pooped out paroxetine

  • #1

    Hallo ,
    Ik heb in totaal 14 jaar lang Paroxetine gebruikt. Heb het een paar keer afgebouwd en gestopt, maar werd steeds overspannen en ben op advies van huisarts weer begonnen. 3 jaar terug was ik overspannen en ben weer begonnen (30 mg)heb ik voor mijn slapeloosheid ook 15 mg Mirtazapine gekregen. Ik loop al drie jaar overspannen het vol te houden (stress, hyperventilatie, hartkloppingen, slecht slapen etc.)
    Ruim 8 maanden terug nu ben ik helemaal ingestort (oververmoeidheid, burnout) kon niks meer. Via de GGZ bij een psychiater geweest die mij advies gaf Paroxetine af te bouwen, omdat de combinatie en hoeveelheid aan pillen gevaarlijk was (gebruik ook slaappillen). Ik ben van 30mg naar 0mg gegaan inn 5 weken. Ik schrik nu ik lees dat dit veel te snel is. Het ging redelijk goed totdat ik gestopt ben met die laatste 5 mg. Ik heb bijna alle ontrekkingsverschijnselen en het ging steeds slechter met me, begon echt depressief te raken.
    Ben na het lezen van o.a. deze site weer begonnen met 7,5 mg en ben nu langzaam aan het afbouwen met 10% per 3/4 weken. Voel me nog steeds net zo gestressd en nerveus en doodmoe, maar het is minder heftig dan toen ik snel stopte afgelopen zomer. Ik vermoed dat de parox pooped out is, omdat ik me al jaren dus slecht voel.Er valt wel een hoop op zijn plek nu ik deze kennis heb. Ik ben heel wanhopig en weet dat de enige manier om te genezen is langzaam afbouwen is, maar dit is een hel.Ik zal ongeveeer 1,5 jaar bezig zijn met afbouwen, en dan, zal ik me dan snel weer wat beter voelen of heb ik onherstelbare schade aan mijn hersens opgelopen? Ik ben een alleenstaande moeder en vind het nog het ergst voor mijn dochter. Zijn er mensen met deze ervaring(pooped out) en hoe verliep het verder?
    groet,
    Annemieke

    Reageer
    #2

    Beste Annemieke,

    Ik zou bijna willen zeggen, join the club. Velen van ons hebben ons leven voor langere tijd verwoest zien worden door deze zogenamd veilige en niet-verslavende "wonder drug" die door GlaxoSmithKline onder de merknamen Seroxat en Paxil de wereld veroverd heeft...

    Het lijkt er idnerdaad op dat je de poopout fase bereikt hebt, het is dan ook absurd van welke dokter ook om je 14 jaar (!!!) dit middel te latne slikken, dat je uberhaupt in eerste instantie al nooit verstrekt had mogen worden omdat de Eed van Hippocrates voorschrijft dat ene arts nooit zijn patient kwaad mag doen of schade mag berokkenen...

    JE psychiater had wel gelijk dat je combinatie van pillen gevaarlijk was (in feite is alleen Serxat al gevaarijk genoeg) maar van 30 mg naar 0 in 5 weken is niet alleen belachelijk maar feitelijk misdadig.
    Alleen al de laatste 10 mg dienen heel erg langzaam afgebouwd te worden en dat kan wel een jaar vergen.

    Het lijkt erop dat je al goed geinformeerd benyt, en idnerdaad is er ngeen andere weg dan heel langzaam omlaag met je dosis. En dna nog kan het een zware weg worden, en gevcombineerd met een zorgtaak is dat bijna teveel voor een mens. Misschien kun je hulptroepen mobiliseren , of als je een goede arts vindt, deze wijzen op je situatie en aageven dat je hulp nodig hebt.

    Ik geloof zel fniet in onherstelbare schade aan de hersenen, zelf ben ik doodziek gewordne na stoppen van`10 mg en het heeft jaren geduurd voor ik oknapte. Maar het herstel is er wel ,en ik verwacht er zonder schade uit te komen. Dat heeft dan wel jaren geduurd, maar met een langzame afbouw is het mogelijk dat het herstel sneller gaat.

    Ik zou overigens wel de "behandelend" arts hier mee confronteren en hem wijzen op zijn verantwoordelijheid! Want dit is gewoon mensenlevens vernietigen inplaats van helpen. Dit middel geneest niets maar is niet minder dan een schadelijke designer drug.
    Ook adviseer ik om hierover een klacht in te diene bij het CBG-Meb, die gaat over de toelating en veiligheid van medicijnen. De risico's van Seroxat waren namelijk reeds lang bekend:

    http://www.theguardian.com/news/2002/jul/27/uknews
    http://www.theguardian.com/society/2003/may/09/1
    http://www.theguardian.com/society/2003/may/03/medicineandhealth.lifeandhealth

    Een zeer recente publicatie over afbouwen is:
    http://www.stijlbox.nl/l/library/download/470012

    Toon dit maar eens aan je arts en/of psychiater!
    Veel sterkte met het afbouwen, en blijf het langzaam doen. ER is licht aan het einde van de tunnel, maar niemand weet hoe lang het duurt. Dat is ook bij iedereen anders.

    Klaas

    Reageer
    #3

    Beste Klaas, dank voor je bericht, het doet me goed te weten dat er mensen zijn die me begrijpen. Ik vind het moeilijk uit te leggen aan de buitenwereld,maar heb gelukkig een goede vriendin en familie die mij begrijpen en steunen. Maar van instanties als de GGZ hoef ik geen hulp te verwachten. Vanwege mijn burnout daar aangemeld, uitgebreid psychologische tests gedaan (waaruit vermoeden van distieme stoornis als diagnose kwam, wat me niet verbaasd, gezien de symptonen en mijn klachten, kun je het zo interpreteren. Ik moet toch in een hokje passen, anders hebben ze geen passende therapie. Ik zei dat ik vooral ondersteuning kan gebruiken bij mijn afbouwproces en withdrawl effecten van paroxetine, toen keek hij me aan of hij water zag branden(oh,merk dat u daar veel last van heeft?) alsof het vreemd was. Hij kon mij alleen een therapie voor mijn persoonlijkheidsstoornis aanbieden..Nou, toen was ik snel klaar eigenlijk, wat heb je aan zo'n psychotherapeut?
    Maar de arts van GGZ die mij zo snel heeft laten afbouwen en het ook al zo vreemd vind allemaal, want al zijn andere patienten zijn zonder problemen op die manier afgebouwd, dat is het protocol van GGZ. Ik zal wel overgevoelig zijn zegt hij. Wat een mallloot, en dat is dan iemand die er verstand van moet hebbne! ik ga zeker deze artikelen meenemen bij mijn volgende bezoek. Eigenlijk niet van plan te gaan, maar nu heb ik iets wat heb misschien doet overtuigen en leren!
    Annemieke

    Reageer
    #4

    Ik heb nog n vraag, ik weet niet hoe ik het zoeken moet van de stress in mijn lijf, het lijkt of alle zenuwen of springen staan, de adrenaline giert door mijn lijf, mijn hart gaat tekeer en heb pijn op mijn borst, spieren die verzuren. Zijn er mensen die dit ook hebben als gevolg van de ontwenningsverschijnselen? Het enige dat me iets rustiger maakt zijn benzo's maar mijn arts (die ik niet helemaal meer vertrouw)zegt dat ik zo min mogelijk, max 1 pilletje per dag mag nemen. Maar hij voelt niet wat ik voel, het is ondraaglijk!
    Annemieke

    Reageer
    #5

    Annemieke, ik ken het gevoel, het is inderdaad ondraaglijk en bij ij heeft het lang geduurd voor het minder werd. MAar hetr is niet te zeggen hoe lang het duurt voor een individu.

    Helaas is de reactie van de GGZ medewerker die je noemt helaas meer regel dan uitzondering, en wellicht horen wij tot een minderheid die er zo op reageert. Maar dat is nog geen reden om iemand te schofferen of niet serieus te nemen.

    Laat zeker de publicaties zien, maar reken er niet teveel op dat ze dan ineens omslaan. Maak je ook niet al te boos maar je hebt wle het recht om je punt te maken en je mag kok verwachten dat ene goede hulpverlerne bereid en in staat is om buiten richtlijnen en protocollen te denken en niet meteen mensen in hokjes te plaatsen danwel etiketten op te plakken...
    "Thinking out of the box" heet zoiets, en op dat geboed kunnen ze nog veel leren denk ik!

    Blijft het feit dat het nu niet goed met je gaat, als je niet meer wil herstarten, wat ik me goed kan voorstellen, zit er helaas niets anders op dan de tijd haar herstellende werk te laten doen. Veel mensen voelen na 2 jaar een duidelijk positief verschil. Volledig herstel kan wel een jaar of 4-7 kosten, maar het is het altijd waard.
    Tegen die verzuurde spieren heeft lichte massage therapie mij overigens wel geholpen, is ook goed om vastzittende emoties los te maken en te helpen verwerken. Als je tevoallig in de regio Utrecht woont, weet ik een goede hulpverlener voor je die de problemen goed kent.

    Klaas

    Reageer
    #6

    Hoi Klaas dank voor je bericht (ik kon hem steeds niet terugvinden, vandaar mijn late reactie. Ik woon in niet in de buurt van Utrecgt, helaas.. Ik ben een paar maanden terug weer opgestart naar 7,5 mg, maar ik ben niet stabiel. Ik ben al jaren niet stabiel, door die poopout. Ik heb al jaren slapeloosheid, gekmakende zenuwen om niks, vermoeidheid. zweten, chronische hyperventilatie. Door het te snelle afbouwen afgelopen zomer zijn deze klachten nog een keer zo erg geworden.Ik heb een strakke band om mijn borst die alleen minder wordt door zoplicon of lorazapam. Andere withdrwl effecten als diarree, duizelig, verward, concentratiestoornids gaan nu beter, alleen een week last als ik een klein stapje heb geminderd.
    Je noemde het verschijnsel van ondraaglijke onrust akthasial, is hier niets tegen? Ik vraag me af of ik het andere middel dat ik heb gekregen voor mijn slapeloosheid (mirtazapine) beter kan verhogen. Dit omdat ik denk dat ik dan wat meer ontspannen wordt. Mirta werk voor mij goed voor het slapen.. misschien ook overdag gebruiken? ik weet niet of ik dan nog verder van huis raak(mijn receptoren in hersens zijn toch al stuk) of zal dit middel (geen ssri volgens mij mijn schade alleen maar vergroten. Heb jij hier enig idee van?
    Groetjes,
    Annemieke
    ps ik ben weer een paar uur per week aan het werk want dat moest van de arbo arts, maar kan alleen schoonmaakwerkzaamhden doen (hoe vernederend)

    Reageer
Reageer op: pooped out paroxetine


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief