Ik ben al mijn hele leven bang voor de dood. Soms heb ik er heel erg last van en soms wat minder. In december ben ik 18 geworden en heb ik steeds meer last van die angst, omdat het ouder worden nu zo dichtbij komt. Ik vind het feit dat ik alweer 19 word ook echt een nachtmerrie, verschrikkelijk en ik kan het er niet over hebben.
Ik kan op elk moment bang worden, overdag uit zich dat doordat ik dan heel bewust word dat ik leef en wat ik doe. Ik denk de hele tijd er over na wat er zou gebeuren als mn hart opeens zou stoppen en wat er dan zou gebeuren. S'nachts uit het zich tot echte paniekaanvallen, misselijk, ik voel me verlamd ik wil huilen en schreeuwen zo bang ben ik. Ik heb veel psyhologes gezien in mijn leven, mijn vader is psychotisch, is juist suicidaal. Toch heeft er nooit wat voor mijn anst geholpen, de huisarts wilt me geen medicijnen geven.
Ik ben radeloos, ik slaap nauwelijks en ben er zo bang voor dat ik er over praten zelfs te moeilijk vind. WAT MOET IK DOEN?
Er over praten is erg belangrijk. Wellicht is hetgeen waarvan je vader lijdt al generaties in de familie en dat ook jouw grootste angst is. Probeer het los te laten en richt je aandacht op leuke dingen en sta jezelf toe daar ook van te genieten. Weet dat je een unieke schepping en dat je geliefd bent. Sta jezelf niet toe te vallen in drank en drugs. Je gaat het redden.
Ik heb hier ook last van.Je moet echt hulp zoeken het gaat van kwaad tot erger.Ik vermijd nu dingen zoals werk,andere steden,bij m,n ouders op bezoek gaan.Ik heb nu gellukig Lorazepam dat verlicht die extreme pieken van een paniekaanval.Het is erg vermoeiend om constant aan de dood te denken,het blijft ook steeds weer in m,n hoofd omhoogdrijven,ik probeer nu minder te piekeren,je piekert jezelf kapot anders,en al dat gepieker levert geen oplossing.Ik heb heel lang veel drank gedronken want dan had ik geen konstante spanning meer,maar door dat te doen heb ik nu wel een alcohol verslaving opgebouwd,waardoor ik er aleen maar meer problematiek heb bijgekregen.Ga over een week in Detox hoop dat ik er nou eens vanaf kom.Angst verruieneerd mijn leven behoorlijk.Het is echt een walgelijke ziekte.....BLEH.Ik gun het niemand het is echt des hells.Ik hoop dat mensen die dit lezen,snel hulp zoeken ga je niet schamen zoek hulp!want echt je gaat naar de klote.I,VE BEEN THERE succes