Hallo,
Afgelopen zomer heb ik in het ziekenhuis gelegen met een bacterie in mijn bloed.
Deze bacterie kan ik je hoofd of op je hart zitten, zo ja dan ben je "verder van huis"
Na een aantal onderzoeken en ziekenhuis opname van bijna 3 weken schijnt de bacterie uit me bloed te zijn. (gelukkig)
Nu mijn vraag en mijn probleem:
Sinds na mijn ziekenhuis opname met herstel was ik alsnog steeds erg moe, futloos en duizelig. Op een avond in november zat ik savonds rustig op de bank en ineens begon me
hart gigantisch te kloppen, suizen in me oor, zag zwart voor me
Ogen, me hoofd deed zeer en begon over te geven. Op een gegeven moment werd
Het zo erg dat de ambulance gebeld moest worden door
Mijn vriend. Conclusie; ik was aan het hyperventileren.
Mijn vraag: hoe weet ik zo zeker dat dit en hyperventilatie aanval was en niet iets anders?
Want: vanaf toen zijn mijn klachten alleen maar erger geworden en loop ik nu in de ziektewet omdat ik helemaal in paniek ben steeds en steeds meer rare lichamelijke klachten krijg. Vooral rondom me hart en de duizelingen in me hoofd en heel erg benauwd steeds en veel hoesten.
Heb continu tintelingen in me handen en armen. Ben steeds duizelig en bang om
Flauw te vallen. Slik momenteel anti depressieva al ruim 3 maandenlang
Voel me niet beter?!.. Heb enorme hart steken of in ieder geval bij
Me hartstreek aan de linkerkant en ook uitstralingen onder me linker oksel en arm.
Dus bij de huisarts en ecg scan gehad en er kwam
Niets geks uit. Ik vind het nu zo eng en vertrouw mijn eigen lichaam niet meer.
Kan iemand mij vertellen of ik hartproblemen heb of niet?
Ik heb 15kg overgewicht, hartproblemen zit in me familie en heb ook een redelijk stressvolle tijd achter de rug en heb ook therapieën maar eigenlijk slaat alle niet
Volledig aan... Daarbij heb ik sinds me 9e al astma en heb daar nu ook meer
Last van als normaal en heb daar ook medicatie voor.
Ik voel me zo raar en onzeker, slaap er ook heel slecht door helaas:(
Herken mezelf niet, maak me vaak niet zo druk als ik wat voel, vaak
Ben ik juist erg nuchter en zeg ik, ag gaat vanzelf
Over en komt vast goed! Maar helaas kan en durf ik dat nu niet te
Zeggen...
Alvast bedankt voor een reactie!
De klachten die je naar voren brengt duiden niet zozeer op hartklachten , maar lijken meer te doen te hebben met stress en spanning. Wellicht dat de onzekerheid over je eigen lichaam daar ook aan bijdraagt. Ook het feit dat na veel onderzoek niets is gevonden sluit een hartaandoening uit.
Het lijkt mij een goed idee via de huisarts begeleiding van een psycholoog te vragen , die je erg kan helpen het probleem op te lossen.
Succes.
Bedankt voor je reactie, ik loop al een aardige tijd bij een psycho somatische therapeut en nu ook bij een cognitieve gedragscode therapeut.
Aankomende maandag heb ik bij de cardioloog onderzoeken.
Gok dat er niets uit kom maar blijf van een heleboel klachten last houden helaas:(
Heb vaak stelen in me hoofd en rond me hart (hartstreek) en t straalt uit naar me kaak en armen en handen.. Tibtelingen vooral. Heb het steeds erg benauwd en een drukkend gevoel op mijn borst. En dit op 22 jarige leeftijd:( af en toe weet ik het niet meer en vertrouw me eigen lichaam niet meer waardoor ik soms angstig ben voor wat er met me is of kan gebeuren en dit bevordert niet me gevoel op een positieve manier.. Hebben meerdere hier last van? En wat doen jullie hiermee?
Gr. Angel
Beste Angel,
De klachten die je omschrijft passen inderdaad allemaal bij chronische hyperventilatie. Het is zeer onwaarschijnlijk dat je hart de oorzaak is.
Je geeft zelf aan dat je je enorm druk maakt over je klachten en de angst dat er wellicht iets met je hart is. Dat levert dus voortdurend stress en spanning op en zal dus de hyperventilatie in stand houden.
Ik denk dan ook dat je hyperventilatie klachten zijn begonnen met de spanning en de stress van je ziekenhuisopname afgelopen zomer.
Omdat een aantal zaken zich stapelen en je klachten persisteren kom je dus een vicieuze cirkel terecht.
Ik denk dat het goed is om je te verdiepen in je hyperventilatie en daar hulp voor te zoeken. Bespreek dit met je huisarts of desnoods met de cardioloog.