Moeder verloren…

  • #1

    Hallo, ik ben een meisje van 13 jaar en ik ben mijn moeder 1 jaar geleden verloren. Ik mis haar zo erg,, ze lag 12 dagen in het ziekenhuis. Op een nacht kreeg ze een hartstilstand. Plotseling! 's nachts kwam mijn broer me al huilend roepen dat ik moest gaan naar papa, ik ging en hij zei dat mama een hartstilstand heeft gekregen. Heel de nacht niet meer geslapen! Maar nu mis ik haar verdomd veel! Ben zo kapot ervan. Nee, ik babbel met niemand erover. Dat lukt niet,, zij moeten niet weten dat ik verdriet heb. Iedere dag denken aan je mama. Nu heb ik zo veel spijt dat ik nooit meer mijn moeder heb gaan bezoeken in het mortuarium of hoe dat ook heet. Ik heb zo veel spijt! Ik had nog zo graag afscheid genomen. Zo graag! Ik ben 2 of 3 dagen alleen thuis in huis, dan ben ik zo bang! Heel stilletjes hier alleen zitten, Bwuah! Hatelijk. Ik mis mama zo erg, Wie kan me helpen ? Groeten x

    Reageer
    #2

    Hallo meisje,
    Dit verdriet kun je toch niet alleen verwerken. Probeer er met je vader over te praten. Hij heeft het toch nog wel over je moeder? En je broer, jullie delen hetzelfde verdriet dus denk ik dat je het best je tranen kunt delen met je vader en je broer...

    Sterkte

    Reageer
    #3

    Ach, ik heb niet echt zon goeie band met mijn papa het was meer altijd mijn mama. En mijn broer, weet nie, Ik vind het raar om dar met hem over te babbelen.

    Reageer
    #4

    Hoi meisje,
    Je hebt toch wel iemand bij wie je je vertrouwd voelt; een tante, een vriendin of de moeder van een vriendin? Misschien kun je in je slaapkamer een speciaal plekje voor je mama inrichten, met een mooie foto van haar en een kaarsje, en misschien een voorwerp dat van haar was en waar jij fijne herinneringen aan hebt...

    Horen we weer van je?
    Liefs, Lana

    Reageer
    #5

    Hai meisje,
    Eén van je ouders verliezen is het ergste wat je kan overkomen, in jou geval je moeder.
    Maar je vader heeft ook verdriet, misschien wel meer dan jij, tenslotte kende je vader je moeder langer dan jij.
    Probeer je aandacht te verleggen naar je broer en je vader; zij hebben minstens evenveel verdriet als jij.
    En verwijt jezelf niet dat je niet naar het mortuarium bent gegaan, je had je moeder niet herkend (toen mijn pa in het mortuarium lag, herkende ik hem eerst niet, om daarna alleen een koude, harde huid te voelen), nee, je moeder leeft voort in je gedachten, denk aan haar iedere dag, en leef zoals je moeder het wilde.
    Dat is het grootste cadeau dat je je moeder kan geven !
    Ik leef met je mee !
    Groetjes, Gus

    Reageer
    #6

    Hallo lief meisje.Ik denk, dat ik wel weet hoe jij je voelt.Mijn moeder is overleden toen ik zes jaar was en mijn broer twaalf jaar.Onze vader wilde het nooit over m,n moeder hebben,omdat zijn verdriet ontzettend veel was en hij hier niet over kon praten.Daarbij vonden ze mij te jong om mee te gaan naar kerk/kerkhof en heb ik lange tijd nodig gehad om te begrijpen, dat mijn moeder overleden was.Ik miste haar heel lang.Ook ik kon er met niemand over praten,niet met vader,broer en/of familie.Later bezocht ik elke dag haar graf en dat heeft me goed gedaan,ik praatte met haar,vertelde over m,n gevoelens en ging dan opgelucht naar huis.Ook ik heb geen afscheid van haar kunnen nemen,maar denk nog altijd veel aan haar,praat in gedachten veel met haar,mis haar,maar ik moet wel verder met mijn leven en dat is gewoon zo.Ik wens je heel veel sterkte,en ooj ik zeg:leef zoals je moeder het wilde en help ook je vader die net als jij veel verdriet heeft.Sterkte lieverd.x

    Reageer
Reageer op: Moeder verloren…


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief