Hallo,

ik, vrouw van 36 jaar, heb al vele jaren gezondheidsproblemen gehad, met oa ontstekingen en buikoperaties, chronisch pijn en (daardoor??) al jaren erg moe. Geregeld heb ik flinke hoofdpijn, frequentie werd steeds hoger en daarom ben ik naar huisarts gegaan.
Huisarts denkt aan pijnstillerafhankelijke hoofdpijn, dus sindsdien ben ik gestopt met chronisch gebruik pijnstiller (opiaat-achtig). Bloeddruk bleek ook hoog maar niet dusdanig dat je klachten van hebt.(150/100) Totaal Cholesterol en LDL hoog, wat afgelopen 1½ maand met medicatie goed is verlaagd.
Ik heb al een aantal maanden of meer dan een jaar??? af en toe zo'n raar gevoel in borstkas (hartklopping?), krijg ook vaak dan al snel hoofdpijn, ik heb het altijd aan mijn overmatige vermoeidheid geweten.
Nu heb ik sinds 1½ maand elke dag maar niet de hele dag, geregeld een opgejaagd gevoel, dat rare gevoel alsof mijn hart ineens erg versneld/hartkloppingen (soms bij matige lichamelijke inspanning, soms in rust, ik kan er geen patroon in herkennen) en sinds ± 2 weken pijn in borstkas links, soms scherp, soms zeurend. Met af en toe doof gevoel/tintelingen in linkerhand.
Ik ben bang voor hartproblemen. Huisarts denkt
van niet.
ECG was goed, maar die is gemaakt nav bloeddruk voordat pijn in borstkas begon.
Huisarts denkt dat het misschien mijn slokdarm is (die geirriteerd zou zijn door maagzuur ofzo, waardoor spieren eromheen minder goed gaan werken waardoor pijn begint, en uitstraalt naar toevallig links)
Ik maak me zorgen ! Moet ik eisen dat het door een cardioloog onderzocht wordt of (voolopig nog) afgaan op de huisarts ?

Bedankt, Marja

Hyperventilatie?

Nee, dat kan het niet zijn, ik heb daar helemaal geen last van. Het is niet dat ik het zo afwimpel Ik ken het van mijn zus, zij had eerst ook klachten die haar niet direct aan hyperventilatie deden denken, maar ik denk toch echt dat het dat bij mij niet is.

Over het algemeen zitten pijn klachten die door het hart worden veroorzaakt niet links in je borstkas maar in het midden onder je borstbeen omdat daar het hart ligt. Slokdarm en maagklachten kunnen heel goed de oorzaak zijn. Ook de opiaat-achtige pijnstillers kunnen deze klachten veroorzaken. En zeker als je met die middelen bent gestopt.

Welke medicijnen had je?
Heb je n u nog andere medicijnen?

Ik zou graag denken dat de huisarts gelijk heeft, dat klinkt een stuk minder eng dan mijn eigen theorie van hart- en/of vaatproblemen. Misschien kan ik dat idee niet loslaten omdat ik al jaren fors overgewicht tot obees ben en in mijn achterhoofd al langere tijd bezorgt ben dit soort problemen over mezelf af te roepen. Bovendien ken ik van nabij iemand waarbij de huisarts het probleem niet erkent heeft omdat het niet helemaal voldeed aan de "normale klachten" en die nu een groot deel van de hartfunctie moet missen omdat het wel degelijk zware hartproblemen waren.

Ik had Butrans-pleisters, 5 mg/24 uur/continue gebruik gedurende 1½ jaar. Daar ben ik echter al eind april mee gestopt. Dus lijkt mij (en de huisarts) niet dat ik daar nu nog ontwenningsverschijnselen van heb. (In het begin wel zeer opgejaagd en veel zweten, dat was na een ruime week weg). De verhoogde bloeddruk was er al voordat ik stopte met die medicijnen.

Sinds ± een week na het stoppen met Butranspleisters gebruik ik Simvastastine 40 mg voor de cholesterol (wat ze getest hadden nav de bloeddruk)
+ ook gebruik i sinds die tijd slaaptabletten (eerst andere, inmiddels zoldipemtartraat 10 mg) omdat ik sinds ik me zo rot voel echt niet meer in slaap kan komen en blijven zonder die dingen. (terwijl ik "normaal" ruim 10½ uur per nacht slaap ivm chronische vermoeidheid)

Verder gebruik ik al jaren microgynon als hormoonsuppletie (ik heb geen eierstokken e.d. meer) en metamucil (vezels) en movicolon (elektrolyten) om mijn verkleefde darmen op gang te houden.

Als het aan de slokdarm ligt, hadden die maagtabletten dan inmiddels niet wat moeten doen ? Ik gebruik ze nu 4 dagen en voel nog geen enkele verbetering.

Ik dacht dat het hart wat naar links lag ? Of komt dat idee omdat men het altijd heeft over de linkerarm waar je last van kunt krijgen bij een hartaanval...

Ik heb sinds nu 3 weken pijn, ik voel de vrij scherpe pijn soms in het midden van mijn borstbeen, maar meestal de scherpste pijn rechtsboven mijn linkerborst wat dan verder naar links trekt. Soms zit de pijn ook verder naar beneden ter hoogte van mijn borst, dat wil zeggen onder de borst zelf niet erin. (ik maak me geen zorgen dat het iets met mijn borsten te maken heeft, het zit dieper van binnen als de pijn ter hoogte van de borst zit).

Tandor, waar haal jij je kennis vandaan ? (en dat bedoel ik als serieuze vraag, niet als lullige kritiek ofzo).

bedankt voor jullie reacties, Marja

Marja,
Mijn kennis komt van opleiding/studie en ervaring.
Kijk voor meer info op:www.tandor.webklik.nl

Ik denk wel dat we al wat dichter in de buurt komen van een mogelijke oorzaak.
Het is heel goed mogelijk dat je klachten toch medicijn gerelateerd zijn.

In eerste instantie zouden de klachten veroorzaakt kunnen zijn door de opiaat (morfine) achtige pijnstillers. (butrans)

Na het stoppen hiervan zijn er medicijnen voor in de plaats gekomen die dus dezelfde vervelende bijwerkingen hebben. Symvastatine en Zolpidemtartraat. De pijnklachten die je beschrijft in je borst net onder je borst, wijzen alleszins op maagklachten en daardoor eventueel slokdarmklachten. En dat is dus niet vreemd met de medicatie die je hebt. Ook door de movicolon kan pijn in de ingewanden optreden bij personen die lijden aan functionele stoornissen van de ingewanden. Dat is dus bij jou wel het geval.
Ook je overgewicht zal tot op zekere hoogte invloed hebben op je klachten.
Het probleem is natuurlijk wel dat je een aantal van die medicijnen nodig hebt.

Je zou je huisarts kunnen vragen om een andere cholesterol verlager voor te schrijven en ook andere slaapmedicatie. Misschien dat je dan minder last van de bijwerkingen hebt.

Als je nu bij de bijwerkingen van de medicijnen, je angst voor vaat- en hartklachten optelt, dan is het niet echt vreemd dat klachten zoals hoofdpijn, pijn op je borst, kortademigheid, uitstraling ontstaan of verergert worden.

Uiteraard heb je altijd nog de mogelijkheid om een verwijzing naar de cardioloog te vragen omdat je toch zorgen maakt. Dat is nooit weg, want dan krijg je daar in ieder geval zekerheid over. Dat is dan alvast een zorg minder.

Volg je een dieet voor je overgewicht?
Hoe erg is je overgewicht? Geef even je lengte en gewicht.

Hallo Tandor,

(dit gaat een heel verhaal worden, sorry daarvoor)

ik ben ernstig obees volgens de BMI index. Ik ben ± 1.68 lang en weeg tussen de 99 en 105 kilo. Ik volg daarvoor geen speciaal dieet. Ik weet dat ik af kan vallen als ik me er heel erg toe zet minder te eten (en dan met name koek/gebak/chips/chocola, ik eet wel normale porties brood, groente e.d.) maar doordat ik al jaren chronisch moe ben heb ik wel iets anders te doen dan calorieën tellen, daar heb ik echt geen energie voor. En helaas is calorieën tellen de enige manier waarop ik mezelf in het begin kan dwingen minder te gaan eten. (ik ga er dan vrij obsessief mee bezig) Na een aantal maanden wordt het makkelijker. Ik weet dat obesitas je energieniveau ook omlaag haalt, maar er iets aan doen dat zit er gewoon echt niet in, ik heb geen energie om calorieen bij te gaan houden.
Maar het grote probleem is psychisch en afvallen heeft voor mijn gevoel wel zin qua gezondheidsverbeterig, maar geen zin qua vasthouden in de toekomst. omdat ik dan na 2 jaar heel veel moeite en doorzettingsvermogen toch wel weer wat zal krijgen waardoor ik weer op bed/op de bank kom te liggen, van pijn en vermoeidheid nauwelijks meer zal bewegen en mijn ellende weg ga eten. Het is al 4 jaar geleden dat ik voor het laatst geopereerd ben, ze hebben me al vaker beloofd dat het de laatste keer zou zijn...Een zeer negatief beeld, ik weet het, maar ik krijg het niet uit mijn hoofd.

Ik ben bezig met een cognitieve-gedragstherapie voor het ChronischVermoeidheidsSyndroom, al een jaar en dat ging met kleine stapjes vooruit tot dat dit gezeur met mijn bloeddruk e.d. begon.
Ik heb tijdens die therapie vaak geklaagd over mijn hoofdpijn, en ze zeiden "daar moet je maar proberen overheen te stappen". Op het punt dat ik voor de 4de week op rij meer dan 2 dagen knallend koppijn had ben ik eindelijk naar de huisarts gegaan. De hoofpdijn is veranderd sinds ik gestopt ben met de Butranspleisters, minder heftig en tot nog toe maximaal zo'n 1½ dag en soms een week niet of slechts licht.
Op de dagen dat ik echt loop te piekeren over die pijnklachten in mijn borstkas, is het wachten op hoofdpijn. Maar die hoofdpijn is toch anders, gewoon stresshoofdpijn.
Ik denk dat de huisarts gelijk heeft wat betreft pijnstiller-afhankelijke hoofdpijn. En dat het een goede stap geweest is te stoppen met de Butrans. Ik voel me sindsdien ook weer een stuk helderder (beter concentreren). En de verergering van chronische pijn in buik en rug vallen me mee, dus ik denk ook niet dat ik weer naar zo'n continue vorm van pijnstilling terug wil. Al heb ik af en toe best pijnstilling nodig voor buik/rug.

De movicolon heb ik gebruikt tijdens de Butranspleisters, voor die tijd had ik alleen metamucil. Ik wissel nu metamucil en movicolon af om de (net nieuwe) voorraad op te maken. De pijnklachten in mijn buik/rug komen niet door de medicatie.
Die klachten bestaan al bijna 20 jaar en sinds 2001 heb ik echt chronisch pijn, de metamucil gebruik ik pas sinds ± 2010, de movicolon sinds 2012 omdat metamucil alleen niet genoeg was sinds de Butranspleisters.
Ik heb een frozen pelvice door verklevingen veroorzaakt door endometriose en operaties.
Bij iedere operatie hebben ze ook gekeken waar die pijn rechts in de onderbuik/lies vandaan komt (waar ik het meeste last van heb), maar ze kunnen niks bijzonders vinden.
De rugpijn heb ik sinds mijn laatste operatie, ik denk zelf dat het komt door de littekenbreuk in de buik, maar chirurg zegt dat dat er niet mee te maken kan hebben. Ik vind dat dan wel weer heel toevallig dat dat tegelijkertijd optreedt. De littekenbreuk gaan ze niet opereren, want risico's wegen niet op tegen te verwachten resultaat.
Pijn in mijn (door langdurige obstructie beschadigde) nier heb ik alleen als ik een paar dagen achter elkaar te weinig drink (eigen schuld) en zeer heftige pijnscheuten wanneer de urine uit de blaas terug de nier in loopt (soms, komt door operatie aan de urineleider). Ik merk niet dat mijn nier last heeft van medicatie.

De slaapmedicatie wil ik niet wisselen, ik sliep toen ik Butranspleisters gebruikte (en daarvoor) zonder hulp tussen de 10 en 12 uur per dag. (CVS) Na het stoppen van de Butrans voelde ik me zo slecht dat ik niet meer in slaap kon komen, steeds weer wakkeer werd en me dan weer zo slecht voelde dat ik niet in slaap kon komen. Dus ik slipe nog maar een paar gebroken uurtjes per nacht. Ik had eerst Temazepam 10 mg, hielp nauwelijks, toen 20 mg daar sliep ik max 6 uur op, ik ben blij met zoldipemtartraat 10 mg, omdat ik dan tenminste een goede 8 uur slaap krijg. Mijn slaapbehoefte is dankzij de therapie die ik voor CVS volg afgenomen, en door het stoppen met Butrans zal ik ook minder slaap nodig hebben, dus denk ik dat 8 uur goed is. Ik heb die 8 uur slaap wel echt heel hard nodig om de dag door te komen.
Wanneer ik me weer wat beter voel wil ik zsm van de slaaptabletten af.

De cholesteroltabletten kan ik iig vragen aan de huisarts. Ik zal wel iets dergelijks moeten blijven gebruiken en ze werken ook heel goed. Na een maand was mijn cholesterol van veel te hoog naar een normaal niveau gezakt.
Ik neem aan dat de huisarts de cholesteroltabletten niet veranderd heeft, omdat de pijnklachten begonnen na start van betablokkers. Waardoor ik daar na een week direct weer mee gestopt ben. Toen de pijn niet weg bleek te gaan na stoppen van de betablokkers kwam hij met het verhaal van de geïriteerde slokdarm.

Alles gezegd hebbende, de maagtabletten (Omeprazol 40 mg) helpen tot nog toe niets. De pijn blijft een groot deel van de dag aanwezig, is soms weer even weg (of minder) en komt dan weer in volle hevigheid terug. Hoe lang duurt het voordat de Omeprazol zou kunnen helpen ?

Als de huisarts zeker wéét dat het niet mijn hart is, hoef ik natuurlijk ook geen onnodige onderzoeken bij de cardioloog, maar als hij alleen dénkt te weten dat het niet mijn hart is zou ik toch graag meer zekerheid willen krijgen.

Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.

Beste Marja,
Je zult inderdaad cholesterol remmers moeten blijven gebruiken. Maar misschien geeft een ander medicijn minder bijwerkingen. Zolang het maar niet Crestor is.

Ook voor de slaapmedicatie geldt dat er genoeg andere goede middelen zijn die wellicht minder bijwerkingen hebben. Maar dat is natuurlijk aan jezelf.

Een ander probleem is je obesitas.
Je zult er toch over na moeten denken om daar iets aan te doen. Dat calorieën tellen niet echt plezierig is begrijp ik goed.
Je bent bang voor hart- en vaatziektes. Terecht. Je obesitas is wellicht het grootste risico.
Op mijn site kun je kant en klaar verantwoord dieet vinden om af te vallen. Kijk er eens naar.
http://tandor.webklik.nl/page/links-

Uitsluitend een onderzoek bij de cardioloog kan uitsluitsel over je vaten geven. Het zal jou ook zekerheid daarover geven. Dus vraag een verwijzing bij de huisarts.