekjes in m hoofd 🙁

Hoe gaat het nu met je op school?
En wat doen andere mensen als ze zo'n aanval op voelen komen of raar voelen?
Wat betekend het trouwens als je af en toe krachtverlies hebt in je armen? Weet iemand dat?

Mvg,
Dagmar

Het gaat wel beter dan gister op school. Was vanmorgen erg benauwd en vanmiddag werd ik wel echt moe aan het eind van de dag omdat die onbewuste angst toch veel energie vreet..

Ik ben trouwens voor de eerste keer maar yoga geweest.
Het eerste kwartier/half uur werd ik er gewoon akelig van. Daarna werd ik ontspannender en ging het wel.
Ik merk ook aan mezelf dat aska ik na ga denken veel sneller me eigen kut voel. laatst waren we.bloeddruk aan het opmeten eerste keer was hij 103/60 daarna in eens 144/77 hoe kan dat? Heb denk 3m gelopen.

Gr,
Dagmar

ga eens serieus nadenken en wat positiefs doen

Misschien heeft het wel meer een mentale reden dat je dit allemaal voelt ...
zoek de term 'hypochondrie ' eens op.

Ik zocht me vroeger ook suf bij elk kwaaltje maar dit hielp echt na het te lezen om alles beter te relativeren

[table]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td][/td]
[/tr]
[/table]

Ik heb precies hetzelfde

Hallo ik ben een meisje van 22 en heb exact dezelfde klachten die jij een paar jaar geleden hier op dit forum hebt gezet. Ik ben naar veeschillende getuigenissen op zoek geweest maar wat jij had heb ik sinds 4 maanden ook exact hetzelfde en ben ten einde raad. Het verschil is dat ik niet denk dat ik een beroerte krijg maar een hartaanval telkens als ik steken in men hart voel. Ik ben ten einde raad en kan dit niet langer meer volhouden.. Ik moet normaal gelukkig zijn op deze leeftijd en zorgeloos van mijn leven genieten en zoals vroeger met men vrienden omgaan. Dat doe ik ook niet meer want sluit me op omdat ik bang ben dat er iets ergs gaat gebeuren. Verschrikkelijk om zo te leven..

Ben je met deze klachten bij je huisarts geweest? Heb je een verwijzing gehad voor een psycholoog?

Anoniem

Hallo ik ben een meisje van 22 en heb exact dezelfde klachten die jij een paar jaar geleden hier op dit forum hebt gezet. Ik ben naar veeschillende getuigenissen op zoek geweest maar wat jij had heb ik sinds 4 maanden ook exact hetzelfde en ben ten einde raad. Het verschil is dat ik niet denk dat ik een beroerte krijg maar een hartaanval telkens als ik steken in men hart voel. Ik ben ten einde raad en kan dit niet langer meer volhouden.. Ik moet normaal gelukkig zijn op deze leeftijd en zorgeloos van mijn leven genieten en zoals vroeger met men vrienden omgaan. Dat doe ik ook niet meer want sluit me op omdat ik bang ben dat er iets ergs gaat gebeuren. Verschrikkelijk om zo te leven..

Ik heb precies hetzelfde. zou ik eens in contact met jou kunnen komen?

Ben je met de klachten ook al bij de huisarts geweest?
Doe eens de test op:
http://www.dokter.nl/index.php?option=com_hyperventilatietest

Ik heb dit ook allemaal, 3 jaar geleden is het begonnen na de geboorte van mijn dochter. nu is het al zo erg dat ik enorm beperkt ben in de dagelijkse bezigheden. Heb al 2 jaar hulp Psycholoog en fysio, haptotherapie, cesar therapie. De huisarts zegt dat er niks met mij aan de hand is. Ik ben gewoon zo bang. Ik wil weer kunnen genieten en een toekomstperspectief hebben.

Hier het zelfde. Het is ook 4 jaar geleden ontstaan na de geboorte van mijn dochter. En geleidelijk aan word het steeds erger. Ik heb verschillende klachten gehad en die zijn uiteindelijk verdwenen. Sinds februari ging het ineens heel goed met me. Ik voelde me goed en het ging ook goed. Maar sinds eind mei begon het weer. Eerst met keelpijn en slijm, daarna pijn op de borst. Last van me oog (alsof er een vliesje overheen zit), last tussen me schouderbladen, een zeurende pijn in me hele rug. Duizeligheid, vermoeidheid, spierpijn. Er lijken steeds mee klachten bij te komen. Ik geniet niet meer van mijn leven en mijn gezinnetje. Ik leef in angst en ik vraag me af of dit geestelijk is. Dat slijm zit toch echt in me keel! En me rug doet toch echt pijn! En aan de andere kant denk ik, die vorige klachten zijn ook verdwenen. Ik eet het gewoon niet meer. Ik wil een normaal leven. Niet denken aan welke ziekte ik nu weer zal hebben