hallo
ik wilde wat duidelijkheid op dit forum
is het normaal dat mijn trombos een waarde van 122 heeft en wat volgens mij boven de 150 hoort te zijn
ik ben bij de hematoloog terecht gekomen waar een beenmergfunctie is gedaan en chromosoom onderzoek hier kwam mds uit
omdat mij niet vertelt kon worden welke type ik ingedeeld was
vroeg ik om een tweede onderzoek.
nu kon er geen mds meer gevonden worden wat ik heel vreemd vindt
en ze konden mij dit ook niet verklaren
om de paar mnd wordt mijn bloed gecontroleerd trombos blijfen rond de 120 .
moet dit een oorzaak hebben ?
ik zit met heel veel klachten zoals vermoeidheid duizeligheid spier/botpijnen lusteloosheid,, zit gewoon niet goed in mijn vel lijkt wel op mijn 40ste of het einde nabij is zo voel ik mij
ik wordt niet serieus genomen en de arts zegt onverklaarbare klachten ,,,kom over paar mnd maar weer terug voor je bloed controle
wordt er gek van zeker ook van de onzekerheid een 3de ruggemerg onderzoek heb ik gevraagd maar die krijg ik niet
ik hoop dat iemand raad en advies heeft
mijn dank arno
Trombocytopenie is het symptoom dat er te weinig bloedplaatjes (trombocyten) in het bloed aanwezig zijn. Een 'normaal' mens heeft tussen de 150 en 450 miljard bloedplaatjes per liter bloed. (Bij het bepalen hiervan is het wel van groot belang de telling snel na het afnemen te doen, aangezien het aantal bloedplaatjes hierna snel daalt). Boven de 50 miljard bloedplaatjes is er klinisch zelden een probleem.
Dus bij 120 zou je in principe geen problemen verwachten. Er kunnen echter tal van oorzaken zijn voor een laag aantal trombocyten, waaronder MDS.
Waarom is eigenlijk een beenmergpunctie uitgevoerd? Was dast op basis van de klachten die je had zoals je die hebt omschreven of waren er ook nog andere redenen?
op basis van de klachten en bij ziekenhuis opnamen waar ik plots onverklaarbaar opgezette buik kreeg en denk uit wanhoop van internist die mij door stuurde naar hematoloog en geschiedenis omdat mijn broer op 49 jarige leeftijd is overleden aan leukemie
mds is toch niet te genezen hoe kan het dan weg zijn ?
Beste Arno,
Nu begrijp ik waarom de beenmergpunctie is uitgevoerd. Op basis van de klachten alleen leek mij dat niet voor de hand liggend.
Er zijn wel behandelingen voor bepaalde types MDS.
Maar dat dat MDS zomaar vanzelf weggaat lijkt me sterk. Blijft natuurlijk de vraag of de eerdere diagnose MDS wel juist was. Deze vraag kan ik niet beantwoorden. Maar ik begrijp wel heel goed dat de hele situatie wat onrust bij jou veroorzaakt. En niet zonder reden. Deze ongrustheid zou eventueel oorzaak kunnen zijn van een aantal klachten die je beschrijft. O.a. lusteloosheid en vermoeidheid.
Maar de vraag blijft of een derde beenmergpunctie zinvol is. Er zijn nl een aantal andere kenmerken (symptomen) waardoor verdacht op MDS, anemie of leukemie ontstaat. Pas dan is een beenmergpunctie in principe zinvol.
Als je het gevoel hebt niet serieus genomen te worden door je behandelend arts zakt daarmee ook het vertrouwen in die arts. Je kunt natuurlijk altijd overwegen naar een andere arts of ander ziekenhuis te gaan voor een second opinion.
Op onderstaande website kun je uitgebreide info vinden over MDS en de behandelng daarvan.
De site is van Universitair Medisch Cemtrum Groningen.
Ik wens je in ieder geval sterkte en succes en hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen.
Groet Tandor
In het bloed is trombocyten gemeten van 39. Erg laag dus. De symptomen die daar normaal gesproken bij horen ontbreken echter. Hoe is dit mogelijk?
De waarde zit tegen de ondergrens, maar dan hoeven er niet perse klachten te zijn.
Geachte lezer,
Mijn trombocyten zijn al jaren te hoog. Schommelend tussen de 420 en 457.
Is dit erg ?
Wat zegt je arts hierover?
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Dan zal je arts er dus ook geen probleem in zien. Maar dat moet je dan eens met je arts bespreken
Kijk, je maakt je blijkbaar zorgen over de hoogte van de trombocyten. Dan moet je die zorgen met je huisarts bespreken. Die kan je uitleggen waarom hij/zij dat geen probleem vindt.