Hallo 'lotgenootjes',
Ik ben Lisa 35 jaar en blow vanaf m'n 26ste (+/- 9jaar).
En ja hoor, ook ik begon op de vrijdag-avond 'gezellig met vrienden' op de bank. Kon door-de-weeks niet wachten op vrijdag-avond, puur omdat ik blowen associeerde met heel veel plezier, lachkick, gezelligheid, (las 't ergens al hier op de forum) witbrood met veel, heeel veeeel nutella ect ect...
Nu jaren later heeft de oh zo 'gezellige vrijdag-avond' een hele andere wending in mijn leven gekregen.
Voordat ik begon met blowen kreeg ik veel, zoniet echt alles voor elkaar (tijdens mijn blow periode bijna niks meer).
Voordat ik begon met blowen had ik altijd meer geld over om leuke dingen te doen (tijdens het blowen zat ik ALTIJD in GELDNOOD).
Voordat ik begon met blowen was ik niet zooo vergeetachtig (tijdens het blowen werd ik BELACHELIJK VERGEETACHTIG).
Voordat ik begon met blowen had ik zoooo veeel meer energie, sporten ik 3/4 keer in de week. (tijdens het blowen heel weinig tot helemaal niet.
meer).
Voordat ik begon met blowen stonk ik nooit als een 'Junkie'...denk aan je mond, kleren, auto, huis. (Tijdens het blowen stonk mijn hele leven, alles gewoon).
Voordat ik begon met blowen wist ik niet hoe PANIEK-AANVALLEN voelde, angst, zweten warm/koud, zelfs een beetje trillend en bijna geen zelfvertrouwen meer het leven door, depressief gewoon....
NOOO WAY!!!
Ik ben gestopt!
Het was zeer zeker niet makkelijk. Stoppen met blowen is niet zo makkelijk en leuk als beginnen met blowen. Ik bekijk 't zo ongeveer;
Toen ik begon met blowen maakt ik mezelf altijd wijs dat IK er NOOIT VERSLAAFT aan zal raken maar inmiddels heb ik me gereallisseerd dat ik zeker wel verslaafd was, want ik wilde geen dag meer zonder. Voordat ik eraan dacht om m'n koelkast te vullen ging ik mijn doses marihuana halen, de rest komt wel goed (dacht ik).. zo bleef ik erin hangen totdat ik besloot te stoppen, want toen pas kon ik er objectief en realistisch op terug kijken.
Ik weet niet hoe het bij andere blowers zit, maar ik kon simpelweg niks meer voor elkaar krijgen en opzich maakt je dat ook helemaal niks meer uit want je weet als je naar huis gaat je 'lekker HIGH' gaat worden en dan is allllllleeeesss weer goed... Nou mooi niet, de problemen stapelde zich op, ik bleef achter de feiten aan hollen (zonder succes) kreeg niks meer voor elkaar. Op een gegevend moment (bijna 10jaar later) toen ik mij realisseerde dat ik WEL degelijk zwaar verslaafd was, werd ik heel erg boos op m'n zelf en irriteerde me heel erg aan die gedachte al. Dit duurde ongeveer een aantal weekjes. Op een dag keek ik naar mijn laatste wietzakje en beloofde mezelf dat dit voorlopig het laatste wiet was wat ik gehaald heb.
YOEHOOEEE, bovenstaande was 1 maand geleden (21 oktober 2012 om precies te zijn). Ik heb echt nooit meer geblowed en als ik het op straat ruik dan vind ik het echt weer stinken (net als vroeger voordat ik begon met blowen).
Ik rook wel een sigaretje of 10 meer. (ook net als vroeger trouwens) en dat vind ik veel beter. Ik kan maar 1 ding tegelijk verhelpen.
Natuurlijk heb ik nog last van afkickverschijnselen zoals; zweten, warm/koud, soms een beetje nog wazig voor me staren (dit was voorheen tijdens het blowen, de hele dag wazig voor je staren) maar dit betekend voor mij niks meer of minder dan dat mijn lichaam en geest de gif, THC en wat ik allemaal naar binnen zat te inhaleren eruit aan het branden is. Ben afgevallen want ik heb vaak geen trek om te eten. Ik geef mijn lichaam en geest de kans om te wennen aan mijn nieuwe levenswijze. Ik moet me soms 3 keer p/d omkleden omdat mijn kleren gewoon klets en klets nat worden van 't zweten (iets wat ik nooit had voor of tijdens mijn blow periode) maar is het dan niet meer dan logisch dat je 'vreemde verschijnselen' krijgt nadat je lichaam en geest geen 'vreemde stoffen' meer naar binnen krijgen...????? Ik weet dat het zweten, trillen, wazig vooruit staren ect ect over zullen gaan en ik voorgoed onafhankelijk ben van het MONSTER dat lekker BLOWEN heet....
Op moeilijke momenten, bijvoorbeeld als ik wat verdrietig, boos of eenzaam ben. DAN komt die enge vieze duiveltje weer in mij oor fluisterd 'word maar lekker HIGH, dan komt 't wel goed'.
Op zulke momenten kijk ik naar mijn STOPDAGEN en dat ik eigenlijk genoeg voor mij om TROTS, BLIJ en VROLIJK te worden....IK BEN VERLOST, denk ik dan!!!
Mijn leven voor het blowen was heel mooi....mijn leven tijdens het blowen was gewoon DRAMATISCH.
De keus is aan jezelf, de kracht haal je uit jezelf en je doet het voor jezelf.
Ik ga door met STOPPEN, en jij?
Hey Lisa,
Allereerts wil ik je feliciteren met het stoppen met blowen.
Ik ben Frans, 39 jaar en al blowende vanaf mijn 17de. Ruim 20 jaar rook ik dagelijks van sochtends tot savonds, totdat ik ga slapen. Ik wil ook stoppen en ik hoop dat ik er net zo 'happy' van word als jij nu. Ik blijf de positieve al dan niet negatieve verhalen lezen op deze site en hopelijk kan ik binnenkort ook afscheid nemen van die
Hey Lisa,
Allereerts wil ik je feliciteren met het stoppen met blowen.
Ik ben Frans, 39 jaar en al blowende vanaf mijn 17de. Ruim 20 jaar rook ik dagelijks van sochtends tot savonds, totdat ik ga slapen. Ik wil ook stoppen en ik hoop dat ik er net zo 'happy' van word als jij nu. Ik blijf de positieve al dan niet negatieve verhalen lezen op deze site en hopelijk kan ik binnenkort ook afscheid nemen van het verschrikkelijke fenomeen dat ''blowen' heet.
Het heeft een enorme impact op mijn (liefdes)leven mijn loopbaan, succes, heb veel misgelopen en verkeerde beslissingen genomen en stoor me er enorm aan. Goed als ik het zelf niet kan loslaten dan ga ik hulp zoeken, zover ben ik wel weer...
Mvg, Frans