ik was 5 maanden geleden verliefd op een jongen, hij was 3 jaar ouder en vond mij niet leuk, ik was zo lang verliefd dat hij het iritant vond en het zei op mij pijn te doen, zodat ik weg zou gaan, dat heb ik gedaan,ik ben weggegaan. hij heeft een broertje van 13 een jaar ouder dus en dat broertje geeft heel erg veel tekens dat hij me leuk vind enzo maar het probleem is dat ik niet weet of hij het zo bedoelt, of dat hij misschien het tegenovergestelde voelt, ik ben bang omdat die eerste jongen mij onwijs veel pijn heeft gedaan (mentaal) en ik heb me daardoor gesneden, nu ben ik blij door zijn broertje en ben ik daar ook op verliefd en hij ook mogelijk op mij, maar toch snij ik mezelf dieper dan de vorige keren omdat ik bang ben en mezelf overtuig dat dat hij me leuk vind, maar ik overtuig mezelf ook ervan dat het eigenlijk niet zo is, daardoor snij ik mezelf, ook omdat ik gewoon kut doe tegen men familie, waar ik zelf niet tegen kan, maar ik kan er niets aan doen, niemand snapt me, mijn beste vriendin en familie weten niks van het snijden, mijn zus wist het wel toen ik het eerst deed, toen had ze mijn mes afgepakt, maar nu heb ik er weer een, nu weet mijn zus het niet, het broertje is echt leuk, ik ben gewoon te bang dat hij mijn hart gaat breken, net zoals zijn broer deed, maar hij is anders, en dat maakt hem leuk, ik weet het niet, het voelt alsof ik veel vrienden heb, maar dat ze allemaal nep zijn, het voelt alsof het onmogelijk is om mij leuk te vinden, het voelt alsof ik in geen mogelijk normaal kan doen tegen mijn familie, ik voel me niet goed, ik voel me alleen, ik ben bang, niemand kan het veranderen, het voelt alsof mij niks goed is gegund:(

Hey, het lijkt me verstandig als je het er met je ouders over gaat hebben en/of professionele hulp bij een psycholoog gaat zoeken. Geloof me, het lijkt misschien niet zo maar dit is echt het beste voor je. p.s. laat je niet te eel beïnvloeden door die jongens, er zijn genoeg andere jongens. Succes! Groetjes