Hallo

Na een paar keer een bericht geplaatst te hebben hier en helaas geen reactie van mensen die herkennen wat ik mee maak, ga ik het toch nog een keer proberen. Misschien dat iemand deze keer wel mijn klachten begrijpt.

Terug komende op mijn verhaal in het kort. Nu 2 jaar lang in behandeling bij het ggz. Eerst alleen voor depressie. Hier heb ik een waslijst aan ads voor gehad die mij niet hebben geholpen. Mijn klachten beginnende veranderen van alleen depressie naar derealisatie depersonalisatie. In de loop van de tijd kreeg ik ook weer wat andere diagnoses erbij. Ik zou een persoonlijkheidsstoornis nao hebben, angstornis. Ptss. Ik heb al die etiketten gehoord en moest 6 maanden op een behandeling wachten, waar nu de eerste paar intake gesprekken van zijn afgerond. Helaas is in de loop van der tijd van situatie alleen verslechterd en verslechterd.

Ik voel me nu zo slecht dat alles langs me heen gaat en aan me voorbij. Ik heb de hele dag door dissociatie klachten dat ik niet eens normaal een kleine stukje trekst te lezen zonder dat ik een paar keer weg raak en me steeds moet afvragen waar was ik met mijn hoofd en waar ben ik nu. Mijn hersenen lijken gewoon niet meer te werken wat ik ook doe. Ik heb nu het gevoel dat ik niet meer echt leef en gewoon soms even effe een bewustzijn heb en dat gaat dan weer weg en ik zoom weer uit het leven. Dit is nu zo erg vooral als ik wakker word dat het uren duurt voor ik weer beetje in het hier en nu kan zijn en weer beetje kan denken. Dit is zo pijnlijk en hopeloos dat ik niet meer weet hoe ik verder moet in deze staat. Dit is geen leven maar een marteling van 24/7.

Ik zou graag er achter willen komen wat er toch met mij aan de hand, waarom ik zo een soort slaaptoestand leef waardoor niks meer kan dan pijn lijden.

Ik wil graag weer een beetje een normaal leven al is het maar een klein beetje beter dat ik wat rust en zelfbewust ben van mijn gedachten en mijn omgeving.

Graag een reactie als je dit herkent of weet hoe ik hier uit moet komen.

Alvast bedankt!

Je loopt in iedergeval al bij de psychiater dat is al een heel voordeel. Misschien kan je het beste ook even langs de huisarts gaan, om je klachten te bespreken.

Hey jordi ben al terug geweest naar de huisarts, hij zegt dat hij niks voor mij kan beteken omdat mijn klachten psychisch zijn. Hij zegt dat ik toch bij het ggz geholpen moet worden maar helaas loop ik daar nu al 2 jaar en ben er alleen maar veel erger aan toe als het moment dat ik daar binnen kwam. Ik kan gewoon niet begrijpen wat het zo maakt ik in deze hopeloze staat verkeer. Ik heb zo vaak de crisisdienst gebeld en elke zeggen ze neem maar een lorazepam. Dit kan niet lang meer zo goed gaan op deze manier ben ik bang.