leven met een partner met autisme

  • #1

    Hallo allemaal,

    Ik ben wel benieuwd of er meer mensen zijn die een partner hebben met autisme. Ik ben getrouwd met een man die (na ons trouwen) de diagnose PD-NOS kreeg.
    Hij is daarnaast ook erg dwangmatig. Leven met hem is een leven waarin ik veel liefde krijg maar ook mezelf een tijdje kwijt was. Nu gaat dat weer beter omdat ik leer om voor mijzelf te kiezen binnen de relatie. Daarover voel ik mij nu niet meer schuldig. Je kiest niet voor het autisme maar het heeft nu wel een rol in mijn leven. Een leven zonder is voor mij niet denkbaar meer. Ik zou graag mijn ervaringen willen delen met lotgenoten en tips uitwisselen.
    Wat kan wel en wat niet, en hoe ga je met dingen om die door het autisme anders zijn?

    Ik hoor het graag

    Reageer
    #2

    Autisme komt van het Griekse woord 'autos' dat 'zelf' betekent. Autos verwijst naar de in zichzelf gekeerde indruk die mensen met autisme soms maken. De NVA bedoelt met autisme de verschillende aandoeningen binnen het autismespectrum.

    Met autisme of autistische stoornissen worden vaak ook andere termen gebruikt, zoals klassiek autisme, de stoornis van Asperger, pervasieve en atypische ontwikkelingsstoornissen, het Multiplex Development Disorder of High Functioning Autism. Deze termen beschrijven elk een aandoening die behoort tot de autistische stoornissen. In het Engels spreekt men van Pervasive Development Disorder (PDD).

    Uit de naam van de stoornis blijkt niet of het gaat om een lichte of een zwaardere vorm van autisme. Alle mensen met autisme ervaren ieder voor zich hun eigen beperkingen en problemen. Soms ervaart alleen de omgeving dat iemand anders is.

    Autistische stoornissen vallen onder de psychiatrische stoornissen en worden geclassificeerd volgens de criteria van de DSM-IV-TR, een systeem dat wereldwijd gebruikt wordt. Binnen deze criteria worden vijf subgroepen van autisme onderscheiden:

    (klassiek) autisme
    stoornis van Asperger
    PDD-NOS
    RETT-syndroom
    Desintegratiestoornis van de kinderleeftijd

    We weten niet precies hoeveel mensen met autisme er in Nederland zijn. Daar is namelijk geen onderzoek naar gedaan. Op basis van recente epidemiologische studies uit het buitenland gaan we ervan uit dat autisme bij 0,58 % van de bevolking voor komt, waarvan:

    0.08 % klassiek autisme
    0.38 % de stoornis van Asperger
    0.12 % PDD-NOS

    Deze percentages kunnen we ook voor Nederland gebruiken omdat autisme overal ter wereld in vergelijkbare mate voor komt. Omgerekend betekent dit dat er in Nederland ongeveer 90.000 mensen zijn met een vorm van autisme

    De overige vormen van autisme komen sporadisch voor. Daarom kunnen we die aantallen niet in percentages uitdrukken
    (Bron: brochure Autisme Begrijpen, NVA)

    De NVA heeft een uitgebreide brochure over autisme uitgegeven: “Autisme Begrijpen”, waaruit het bovenstaande is aangehaald. In deze brochure vindt u veel heldere informatie over autisme.
    website NVA
    HOME
    Maar hoe zou u autisme bij uzelf of bij uw partner kunnen herkennen? Hierover geeft bovengenoemde website bijvoorbeeld weinig tot geen informatie. En dat is een algemeen probleem wat ik ben tegengekomen.

    Hieronder wel een opsomming van kenmerken en situaties waarin autisme wel te herkennen is. Duidelijk moge zijn dat elke autist ook nog een bepaald type karakter heeft, karaktertrekken die zijn autistische inslag kunnen verzachten of juist verergeren.

    AS-sers zullen in het algemeen moeilijk kunnen omgaan met veranderingen.
    Dit komt waarschijnlijk voort uit een angst, de angst om het bekende te verliezen, de angst voor het onbekende.
    Ze hebben vaak behoefde aan structuur en duidelijkheid.
    Ze hebben vaak moeite met kiezen en daarmee ook met prioriteiten stellen.
    Bovendien hebben ze problemen met emoties, hun eigen, maar vooral ook met de emoties van anderen. Ze ervaren gevoelens anders. Ook lichamelijke gevoelens.
    Ik weet van mijn eigen dochter en andere auti-kids die ik ondertussen heb leren kennen dat bijvoorbeeld
    warmte en kou-gevoel, honger of vol zitten, pijn of jeuk en verdriet of plezier veel heftiger of juist helemaal niet worden ervaren. Het is duidelijk dat hierdoor voor een As-ser een heel andere perceptie van de werkelijkheid bestaat dan voor NT-ers. Dit zal door de relatie heen dus voor veel verwarring en misverstanden tussen beide partijen zorgen.
    Bovendien lijken een aantal NT-ers zichzelf gaanderweg de regeltjes aangeleerd die door de maatschappij werden opgelegd. Waarschijnlijk hebben ze deze verkeerd geinterpreteerd maar ze houden zich hieraan.

    Zo kunnen dus hele overdreven lijkende reacties ontstaan waarbij menige omstander met de handen in het haar zal staan en niet zal begrijpen wat er nu precies aan de hand is. Ik heb een aantal situaties voor u geschetst waarin deze fenomenen aan het licht zouden kunnen komen.

    Angst voor verandering

    - U wilt samen verhuizen. Maar op het moment supreme weigert uw AS partner alle medewerking.
    Hij verzet zich, ook al wil hijzelf nog zo graag een mooi nieuw huis, in weze tegen de verandering die zo'n verhuizing met zich meebrengt en kan niet tegen de chaos die een verhuizing veroorzaakt.
    Bespreek van te voren uitgebreid de gevolgen van zo'n verhuizing door. Maak een duidelijke lijst van wat hij tijdens de verhuizing wel of niet moet doen. Wat u van hem verwacht weet hij anders niet.

    - U wilt uw huiskamer misschien veranderen. Dit kan tot protesten leiden. Misschien niet letterlijk maar uw AS partner zal naar alle waarschijnlijkheid niet enthausiast reageren op uw nieuwe indeling. Misschien zelfs al bij het omhangen van schilderijtjes in huis zult u stuiten op weerstand.
    Dit moet u natuurlijk nooit onaangekondigd doen. Dat is vragen om problemen. Bereidt uw partner voor en teken desnoods uit hoe het er na de verandering uit zal zien. Maak een verandering voor hem visueel.

    Behoefde aan structuur en duidelijkheid

    - U heeft besloten om meer te gaan werken. De kinderen zijn groot en u kunt het best opbrengen. Uw partner vind het een goed idee, meer geld in het laatje is voor hem een niet onaantrekkelijk idee en u spreekt de consequenties uitgebreid door. Maar.............
    Een van deze consequenties voor uw partner was dat hij diegene is die dan die ene avond dat u later thuis komt moet koken. Dit zal hij misschien niet doen. Hij is het vergeten. Hij is bovendien misschien zelfs wel boos wanneer u thuiskomt want hij is ook vergeten dat u later thuis zou komen omdat u nu eenmaal extra bent gaan werken op deze dag. Hij zal het misschien ineens helemaal geen goed idee meer vinden en flink mokken en u loopt echt het risico dat dit zich de eerste weken, zo niet maanden zal blijven herhalen. Tot het erin zit.

    - U heeft geleerd over autisme en over andere manieren om beter te kunnen communiceren. Hierdoor veranderen uw reacties en manier van omgaan met uw AS partner. U verwacht daar veel van maar bedenk een ding: u zult een compleet vreemde persoon voor hem worden. Want u doet raar. Dit moet u natuurlijk nooit zomaar invoeren zonder uw partner besproken te hebben dat u graag wil proberen de comnunicatie te verbeteren tussen u beiden en hoe u dit denkt te gaan aanpakken. Voer dit soort veranderingen in omgang ook heel langzaam in want u zult wellicht, ook al stemt uw partner volledig in, stuiten op een muur van weerstand, ook al is het in uw beider belang, hij herkend uw manier van doen niet meer en u was toch een belangrijke stabiele factor in zijn leven.

    Moeite om te kiezen

    - U heeft samen besloten het huis op te gaan knappen. Wanneer u de kleuren zelf mag uitzoeken van hem, zult u misschien op veel onbegrip stuiten voor uw kleurkeuze. Wanneer u uw AS partner enthausiast de kleurstalen laat zien die u heeft meegebracht en hem 3 kleuren toont om uit te kiezen zal dit net niet tot een keuze van zijn kant leiden. Hij kan namelijk waarschijnlijk niet kiezen en is bovendien bang voor de verandering die dit in zijn omgeving zal teweegbrengen. Het vertrouwde wordt veranderd. Hierop zal hij misschien in paniek raken en de keuze aan u overlaten en u daarop later misschien zelfs aanvallen. Hij wilde eigenlijk helemaal niet dat er geverfd werd en vond de oude kleuren juist zo mooi. U heeft trouwens zomaar die en die kleur gekozen zonder hem te consulteren................hij heeft lijkt het wel een blackout met betrekking tot het moment dat u met de kleurstalen voor hem stond en hem om zijn mening vroeg.

    - Het kan ook zijn dat uw partner alles aan u overlaat omdat hij gewoonweg niet kan kiezen. Hij kan geen wellicht ook geen onderscheid maken (niet kiezen) tussen werkelijk belangrijke zaken en de minder belangrijke dingen in het leven. Zo kan een onderbroek voor meer commotie zorgen dan een overlijden in de familie. Of kan de visite belangrijker zijn dan het feit dat zijn partner ziek is en dat de visite dus moet worden afgebeld. Of kan hij een gezamelijke afspraak afzeggen of gewoon niet op komen dagen voor/door een afspraak die hij daarna op hetzelfde tijdstip gemaakt heeft. De laatste afspraak die hij maakt is de belangrijkste (alleen deze wordt door hem herinnerd).

    Misplaatste of moeite met emoties

    - U wordt zaterdagmorgen ziek wakker. U bent beiden vrij deze dag. Terwijl u dit meldt aan uw AS partner, die waarschijnlijk direct roept dat u naar de dokter zou moeten, gaat u weer naar boven, u hoeft natuurlijk niet naar de dokter; u heeft gewoon groep en terwijl u teruggaat naar bed verwacht u dat hij de kinderen wel eten en drinken geeft. U verwacht waarschijnlijk ook dat u af en toe bezocht zult worden door u partner met een kopje thee en een beschuitje. IJlend van de koorts valt u in slaap. om 19.00 uur wordt u wakker, dorstig en ietwat opgeknapt gaat u naar beneden. Wat u zou kunnen aantreffen : totale puinhoop en rampspoed. De jongste heeft misschien haar luier nog aan van de vorige nacht. De kinderen zijn misschien niet gevoed of aangekleed, de gordijnen zijn nog dicht, er is nog niet gekookt en het huis is in puin. Bovendien wordt u ontvangen door u partner alsof u een m00rd heeft begaan: dit was niet de dag die hij zich had voorgesteld: u heeft zijn weekend verpest met uw zogenaamde ziek zijn. Terwijl hij eigenlijk wel weet dat u er niets aan kunt doen, kan hij er ook niets aan doen.

    - Niet onwaarschijnlijk is het ook dat u in de echtelijke steeg problemen ondervindt met sex. Op dit moment wil ik daar zelf niets over kwijt maar misschien in een later stadium? U mag me hier wel over mailen teneinde uw vraag of opmerking te plaatsen of gebruik maken van het forum want ik heb hier natuurlijk wel ervaringen, tips en meningen over. Ik bedoel hier praktische problemen bijvoorbeeld over de dekens. Uw partner heeft het altijd heel koud of andersom misschien wel heel warm. Hij gooit het dekbed van zichzelf (en daarmee van u ) af en voelt zich weer comfortabel. U heeft het echter berekoud en er ontstaat nachten achtereen een worsteling met dit dekbed, u gooit het over u heen, hij gooit het er weer af. Als u meldt dat het toch echt te koud is in de kamer omdat van uw partner alle ramen wagenwijd open moeten terwijl het -10 graden vriest zal hij hier misschien wel geen begrip voor kunnen opbrengen en zelfs vinden dat u uzelf aanstelt. Het is volgens hem niet koud. Dus kunt u het nooit koud hebben. Om het probleem op te lossen neemt u een elektronische onderdeken voor uzelf en stelt u op een gegeven moment voor om dan maar 2 eenpersoonsdekbedden aan te schaffen. Maar dat wil uw partner wellicht niet; geliefden liggen in een bed, onder een gemeenschappelijke deken. Dat hoort namelijk zo.

    Regeltjes

    - Ook een AS-ser heeft waarschijnlijk de wens om een relatie te hebben, te trouwen en kinderen te krijgen. Natuurlijk hebben meer mensen deze wens maar hij zal dit vooral willen omdat dit zo hoort. Misschien in het kader van " normaal " doen en " niet opvallen".
    - Zo zijn er nog andere regels die hij zichzelf oplegt omdat hij denkt dat dat van hem verwacht wordt maar die waarschijnlijk niet stroken met zijn capaciteiten en dus zal hij het heel druk hebben met het uitvechten van zijn innerlijke conflicten, steeds weer.

    Het lijkt erop neer te komen dat u voor uw ideeen en uw perceptie van de werkelijkheid met bewijzen zou moet komen bij uw partner. Dat is in wezen ook het geval. Dus: schrijf dingen op voor uw partner. Schrijf afspraken op. Schrijf uw verwachtingen op. Het leven brengt helaas veel onzekerheden met zich mee en u kunt niet alle vervelende of onverwachte situaties voorkomen. Het leven is in beweging. Hiervoor kunt u uzelf en uw partner niet beschermen. Hij moet ook leren om om te gaan met het leven zoals het komt. Maar dat is zo moeilijk voor hem. Wees dus z duidelijk mogelijk. Laat niets aan het toeval over. Ongeschreven regeltjes begrijpt hij waarschijnlijk verkeerd.

    En het allerbelangrijkste: beloon gewenst gedrag. Met het gevaar dat ik nu zeer denegrerend overkom voel ik me toch geroepen om dit duidelijk te vermelden.
    Het lijkt alsof ik het hier over de opvoeding van een kind of een huisdier praat maar belonen is het echt beste wat je kunt doen. Tot nu toe heeft u misschien veel gemopperd op uw AS partner of laten merken dat u helemaal niet tevreden bent met zijn manier van doen. Vergeet echter niet zijn neiging tot het ontwikkelen van minderwaardigheidscomplexen op allerlei gebieden. Zorg dat hij zich weer gelijkwaardig kan voelen aan in ieder geval u. Geef hem een kans. Wanneer u gewenst gedrag beloond (uitbundig) zal dit gedrag zich gaan herhalen en problemen die u beiden tot nu toe ondervonden heeft zullen hierdoor opgelost kunnen worden.
    Aan u om hiermee te leren omgaan. Aan u om uw verwachtingen die u van hem heeft visueel te maken, duidelijk te maken en te bepalen in hoeverre u hiertoe bereid bent.

    Lees verder op NVA

    Reageer
    #3

    Contacten met lotgenoten zijn erg belangrijk voor de herkenning en erkenning van het autisme. Naar elkaar luisteren en van elkaar ideeën opdoen biedt vaak steun. Lotgenotencontact is dan ook een belangrijk speerpunt van de NVA.

    De NVA organiseert lotgenotencontact voor:
    volwassenen met autisme
    (ex)partners
    ouders
    broers en zussen
    Volwassenen met autisme
    Steeds meer volwassenen ontdekken dat zij een vorm van autisme hebben. Ouders herkennen soms het specifieke gedrag van hun autistische kind in zichzelf of bij hun partner. Anderen zien een programma over autisme op televisie of lezen een artikel hierover waarin ze zichzelf herkennen. Soms weten mensen al hun leven lang dat ze anders zijn, maar dat dat ook een naam heeft is hen onbekend. Autisme en de daarbijbehorende symptomen zijn niet altijd even zichtbaar. Soms is het autisme zo gecamoufleerd dat het alleen in bepaalde omstandigheden wordt opgemerkt door mensen zelf of hun directe omgeving. Op latere leeftijd de diagnose autisme stellen is lastig: voor een goede diagnose is veel informatie over de ontwikkeling in de jeugd nodig, en deze is lang niet altijd meer voorhanden.

    Coördinatie lotgenotencontact volwassenen: [email protected]

    In 1998 is de eerste lotgenotencontactgroep ontstaan van partners van mensen met autisme. Zij vonden erkenning en herkenning bij elkaar. Inmiddels worden er in de meeste regio’s gespreksgroepen georganiseerd. In deze gespreksgroepen komen mensen bij elkaar die een (ex-)-partner hebben met een autisme spectrum stoornis (ASS) of die een sterk vermoeden hebben dat hun partner een dergelijke stoornis heeft. Het doel van de bijeenkomsten is vooral het isolement te doorbreken waarin deze partners zich vaak bevinden, en ook om steun bij elkaar te vinden. De gespreksgroepen en andere regionale activiteiten zoals themadagen of spreekuren over partnerproblematiek worden georganiseerd door zogenoemde Partnercontactpersonen (PCP-ers). In sommige regio’s biedt het autismeteam van de GGZ specifieke begeleiding aan partners of stellen waar één of beide partners autisme hebben.

    Voor meer informatie over gespreksgroepen, therapie en themadagen over partnerproblematiek in uw regio kunt u contact opnemen met de regionale aanspreekpunten voor partnercontactpersonen:
    http://www.autisme-nva.nl/pub/lotgenotenpdf.pdf

    Naast gespreksgroepen organiseert de NVA ook themadagen voor volwassen mensen met autisme en hun partners, en wordt in Engagement regelmatig aandacht besteed aan de partnerproblematiek.

    Coördinatie lotgenotencontact (ex)partners: [email protected]
    Voor adressen van regionale aanspreekpunten voor partnercontactpersonen klik hier http://www.autisme-nva.nl/pub/lotgenotenpdf.pdf

    Reageer
    #4

    Bedankt voor de uitgebreidde antwoorden!!!! Heel herkenbaar, zeg! Soms moet ik er zelfs om glimlachen. Inderdaad het "belonen"en complimenten geven werkt heel goed! Heb ik positieve ervaringen mee. En ja soms ontkom je niet aan gemopper maar dat komt vaak meer omdat de omgeving sommige keuzes van ons niet begrijpen en hier commentaar opgeven en dan heb ik het gevoel mij te moeten verantwoorden.
    Maar ik mag echt zeggen, heel blij te zijn met mijn AS partner. Er heeft wel eens een hulpverlener gezegd: Je mag trots zijn op jezelf want als een AS partner jou kiest terwijl ze liever vaak alleen zijn dan moet je een bijzondere vrouw zijn!!!! Waarop mijn AS partner zei: Dat is ze ook!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Ben zelf ook lid van de NVA.

    Reageer
    #5

    Zijn er helemaal geen partners die tips hebben!!!

    Reageer
    #6

    ik denk dat mijn partner ook licht autistisch is hij heeft nu op rijpere leeftijd zeer rare ideeen ontwikkeld van getrouwd zijn wil plots naar nudistenkamp in zijn blootje rond lopen voelt zich gevangen in ons gezin wil vrij zijn sex met meerdere vrouwen ik ben ten einde raad

    Reageer
    #7

    @ Tine: dat is geen autisme maar een midlife crisis!!!

    Reageer
    #8

    ik heb zelf ook een partner die licht autistisch is als je daar over wil babbelen of ervaringen wisselen kan dat
    Grt. Dortje

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    hoi, na 8 jaar een relatie te hebben, kom ik erachter na wat tegenslagen voor mijn vriend dat hij waarschijnlijk autisme heeft. ik vind het moeilijk om mee te leven en vooral voor mijn dochter van 13 uit vorige relatie. sta op het punt te kappen maar er zit nog steeds veel liefde dus zit met veel gemixte gevoelens. soiaal leven is er ondertussen niet meer en onze gezin lijkt een groot gevecht.

    gr.francien

    Reageer
    #10

    Mijn man en ik zijn 8 1/2 jaar samen en hebben sinds vorige week gehoord dat hij hoogfunctionerend autisme heeft. We wisten al lang dat er iets niet goed was maar niet wat. Alles wat ik erover lees is precies wat hij heeft. Het is fijn om erkenning te hebben maar ik vind het moeilijk om te accepteren dat het nooit zal veranderen. Ik sta voor het meeste er alleen voor en dat is best pittig omdat we een dochter van 6 maanden hebben. Zijn er meer mensen die dit door maken? Graag zou ik in contact komen met andere om daar over te praten.

    Liefs, Jasmijn

    Reageer
    #11

    Mijn man is ook autistisch, we zijn 7 jaar getrouwd en 4 kinderen verder. Ik weet dit nog maar een week maar had al langer een vermoeden daar wij ook een dochter van 6 hebben die ook autistisch is. Het was al moeilijk met mijn dochter om de goede weg te vinden; en nu ook nog te weten dat alle 7 jaren die je getrouwd bent ook nog eens op emotioneel vlak een leugen zijn is voor mij heel moeilijk te omvatten. Mijn man is blij dat het hoge woord eruit is maar ik blijf wel met alle problemen zitten mijn man is heel braaf maar lief kun je dit niet noemen al het emotionele is voor mij. Alles heb ik moeten regelen tot nu toe zelfs de begrafenis van zijn ouders niets doet hij zonder mij. Het is net of je er nog een kind bij hebt. Zo had ik ons leven niet voorgesteld; ik wilde een partner geen kind of broer meer bij. Ik doe nu hetzelfde met hem als met onze dochter alles opschrijven de dagen uitstippelen niets onverwacht laten gebeuren een weekplanning opstellen. Ik weet wat het leven met hem voor de rest van ons leven zal inhouden ik doe dit immers al 6 jaar met onze dochter een schat van een meid trouwens het zal zeker niet makkelijk zijn maar we komen er wel. Een ding moeten we verstaan voor een autist is het leven en hoe wij doen een grote puzzel waar zij de stukken niet van terugvinden alles wat voor ons logisch is;is voor hen een grote chaos. Wij zien het leven zoals een film alles volgt elkaar precies op voor hen bestaat het leven uit dia's die nooit in de juiste volgorde getoond worden. Maar een ding moet gezegd worden een autist zal je nooit beliegen of bedriegen als je ze wat leert begrijpen weet je dat het leven met hen nog zo slecht niet is vermoeiend maar zeker niet slecht. Ik hou van mijn man maar of hij van mij houdt dat weet ik niet ik ben wel zijn allerbeste vriendin. groetjes aan alle partners van....

    Reageer
    #12

    Hallo Gwen,
    Dit alles is zo herkenbaar. bij mijn zoontje van 10 is ongeveer drie weken geleden de diagnose PDDnos gesteld en nu weten mijn en ik bijna wel zeker dat hij het ook heeft. zoals hij zich gedraagd en gezien de relatieproblemen die we hebben. Ik heb me al die jaren zo eenzaam gevoeld. De gedachte dat dit zo blijft en niet wezenlijk zal veranderen vind ik verschrikkelijk moeilijk. Ik weet niet hoe ik hier verder mee moet en of ik dit wel wil, de rest van mijn leven.
    Groetjes van Annet

    Reageer
    #13

    Hallo Bianca, het is inderdaad niet gemakkelijk maar ik heb al een voordeel dat ik het van mijn dochter al een hele tijd weet; het zelfs zelf ontdekt heb. Ik kan je hierbij vertellen dat het niet makkelijk wordt. Met een kind kun je je daarbij neerleggen en er het beste van maken; van een partner heb je het gevoel dat hij je al al die tijd belogen en bedrogen heeft. Dit zullen we moeten proberen van ons af te zetten zoals je hoort ik probeer dit nog elke dag het is mij nog niet gelukt. Ik ben nog altijd heel erg kwaad en gefrustreerd; wat ik wel altijd zal blijven vermoed ik maar er zijn ook nog altijd de mooie momenten en we moeten begrijpen dat het voor hen ook niet gemakkelijk is; om te moeten overleven in een wereld die voor hen volledig onlogisch lijkt. Hou de moed erin en doe wat dingen voor jezelf zonder je partner tekort te doen of te bedriegen maar denk ook eens aan jezelf doe een leuke uitstap. Ikzelf vertrek binnenkort (als er niets tussenkomt) voor een 5tal daagjes op citytrip met mijn zus. Ik ga ook met haar of een vriendin eens leuk naar de cinema of uit eten gewoon leuke dingen doen voor jezelf dat geeft nieuwe energie om voor je gezin en je relatie te blijven vechten. Want ooit ben je voor die man gevallen dit zal wel niet voor niets geweest zijn probeer hem te leren begrijpen en zoek hulp voor jezelf als je zelf sterk staat kun je alles aan want alles die tijdens ons leven op onze weg komt heeft een betekenis ook dit. Veel succes en geluk en denk erom er zijn er altijd die het slechter hebben dan ons; ze zijn niet dodelijk ziek maar het is niet makkelijk omdat de buitenwereld het meestal niet ziet of gelooft. Maar weet dat je hiermee zeker niet alleen staat. Groetjes Gwen.

    Reageer
    #14

    Hoi ik ben Susan en sinds er bij mijn zoon asperger is vastgesteld begon ik steeds meer dingen in mijn man te ontdekken die er ook sterk op wezen dat hij ook asperger heeft maar wel in een zwaardere vorm als mijn zoon.
    Helaas wil mijn man zich niet laten testen omdat hij bang is voor een "etiket".
    Mij zou het wel erg op weg helpen om hem beter te kunnen begrijpen en om met hem om te gaan.
    Je zou zeggen dat ik al wel ervaring heb met mijn zoon maar ik ben erachter gekomen dat de ene mens de andere niet is.
    Zelf ben ik behept met 2 psychiatrische ziektes en ben nu ook opgenomen voor langere tijd om aan mijn problemen te werken.
    Hier thuis is het in de weekeinde een beetje spitsroeden lopen en daar kan ik op het moment maar slecht mee omgaan.
    Zijn er nog lotgenoten die dezelfde ervaringen hebben of hebben gehad.
    Zoude jullie willen reageren, met de kleinste tips zou ik al geholpen zijn.

    Groetjes Susan.

    Reageer
    #15

    Ook ik heb, door de relatietherapie net gisteren te horen gekregen dat mijn man trekken heeft van autisme. Vooral het inleven in een ander. Altijd ben ik hem tot steun geweest, ik ben de agenda van het huis en regel alles. Ik voel me vaak alleeen in mijn huwelijk. Mijn zoon heeft adhd met een vleugje odd. Eerst dachten we dat de spanningen en afstand hierdoor kwamen. Voor mij was het wel schrikken om te horen dat dit dingen zijn die hij waarschijnlijk nooit zal leren. En ik vraag mij af of ik wel de rest van mijn leven dit kan accepteren. Wat voor mij het ergste ook is is dat hij voor de buitenwereld een joviale sociale man lijkt. Hij maakt soms tenenkrommende opmerkingen en komt er mee weg omdat hij zo lief, schaapachtig lacht. Ik zit nu echt in een fase van help wil ik dit en kan ik dit. Kan het beter worden, kan ik beter krijgen. tja een hele tekst, maar het moest mij even van het hart. Zijn er mensen met ervaring die hun man verlaten hebben. want ik vind het wel heel hard van mijzelf dat ik zo denk en wat zullen de gevolgen voor hem zijn?

    Reageer
Reageer op: leven met een partner met autisme


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief