Hallo daar,
Ik had laatst een gesprek met mijn moeder. Momenteel loop ik al de hele zomer rond met aardig wat misselijkheid. Ik ben dus niet de enige die langer met misselijkheid heeft rondgelopen dan de anderen. Mijn moeder heeft er 12 jaar geleden dus zo'n 9 maanden mee rondgelopen. Net als bij mij is er bij haar niks voortgekomen uit verschillende onderzoeken. Wat ze mij vertelde was dat ze in een negatieve spiraal was beland: steeds minder eten en dus steeds minder aankunnen, waardoor je steeds minder gaat eten en steeds minder aan zal kunnen. Bij haar begon het bij een buikgriepje, ik vermoed dat dat bij mij ook het geval is. Voelde me een maand geleden namelijk naast misselijk ook duizelig en had last van buikkrampen. Heb in het begin verkeerd gehandeld met de misselijkheid, denk ik. Meestal eet ik dan een hele dag niks of weinig als ik ziek word om alles te laten kalmeren, maar nu heb ik diezelfde avond gewoon pizza gegeten en de week daarna gewoon tegen m'n lichaam in gewerkt.
Mijn vraag is echter: is dit wel degelijk een mogelijke oorzaak van de misselijkheid die ik nu, een aantal maanden nadat het begon, ervaar? Ik heb zo'n anderhalve maand geleefd op een "licht verteerbaar dieet", zo vetloos mogelijk en zo weinig mogelijk. Het was eerst zelfs niks anders dan rijstepap en yoghurt en zo nu en dan een boterham met licht beleg. Daar ben ik een maand geleden mee gestopt en nu probeer ik gewoon zo normaal mogelijk te eten. Althans, totdat ik een keer ziek werd omdat ik rijst verkeerd had bewaard in de koelkast: niet afgedekt, gewoon de pan in de koelkast en volgende dag op m'n bord de magnetron in (oeps, ik wist niet beter). Sindsdien ben ik weer teruggevallen op minder eten omdat ik me minder goed voel en dus weer minder aankunnen. Maar is dit wel degelijk mogelijk of zit dit allemaal tussen de oren? Kan de dokter/medicatie hierbij helpen of moet ik gewoon normaal eten weer opbouwen?
Nog wel even een aanvulling hierop, hoe ik gemerkt heb hoe ik steeds minder aankan. Nu krijg ik na 1 boterham al last, terwijl ik dan in midden juni, toen het voor het eerst begon af te nemen voordat het allemaal weer terugkwam na een avondje heel veel vlees te hebben gegeten, gewoon heel makkelijk een dubbele boterham met pindakaas naar binnen kon werken.
Dat ik zo lang ziek ben geweest ligt me denk ik aan de combinatie van niet rusten waar dat nodig was en gewoon een slechte conditie/weerstand. Tenminste, langer dan normaal last van het virus. Meestal lig ik 1-2 dagen plat en is het daarna wel weer over.
Je moet echt een week niet meer eten wil je er echt last van krijgen. Je kunt geen 3 dagen zonder vocht. Als je iets plantaardigs eet dat enigsinds bedorven is zul je er weinig last van moeten hebben. Als je iets dierlijks eet (vlees, eieren etc.) dat bedorven is, dan kun je enorm ziek worden.
Zorg dat je voldoende vocht neemt, 2 liter per dag.