Ik schrijf dit n.a.v. een andere topic waarin mensen aangeven dat ze onderweg in hun broek plasten omdat er geen WC was en je nu eenmaal niet mag wildplassen. Ik heb zelf een heel licht ongeluk gehad waardoor mijn blaas wat laat aangeeft dat er aandrang is. Daar leer je prima mee leven alleen af en toe vergeet je het te checken of loopt een biertje wat snel door. Dan ontstaat bij mij erg snel er een nijpende situatie.Veelal biedt een fles in de auto uitkomst als er geen medepassagiers zijn die je dat niet aan kunt doen. Een heel enkele keer is het hopen dat er beweging in komt en dat je thuis haalt of illegaal wildplassen.
Misschien is het al zo, maar als je iets dergelijks hebt of extreem erg moet plassen, mag je dan bijvoorbeeld met een verklaring van een huisarts toch wildplassen.
Zoniet dan vindik dat het daar de hoogste tijd voor wordt.

nee, ook in een uitzonderlijke situaties mag je niet wildplassen.
je kunt bij de apotheek genoeg hulpmiddelen krijgen om dit soort dingen te voorkomen.
o.a. een "Travel John" waarin je kunt plassen, waarbij de plas oplost in een soort gel. vraag dus bij de apotheek wat er zoal verkrijgbaar is, je gaat nml geoon op de bon, zoals laatst nog iemand in een rolstoel.
Brenda

Twee jaar terug rijd ik op een zondag van het strand naar huis. Op het strand zijn geen toiletten op de parkeerplaats waar voor 5 Euro mijn auto mocht staan ook niet. Na een uur in de file staan ben ik 800 meter opgeschoten. Mijn blaas staat op barsten. Een half uur later eindelijk een pompstation; Het toilet kan niet gebruikt worden. Ik kan niet meer stilzitten en wordt ellendig van de pijn. Bij een stoplicht ontsnapt er voor de tweede keer een straal. Nu een grote. Ik moet tegen mijn vriendin vertellen dat ik in mijn broek heb geplast. Ik neem de weg linksaf een fabrieksterrein in. Daar is niemand. Ik bezwijk bijna maar rij toch door tot een braakliggend terreintje en ga daar tussen twee deuren plassen.
Op dat moment komt er een politieauto met het dubbele van de toegestane snelheid aanracen en ja ze zijn net op tijd voor dat ik mijn broek weer aanheb. Ik ben een misdadiger en ga op de bon. Dit is Nederland!

Vervelende ervaringen Brenda en Anita. Die wetjes zijn ooit bedoeld om kroegbezoekers die na afloop in portieken, tuinen en tegen gebouwen plasten beter aan te kunnen pakken. Dat is zijn doel vreselijk voorbij geschoten. Mede door het grote gebrek aan openbare WC's in Nederland. Je kunt ook niet iedereen die het niet oneindig lang op kan houden met incontentiespullen in zn tas laten lopen. Dan loopt 80 procent daarmee. Ik ontken niet de eigenverantwoordelijkheid en het fatsoen dat je niet in een woonwijk enzo kunt plassen. Ik loop liever de kans om het in mijn broek te doen dan dat de hele buurt me een straat verderop ziet staan plassen, maar wat Anita beschrijft en iemand in een rolstoel dat kan niet.Het wordt tijd dat deze onzin aangepakt wordt