Ik zit nu al een lange tijd er over na te denken om zelfmoord te plegen ik wil en kan niet meer. Ik wil graag weten welke medicijnen ik het best kan in nemen.
Ik heb wel al temazepam capsule liggen wat kan ik er bij innemen

Dat is een vraag waarop je hier geen antwoord op kunt krijgen.
Heb je dit al eens met je huisarts besproken?

Ja, heb dit al met me huisarts besproken, en heb sinds de laaste weken 1 keer in de week een gesprek met een psycholoog. Alleen het help niet als ik daar ben geweest maak het mijn gevoel sterker dat ik niet meer wil leven.

Ik ben niet tegen zelfdoding, maar het is verdomde moeilijk het uit te voeren zonder anderen te schaden. Het is geen kwestie van een paar pilletjes nemen en dan lukt het wel. In 99% van de gevallen raakt u het bewustzijn kwijt en kotst u alle pillen weer uit.
In Nederland denken jaarlijks 410.000 mensen aan zelfdoding, 95.000 mensen doen een poging en slechts 1600 daarvan lukken.
Gedegen informatie kunt u vinden op: https://www.nvve.nl/heeft-u-een-doodswens/zelfdoding.
Bedenk dat hulp bij zelfdoding strafbaar is, algemene informatie verschaffen mag wel. Een poging tot zelfdoding is niet strafbaar.

Hoe vaak ben je bij de psycholoog geweest? Heb je ook al besproken dat je na een bezoek een versterkt gevoel hebt?
Hoe oud ben je?

Ik ben er nu 5 keer geweest ben 25 jaar nee dat heb ik niet besproken. ik weet nog niet of ik nog wel terug wil gaan omdat ze begon over tijdelijk opvang dat zou voor mijn Beter zijn maar heb wel aangeven dat ik dat niet wil

5 x is niet vaak om meteen verbeteringen te verwachten. Als je er nog naartoe gaat zou ik het wel bespreken.
Een tijdelijke opname kan wel helpen en een wereld van verschil maken.
Therapie/behandeling is dan intensiever en levert dan ook eerder resultaten op. Misschien toch goed om daar eens over na te denken. Je beng nog jong. Misschien moet je jezelf die kans geven...

Hallo Sam. Ik kwam toevallig op deze site en las jouw behoefte. Ik moest gelijk aan mezelf denken want ik heb in precies dezelfde situatie gezeten en zag ook geen uitweg meer.Dat is nu al een tijdje geleden en ik ben er godzijdank nog.Ook ik ben opgenomen geweest,iets wat ik in eerste instantie echt niet wilde maar achteraf erg blij was,dat ik het toch gedaan heb. Je zegt,dat je nu vijf keer bij de psycholoog bent geweest en dat je niets opschiet.Maar geloof me,een hulpverlener is geen god en kan niet toveren.Hij/zij zal je eerst een beetje moeten leren kennen en je verhaal aanhoren,om te kunnen helpen.Toen ik werd opgenomen kreeg ik therapie en medicatie en dat samen bracht me terug in de werkelijkheid en liet zien,dat het leven ondanks de problemen best nog wel mooie kanten heeft.Het heeft even geduurd totdat ik dat inzag en ik heb er echt voor moeten knokken,maar ik heb het gered en ben dolblij.Natuurlijk heb ik best nog wel eens ups en downs maar daar weet ik nu goed mee om te gaan.Ik zou je willen aanraden om door te gaan met de therapie en zelfs voor opname te kiezen.Dit is goed te doen,het is niet meer zoals vroeger en je hebt best nog wel eens lol daar.Ik wens je sterkte en hoop, dat je nog iets ven je laat horen. Groetjes van Hanna.

Hallo super goed van je dat je er weer boven op gekomen ben, en dat je de hulp geacteerd heb.

Alleen ik ben echt zeker van me zaak dat ik niet meet wil leven, ik ben gewoon zo moe en kan gewoon echt niet meer, en me eigen op te laten nemen is echt niks voor mijn en praten met een psycholoog ook niet. ik voel me zo niet op me gemak en durf me gevoel en me gedachten niet eerlijk te zeggen tegen der vind het zo moeilijk om me daar in te uiten tegen der ben zozo geen prater
Gr sam

Als je dit nog leest dan hoop ik dat je niet opgeeft. Zelfdoding is nooit de oplossing en na regen komt altijd een keer zonneschijn. Ook zal ik voor je bidden!

Groet,

Job

Aangezien dit toch een anoniem forum is en aangezien je jezelf toch al dood hebt verklaard, ben ik wel benieuwd waarom je niet meer zou willen leven? Ben je gekwetst? Ben je niet tevreden met jezelf? Is het een combinatie?
En ik vind het nogal wat van je om op zo'n open forum advies in te winnen. Als jij per se een eind aan je leven wil maken, kan je dit gewoon opzoeken ipv hier advies in te winnen. Het klinkt als een schreeuw om aandacht.

Als eerst ff ik wil en hoef geen aandacht en nee je kan bijna op internet niks vinden van medicijnen combinatie's.
Waarom ik niet meer wil leven is omdat ik op me 12 aangerand ben en heb sinds me 16 al een vast relatie die niet stabiel genoeg is maar ik kan bij die genenen niet zomaar weg gaan en dan heb ik ook nog eens dit jaar een miskraam gehad. Ik heb deze gedachten al sinds me 12 Maar ik werdt altijd tegen gehouden door me gevoel voor me ouders als ik aan hun dach dan dag ik van nee ik kan ze dat niet aan doen maar zelfs dat heb ik niet meer het doet me allemaal
niks meer

Dus omdat je bent aangerand en je uit een moeilijke relatie komt heb je geen zin meer in het leven? Je geeft wel erg snel op. Vergeet niet dat je 16 bent en midden in je pubertijd zit. Alles komt veel heftiger aan. Mocht je desalniettemin een eind aan je leven maken, dan ben je voor altijd een opgever. Nu kan je nog knokken.. It's up to you.

Ik ben niet 16 ben 25 heb sinds me 16 al een talige had het niet echt goed neer gezet en me relatie niet beëindigd ik kan niet weg bij hem gaan omdat hij heeft gezegdt als jij bij me weg ga dan pleeg ik zelfmoord en zo zijn er nog wat meer dingen

Hallo Sam, hier ben ik weer.Ik heb de voorgaande stukjes gelezen en gezien,dat iedereen het beste met je voor heeft.Wat ik de vorige keer niet wist is,dat je een meisje/vrouw bent,maar buiten dat.Ik wil je even iets over mezelf vertellen en dan begrijp je misschien waarom anderen zeggen,dat je al zo snel opgeeft. Toe ik zes jaar was is mijn moeder overleden en omdat mijn vader werkte,kwam familie bij ons inwonen om mij en mijn broertje te verzorgen.In die tijd vergreep mijn oom zich aan mij en pleegde hij incest.Ik mocht niets zeggen anders zouden mijn vader en broertje weggaan en zou ik in een gesticht komen.Een jaar later kreeg ik een stiefmoeder,een echte heks die sloeg e.d.Op mijn zestiende heb ik een zelfmoord poging gedaan met medicatie die niet gelukt is en waarover ik toen zeer kwaad was. Daarna nog een keer met meerdere medicatie maar ik kwam weer in het ziekenhuis terecht en ben vreselijk ziek en beroerd geweest.Mezelf gezworen,dit nooit weer te doen.Om een lang verhaal kort te maken;ik heb nog meerdere dingen meegemaakt maar ik zal je de details besparen.Op mijn achtentwintigste mijn pols doorgesneden en belandde daardoor in een psychiatrisch ziekenhuis.Nou,de rest weet je misschien nog van de vorige keer.Ik was toen ook doodmoe,zag het niet meer zitten,wilde niet praten met psychs.hield m,n mond dan ook vaak dicht totdat ik daar iemand tegenkwam die ik vertrouwde en waaraan ik m,n verhaal vertelde.Ergens was dit een grote opluchting en begon ik toch weer plezier te krijgen,ook dankzij anti-depressiva.Zo je ziet,ben je niet de enigste met verdriet en vind ik,dat je toch moet proberen om over je moeilijkheden te praten.Neem iemand in vertrouwen en probeer het a.u.b.He,laat je me nog horen hoe je hierover denkt?Ik blijf wachten! Groetjes van Hanna xxx