Hallo,

Ik ben een jongeman, 21 jaar oud en loop al een tijdje met uiteenlopende klachten die steeds erger worden. Het is een gigantisch waslijst maar ik zal de 'hoofdzaken' even benoemen. Waar ik het meest problemen mee heb zijn hartklachten (pijn hartstreek, kortademigheid, hart overslaan, snelle hartslag in rust etc.). Vermoeidheid en duizeligheid, sporten mee gestopt omdat ik er alleen maar meer kapot van ben. Het altijd te warm hebben (met extreem overmatig transpireren, heel ongemakkelijk altijd) of het juist veel te koud hebben. Vaak ijskoude handen en voeten en overmatig urineren, soms wel 15 keer per dag. Cognitieve functies zijn ook niet altijd even goed. Slecht kortetermijn geheugen, slechte concentratie, chaotisch etc. maar dom ben ik niet, even uitgaande van mijn school resultaten.. Als kind heb ik bij mijn geboorte een zuurstoftekort gehad en hierdoor sowieso al onherstelbare hersenschade opgelopen waarvan de lange termijn gevolgen nog onbekend zijn. Dacht misschien waard om te vermelden.

In ieder geval, vreemde klachten voor iemand van 21 denk ik zo. Vooral de hartklachten die steeds erger worden maken me enorm beangstigend. Ik heb sinds mijn 15e al extreem veel drugs gebruikt, erg veel gerookt/geblowed en alcohol gedronken. Alles door elkaar en in extreme hoeveelheden. Nu doe ik het sinds een jaar al minder dan voorheen maar nog steeds kom ik een aantal keren paar maand in de verleiding. Ik ben absoluut niet verslaafd (behalve aan roken) maar ga vaak naar feestjes en dan kom ik nu eenmaal sneller in de verleiding. Ook vrienden van mij hebben dezelfde levensstijl gehanteerd maar die hebben lang niet zoveel klachten als ik. Laatste maanden heb ik er overigens al helemaal geen zin meer in door alle klachten en rook ik nu al veel minder en heb maar een paar avonden alcohol gedronken afgelopen tijd (maar dan wel heel veel.)

Ik ben hier al jaren voor naar de huisarts geweest, vaak bloedgeprikt, cardioloog bezoek gehad met een hart test (moment opname is geen bevestiging dat alles oke is in mijn ogen), maanden bij een chronische hyperventilatie therapie waar uiteindelijk bleek dat ik dat helemaal niet heb, een internist die zegt dat het tussen mijn oren zit, een neuroloog die geen verbanden ziet en ga zo maar door. Ik ben radeloos en bang want de klachten die ik heb voor mijn leeftijd zijn abnormaal.

Ik hoef geen preek over hoe slecht mijn levensstijl is geweest. Ik besef dat maar al te goed van mezelf en kan het niet meer terug draaien en ik weet dat ik een gezonde leefstijl aan moet houden. Ik was jong, liet me meeslepen in vele experimenteren, het opzoeken van grenzen en dacht totaal niet na over eventuele gevolgen. Maar waar ik me voornamelijk zorgen om maak is dat het niet bekend is wat voor schade ik heb aangericht aan mijn lichaam en wat voor gevolgen dat kan hebben. En dat daarnaast niemand het serieus lijkt te nemen maar ik wel zit met deze klachten. En vooral als ik kijk naar hoe mijn hart functioneerd en hoe oververmoeid ik ben.. Ik maak me er laatste tijd zo enorm druk om want ik heb geen idee wat me te wachten staat omdat ik mijn hele lichaam compleet heb aangetast.

Lang verhaal maar ik moet dit ergens kwijt omdat niemand in mijn omgeving het serieus neemt en ik er 'maar mee moet leren leven'. Maar ik kan niet leven met deze klachten en de zorgen die er uit voortkomen. Ik begin echt bang te worden dat het binnenkort al te laat voor me is, vooral omdat ik niet geholpen word. Ik ben immers jong he, met jongen mensen gebeurd over het algemeen niets ernstigs..

Advies, hulp, reacties, allemaal welkom! Alvast bedankt!

Als je stopt met roken en/of drinken, dan zal je lichaam herstellen en uiteindelijk loop je net zoveel risico als iemand die nooit gerookt of gedronken heeft. Hoeveel jaar dat duurt hangt natuurlijk af van de hoeveelheden en de tijdsperiode van gebruik. Zeker op jonge leeftijd heeft het lichaam nog een groot herstelvermogen.
Veel jongeren hebben net na hun puberteit angst dat er iets mis is met hun hart. Ik zou haast zeggen: zoek maar eens goed op dit forum, het is opvallend vaak bij jongeren in de leeftijd 18-23 jaar. Die angst is compleet onterecht, hartaanvallen onder je 35-ste zijn uiterst zeldzaam. Ik zou het toch zoeken in de hoek van hyperventilatie. Ik zou me kunnen voorstellen dat je er juist meer last van krijgt door flink te minderen of te stoppen met drogerende middelen als alcohol, roken en drugs. Ontwenningsverschijnselen dus, want je lichaam was gewend aan die stoffen en kan dan een stress-signaal uitzenden als je die stoffen niet meer neemt. Het kan dus een periode zijn die je door moet zien te komen. De huisarts kan daarbij behulpzaam zijn.